یک نویسنده و مدرس دانشگاه گفت: موسیقی عربی در پنج مکتب شامل موسیقی مصر و شام، شمال آفریقا، عراق، خلیجی و موشحات اندلسی تصنیف می‌شود که موسیقی مردم عرب اهواز در رده مکتب عراق جای دارد.

مهدی دغاغله در حاشیه برپایی دومین نمایشگاه اهواز در گذر تاریخ اسلامی در ویژه برنامه‌های شب‌های فرهنگی با موضوع "تاریخ موسیقی در اهواز" با اشاره به دو کتاب "هویت ملی در ترانه‌های اقوام ایرانی" و "موسیقی قوم عرب" افزود: این دو اثر میدانی و تخصصی با زبانی تئوریک خواننده را با موسیقی قوم عرب ایران آشنا می‌کنند.

این داور بین‌المللی قرآن کریم ادامه داد: عرب اهواز بر خلاف گفته برخی دارای خرده فرهنگ نیست بلکه دارای فرهنگ کاملی متشکل از زبان، موسیقی، لباس و خوراک و چیزهای دیگر است. یک عرب اهوازی با "ابوذیه" و "هوسه" به وجد می‌آید و لالایی‌های مادرانه به زبان عربی او را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

دغاغله اضافه کرد: موسیقی اهوازی مکتبی دارای تشابه و ىر عين حال تمایز با مکتب عراقی است. وجه شبه آن با موسیقی عراقی سبک "سویحلي"، "نای"، "عتابه"، "ابوذیه" و "حسچه" و وجه تمایز آن "علوانیه"، "البنیه"، "العموریه" و موسیقی داستانی است.

به گفته او: از بزرگان موسیقی عرب اهوازی می‌توان به "حسان اگزار" اشاره کرد که 9 اثر در موسیقی داستانی از خود به یادگار گذاشته که هفت اثر آن شامل "شیخه"، "صخر"، "جبریل"، "الزبیدی"، "حمد بن علی البخیل"، "گاید الهندی" و "راشد و شهوان" احصا و گردآوری شده و دو مورد از آنها گم شده‌اند.

دغاغله گفت: علوانیه که اخیرا ثبت ملی شده 105 سال پیش به صورت امروزین ادا نمی‌شد و در قالب مقام البنیه توسط جبار المگطاع (یبیر) کاربرد داشت و در حال حاضر فرزند وی عبدالحسن الزرگانی آن را به خوبی اجرا می‌كند که البته توسط علوان الشویع احیا و تغییراتی در آن ایجاد شد و به صورت علوانیه امروزی درآمد.

به گفته دغاغله: العموریه، موسیقی شادی، موسیقی کار در زمان برداشت محصول، ماهیگیری، آسیاب گندم و برنج و آب آوردن زنان از رودخانه، موسیقی کودکان مثل گرگیعان، موسیقی حماسه مثل هوسه و موسیقی باورها در زمان خسوف و طلب باران از انواع سبک‌ها و مقام های موسیقی در استان خوزستان است.

وی همچنین برای حفظ، نگه‌داری و ترویج این سبک‌ها خواستار راه‌اندازی انجمن موسیقی عربی اهوازی جدای انجمن موسیقی موجود شد.