خوزستان را با گرما، شرجی، مهمان نوازی و... در ایران می‌شناسند اما این استان یک مشخصه دیگر نیز دارد و آن فوتبال است؛ فوتبالی که با پوست و خون مردم این دیار عجین شده است و یکی از مهم‌ترین دغدغه های آن ها می باشد. تصور آن که جوانان با استعداد خوزستانی با پای برهنه بر روی آسفالت های گداخته خیابان ها فوتبال بازی کنند، شاید برای خیلی ها سخت باشد اما عشق به فوتبال در این استان هر چیزی را ممکن کرده است.

خوزستان استانی است با توانایی های بسیار در زمینه فوتبال و اکنون در لیگ برتر 96 - 95 نیز با سه تیم در این مسابقات شرکت می کند و به دنبال آن است تا مانند دوره های گذشته لیگ برتر شاهد عملکردی مطلوب از سوی تیم های خود باشد؛ استقلال خوزستان، قهرمان فصل گذشته مسابقات لیگ برتر تغییرات آن‌چنانی را نسبت به سال گذشته نداشته و همچنان برای مردم خوزستان امید اول قهرمانی است، فولادخوزستان تیم همیشه محبوب مردم این استان نیز یکی دیگر از امیدهای هواداران فوتبال در خوزستان است و نفت آبادان نیز که مجددا لیگ برتری شده است هم به عنوان برزیل ایران، امید دیگر طرفداران دو آتیشه فوتبال در خوزستان است.

استقلال خوزستان، مدافع عنوان قهرمانی

آبی‌های خوزستانی فصل گذشته در عین ناباوری و در حالی که پیش‌بینی قهرمانی این تیم در بین تیم‌های با تجربه، مدعی و متمول بسیار سخت و دور از ذهن بود، به این مهم دست پیدا کردند.

استقلالی ها تنها چند روز پس از این قهرمانی و در حالی که هنوز در شادمانی آن به سر می بردند، شاهد اولین تغییر اساسی در ترکیب فصل گذشته خود بودند؛ آن هم جدایی عبدالله ویسی، سرمربی این تیم و پیوستنش به سپاهان اصفهان بود. مدیریت این باشگاه هم که نمی خواست زمان را از دست دهد و به دنبال کم کردن حاشیه های اطراف تیم قهرمانش بود، در اقدامی سریع سیداکبر پورموسوی، دستیار موفق ویسی را برای هدایت این تیم انتخاب کردند.

البته جدایی ویسی تنها تغییر اساسی و مهم استقلالی‌های خوزستان نبود؛ این تیم مهمترین ارکان خود در خط دروازه و دفاع یعنی دخسوس و کولیبالی را از دست داد.

در تمام دنیا مربیان معتقدند که یک دروازه بان خوب، 30 درصد یک تیم است که بر این اساس 10 بازیکن دیگر یک تیم هر کدام به اندازه 7 درصد تاثیرگذار در تیم خود هستند و این نشان می دهد جایگاه یک گلر در تیم فوتبال بسیار بالا است؛ فصل گذشته نقش دخسوس در موفقیت استقلال خوزستان حتی از 30 درصد هم بالاتر رفت ولی این تیم دخسوس را خیلی ساده و راحت و می توان گفت با یک چشم بر هم زدن از دست داد.

جلوی این گلر موفق، کولیبالی با یک فیزیک بسیار قوی وجود داشت که پس از سه چهار سال بازی در ایران به اوج تجربه بازی در فوتبال ایران رسیده بود و به خوبی پشت هافبک های استقلال را جمع می کرد، ضمن این که جنگ های جلوی دروازه را هم عهده دار بود اما استقلالی باز هم بسیار ساده و راحت این بازیکن را از دست دادند.

 این تیم در میانه میدان هم بازیکنی به نام حکیم نصاری داشت که با تکنیک ناب خوزستانی و با حفظ توپ در بازی های خاص، به کمک استقلال خوزستان می رسید و مکملی هم برای زهیوی در میانه میدان بود که باز هم استقلالی ها موفق به حفظ این بازیکن خود نشدند.

البته استقلالی ها تقریبا 80 درصد شالکله فصل گذشته خود را حفظ کردند که این کار  نیز در نوع خود ارزشمند است. این تیم در خط دفاع با از دست دادن کولیبالی، موفق به جذب عزت‌الله پورقاز مدافع ملی‌پوش شد که باید دید آیا این بازیکن می تواند به کمک خط دفاع موفق قهرمان فصل گذشته بیاید و آن را پوشش دهد یا خیر.

پورموسوی برای ترمیم خط حمله خود در فصل نقل و انتقالات بیکار نبود و با جذب بازیکنانی از جمله مهدی مومنی، در کنار بیت سعید و زهیوی، به دنبال تقویت خط حمله خود بود. هر چند با تغییرات به وجود آمده، ساختن زوج به‌زودی ممکن نیست.

آبی های خوزستانی در بازار نقل و انتقالات علاوه بر ایرانی هایی که در پست های مورد نظر از لیگ های برتر و لیگ یک جذب کردند، سه برزیلی را هم برای خط هافبک، حمله و دروازه به خدمت گرفتند و باید منتظر ماند و دید باتوجه به ضرب المثل معروف در فوتبال در خصوص جذب بازیکنان خارجی که بازیکنان خارجی مانند "هندوانه در بسته هستند" این بازیکنان از نوع قرمز و شیرین آن می باشند یا خیر.

به هر حال استقلالی ها امسال علاوه بر لیگ برتر، میدان آسیا را هم پیش رو دارند، ضمن این که انتظارات هم از این تیم بالا رفته است و باید دید تا چه اندازه تیