تاریخ انتشار: ۲۰ تير ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۷
کد خبر: ۱۲۶۶۴۰
نسخه چاپی ارسال به دوستان ذخیره
مشکلات فوتبال آبادان در میزگرد پیشکسوتان این رشته
تب فوتبال در آبادان فراگیر است و کوچک، بزرگ، مرد و زن عاشق این رشته ورزشی هستند و زرد طلایی رنگ مورد علاقه آنهاست اما به اعتقاد پیشکسوتان این رشته، زنگ خطر برای محبوب ترین رشته ورزشی در آبادان به صدا در آمده است
تب فوتبال در آبادان فراگیر است و کوچک، بزرگ، مرد و زن عاشق این رشته ورزشی هستند و زرد طلایی رنگ مورد علاقه آنهاست اما به اعتقاد پیشکسوتان این رشته، زنگ خطر برای محبوب ترین رشته ورزشی در آبادان به صدا در آمده است.

در آبادان همه نگران شرایط فعلی صنعت نفت هستند و به رغم وجود برخی نگرانی ها در خصوص انتشار بیانیه پیشکسوتان و اصحاب رسانه در خصوص نحوه مدیریت و آماده سازی تیم صنعت نفت که در ایرنا منتشر شده بود، اکنون پیشکسوتان فوتبال این شهر از شرایط این تیم سخن می گویند.

حسن دشتی مرد روزهای سخت فوتبال آبادان است، کم ادعا و پرکار، به جوانان بیش از همه رده ها اهمیت می دهد، از آذر 1382 تا تیرماه 1383 (کمتر از هشت ماه ) هدایت صنعت نفت آبادان را بر عهده گرفت و در نهایت به دلیل صعودنکردن تیم در پلی آف از تیم رفت.

حسن دشتی از درد بزرگ فوتبال آبادان می گوید

باز شدن پای دلال ها به فوتبال آبادان آنقدر تلخ و نامیمون هست که حتی برخی بازیکنان تیم های پایه آبادان که نیازمند حمایت و دیده شدن هستند، ادعا می کنند که باید با مدیر برنامه هاصحبت کنیم، اینجاست که باید به دل گرفت و به حال این فوتبال ماتم زده گریست.

عده ای دلال منشوری آزادانه در آبادان پرسه می زنند و بازیکنان مستعد را به قول خودشان جابجا می کنند و به تیم های دیگر خوزستان و استان های دیگر جابجا می کنند و مبالغ هنگفتی به جیب می زنند، در حالی که این بچه ها سرمایه های فوتبال آبادان هستند و باید به تیم های رده های امید و بزرگسالان معرفی شوند.

تیم های پایه فوتبال آبادان خروجی قابل ملاحظه ندارند

حسن دشتی از مشکلات این تیم این گونه ادامه دارد:
اینکه باید از زحمات مربیان تیم های پایه همانند جعفری و نوروزی تشکر کرد، ولی واقعیات را نیز باید گفت و آن این است که فوتبال آبادان از تیم های پایه که در مجموعه باشگاه نفت تشکیل شده اند بهره مناسب نبرده است، آیا واقعا در آبادان مربی بومی که دارای تحصیلات و مدارک آکادمیک فوتبال باشند نداریم؟

این گلایه از این بابت است که فوتبال آبادان نیازمند مربیانی است که بتوانند جای خالی مرحوم سالیا، فیروزی و دیگر مربیان نامدار آبادان را بگیرند.

اگر به همین منوال ادامه بدهیم تا چند سال دیگر نه مربی باتجربه بومی و تازه نفس خواهیم داشت و نه بازیکن بومی میدان دیده.

 آبادان همچنان سرشار از استعدادهای ناب فوتبالی است

باشگاه های آبادان باید دیده شوند، چند روز پیش تماشاچی چند بازی باشگاهی آبادان بودم چندین بازیکن اهل اروندکنار و منیوحی دیدم که فوق العاده بودند، وقتی سر تمرین های این باشگاه ها می رویم می بینیم به سبک و سیاق فوتبال 40 – 50 سال پیش تمرین می کنند، کرنر می فرستند و هد می زنند! بعدش هم دو تیم می شوند با هم بازی می کنند.

بیشتر باشگاه های آبادان مربی با دانش روز ندارند، حالا اینها را به نداشتن زمین و امکانات اولیه مثل توپ و لباس و کفش مناسب اضافه کنید،آیا این گونه به دنبال احیای فوتبال آبادان هستیم؟

همه فوتبال آبادان در صنعت نفت خلاصه نشود، به رغم تمام بی مهری ها آبادان چندین باشگاه دارد که نیازمند حمایت جدی هستند.

این مربیان دلسوز از جیب خرج می کنند، اینها را ببینیم و برای دلخوشی ماهیانه مبلغی پرداخت شود کلاس های دانش افزایی برگزار کنیم تا نتیجه اش را ببینیم.

زیرساخت های فوتبال آبادان نابود شده است

تیم های پایه باشگاه صنعت نفت هم مشکل زمین دارند چه برسد به تیم های باشگاهی آبادان، زمین پاس چی شد؟

تعجب می کنم شهرداری چگونه حاضر شد، این زمین ورزشی را در اختیار نیروی انتظامی آبادان بگذارد!

باید بررسی کرد و از آقایان پرسید که بر چه معادله ای بچه های آبادان را از ورزش اول شهر اینگونه محروم کرده اند، بعد می بینیم در به در دنبال حنیف عمران زاده هستیم که به فوتبال آبادان تحمیلش کنیم، بازیکنی که اضافه وزن دارد، چابک نیست و تکنیکی هم ندارد و این حق بچه های آبادان است که دیده بشوند اما ورزشکار جوان آبادانی که می تواند با عشق فوتبال بازی کند بخاطر ندانم کاری های آقایان فرصت سوزی کنیم.

به صراحت می گویم که خوش به حال صنعت نفت و مردم آبادان که حنیف عمران زاده پشیمان شد و نیامد.

چندین زمین فوتبال داشتیم که محل تمرین تیم ها بود، این زمین ها چه شدند؟ تغییر کاربری دادند و در نهایت این است وضعیت زیرساخت های ورزشی آبادان.

مربیان آبادانی سپر بلا می شوند

ما می بینیم هرگاه مربیان وارداتی و غیربومی نتیجه نمی گیرند یادشان می افتد که به سراغ مربیان بومی بروند آن هم در هفته های هفتم و هشتم، آیا این درست است؟ اکنون بهترین زمان بود که داشته هایمان را ارزیابی کنند و تیم را بومی ببندند، این نفت در این دوره بیشتر از سه چهار تا بازیکن آبادانی دارد؟ تازه فکر نمی کنم به عدد چهار هم برسد. چرا؟

تیم کارگر آبادان که زیر مجموعه ورزش پالایشگاه بود موظف بود سالی چهار بازیکن به صنعت نفت معرفی کند، تیم وحدت هم موظف بود سالی سه بازیکن بدهد، اینها یعنی تعامل، یعنی کشف استعدادهای بومی، اکنون هم با هم فکری و حمایت از مربیان تیم های باشگاهی آبادان که همگی هم بومی هستند می شود از نو ساخت.


علی فیروزی پر افتخارترین و محبوب ترین مربی فوتبال آبادان که دوران طلایی فوتبال این شهر را رقم زد نیز در این میزگرد گفت:وقتی از فوتبال بزرگ صحبت می کنیم باید بدنبال آدم های بزرگ باشیم، آدم های کوچک فوتبال بزرگ را هم کوچک می کنند.

فوتبال امروز آبادان عقب نگه داشته شده است آن نیز به واسطه همین آدم های کوچک با نگاه های محدود و بسته، تیم کیانانوش قهرمان باشگاه های آبادان می شود بروید بررسی کنید که چه تعداد از مدیران فوتبال آبادان بویژه صنعت نفت این تیم و بازیکنانش را دیده اند، استعدادهای فوتبال آبادان چه وقت و چگونه باید دیده بشوند؟

بازیکنان آبادانی اصلا دیده نمی شوند

مدعی هستیم آبادان مهد فوتبال ایران است و سرشار از استعدادهای ناب، پس این بازیکنان باید در جایی دیده شوند یا خیر؟

مسابقات باشگاه های آبادان به دلیل مشکل نبود زمین به شکلی برگزار می شود که هر تیم در سال هشت بازی رسمی می کند، کجای دنیا با این تعداد بازی می تواند ادعا کند که فوتبالیست آماده دارد؟

قبل از جنگ انواع و اقسام مسابقات در آبادان برگزار می شد، از آموزشگاهی گرفته تا محلات، جوانان، بزرگسالان و غیره، بازیکن در سال غالب بر 80 بازی می کرد ولی اکنون بازیکن ابادانی در سال هشت تا بازی می کند.

علت رکود فوتبال آبادان پیشکسوتان هستند

پس از جنگ که مردم آبادان به شهر برگشتند، فوتبال ما نیازمند بازسازی بود، ما که قدیمی های این فوتبال به حساب می آمدیم به جای همدلی و همسویی با هم راه اشتباه و خود بزرگ بینی رو انتخاب کردیم، قبول کنیم که دلسوز نبودیم، در سال های اولیه بعد از جنگ نه کانون پیشکسوتان وجود داشت نه تشکیلاتی که گاه و بی گاه جبهه گیری کند ولی برای هم احترام قائل بودیم.

مرحوم منوچهر سالیا مرکز آن همدلی و دوستی بود، پس از درگذشت ایشان اتفاقات بد شروع شد، اینها تقصیر ماست، نتوانستیم اتحاد و همدلی خودمان را حفظ کنیم، پیشکسوت اسم وعنوان بزرگی است اما وقتی پیشکسوت دنبال منافع خودش باشد چه می شود کرد؟

تغییر کاربری زمین های ورزشی خیانت بزرگی است

زمینی را به اسم ورزش چمن می کنند و چند سالی نیز مسابقاتی در آن برگزار می شود بعد به ناگهان تغییر کاربری می دهد و تبدیل می شود به سفره خانه، واقعا در شگفتم که در این شهر چه اتفاقاتی رخ می دهد، آیا مسئولان نمی بینند یا نمی خواهند ببینند؟ این زمین فوتبال می توانست پرورش دهنده چندین و چند جوان آبادانی باشد.

فوتبال آبادان مشکل مدیریتی دارد

تیم فوتبال صنعت نفت آبادان در حال حاضر شده هویت فوتبال آبادان، اما آیا این تیم واقعا نماینده فوتبال آبادان است؟

چند اسم آبادانی در بدنه تشکیلاتی این باشگاه می بینید؟ این روزها بحث فوتبال و فوتبالیست بومی داغه اما کدام فوتبال؟ کدام بازیکن بومی؟ فوتبالی که مدیریت درست و حسابی بالای سرش نیست و نمی تواند حداقل ها را فراهم کند فقط می تواند دلخوش به جادوگری مربیانش باشد که در هفته های پایانی لیگ نتیایج عجیب و غریب کسب کند.

همین پیشکسوت هایی که انتقاد بر آنان وارد می کنیم آدم های ضعیفی نبودند، اتفاقا خیلی هم پرقدرت و تاثیرگزار بوده اند اما اتفاقاتی رقم خورده که همان آدم قوی دیروز، امروز ترسو شده است، ترس دارد از اینکه اگر حرف بزند بایکوت می شود، معلومه در این حالت هر غریبه ای می تواند در این فوتبال رییس بشود و تاخت و تاز کند.

جرات داشته باشیم و بگوییم اشتباه کردیم

تا دو هفته مانده به پایان لیگ برتر همه آقایان دلسوز فوتبال آبادان از نفت می نالیدند و انتقاداتشان بلند بود، ولی به یک باره که با آن نتایج دور از انتظار همه آقایان پرچم دست گرفتند، حمایت از نماینده فوتبال شهر وظیفه تک تک ماست منتها این آقایان بیایند بگویند چرا در هفته های پیش که نفت حتی در خانه هم نتیجه نمی گرفت چرا پرچم به دست نگرفتید، جرات داشته باشیم و بیاییم بگوییم اشتباه کردیم و ما فکر می کردیم این تیم صعود نمی کند ولی موضوع اینها نیست، این دوستان در دو هفته آخر فرصت رو غنیمت شمردند و دستپاچه شدند تا شاید بتوانند وارد این تشکیلات بشوند و به نوایی برسند.

کانون پیشکسوتان فوتبال آبادان ظرفیت خوبی ندارد

کانون پیشکسوتان فوتبال آبادان هر وقت جلسه ای می گرفت می گفتند چنین می کنیم و چنان می کنیم، فلان نماینده و مسئول را می بینیم و حق فوتبال آبادان را پس می گیریم اما همین که امتیازی نصیب این کانون می شد همه چیز از یاد می رفت.

تمام مطالباتشان فراموش می شد، من وقتی می گویم عامل عقب افتادگی فوتبال آبادان ما پیشکسوتان هستیم، به خاطر این مسائل است، باید از پیشکسوتان فوتبال آبادان پرسید که در این سال ها در کانون چه کار مهمی انجام داده اند چه حرکت مثبتی را طراحی کرده اند.

نمایندگان به موضوع باشگاه صنعت نفت آبادان ورود کنند

تنها کسانی که می توانند درحل مشکلات عدیده و در راس آن مدیریتی باشگاه صنعت نفت آبادان تاثیرگزار باشند، نمایندگان آبادان در مجلس شورای اسلامی هستند، البته در دوره های قبل از این بابت تجربیات تلخ هم داریم ولی امیدواریم در این دوره شاهد آن اتفاقات تلخ نباشیم.

نمایندگان این قدرت را دارند که در بحث بومی گرایی در فوتبال نفت اثرگذار باشند، فوتبالیست آبادانی زمین برای مسابقه و دیده شدن ندارد، پیش از جنگ مسابقات آموزشگاهی هم در استادیوم برگزار می شد ولی حالا دیگر تعامل نیست، دلسوزی نیست.

تقویت باشگاه ها مهم ترین راه حل رکود فوتبال آبادان

برای حل مشکلات فوتبال آبادان و دیده شدن بازیکنان بومی باید باشگاه ها تقویت شوند، تا مادامی که باشگاه های ما فقر زمین و امکانات و مربیان به روز و اعتبار و بودجه داشته باشند لحظه به لحظه به موعد مرگ این فوتبال در آبادان نزدیک تر می شویم.

این همه مناسبت در طول سال داریم، ولی حرکتی از مسئولان ورزشی آبادان نمی بینیم، تورنومنت بگذاریم و از تیم های بزرگ دعوت کنیم تا به آبادان بیایند تا باشگاه های دیگرمان نیز دیده بشوند، ورزش آبادان به ویژه فوتبال ریشه دار این شهر با وجود این مسئولان و مدیران راه به جایی نخواهد برد.

آیا نمی شود پیش از شروع بازی های بزرگ که تماشاگر رو به ورزشگاه سرازیر می کند دو تیم جوان از باشگاه های آبادان مسابقه دهند تا بازی در مقابل تماشاگررا تجربه کنند؟ البته قانون این اجازه را نمی دهد اما برای شهری مثل آبادان که تمام امکاناتش در جنگ و پس از آن نابود شده استثنا قائل شوند.

زنگ خطر برای فوتبال شهر آبادان به صدا در آمده است

مسابقات باشگاهی فوتبال آبادان به تازگی تمام شده است، دو تیم فینالیست از صنگور و اروندکنار بودند، این باعث خوشحالی است که مناطق واقعا محروم از امکانات قهرمان می شوند اما باید آسیب شناسی کرد که فوتبالیست های شهر آبادان و باشگاه های آبادان مرکزی کجا هستند؟

چندین سال است که تیم کیانانوش از صنگور قهرمان می شود، آیا کسی بازیکنان این تیم را دیده است؟ آیا نمی توان از این بازیکنان در فوتبال صنعت نفت استفاده کرد؟

کمیته فنی باشگاه صنعت نفت آبادان به روز نیست

یک رسم و قانون نانوشته باب شده که حتما کمیته فنی باید از پیشکسوتان آن ورزش باشد، اما این قانون درست نیست، کمیته فنی باید آنقدر قدرت و توان فنی و دانش به روز داشته باشد که بتواند تحلیل کند، بتواند تیم خودی و تیم حریف را آنالیز کند.

به صرف اینکه چند پیشکسوت را در کمیته فنی دور هم جمع کنیم هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد، به صرف اینکه یک نفر فوتبال بازی می کرده و حتی اگر بازیکن خوبی هم بوده باشد دلیل نمی شود که کارشناس خوبی نیز باشد، آیا اعضای فعل و حال کمیته فنی باشگاه صنعت نفت واقعا کارشناس فوتبال هستند و تیم های حریف را می توانند ارزیابی کنند و در اختیار کادر فنی و سرمربی تیم قرار بدهند.
مرجع / ایرنا
:
:
:
آخرین اخبار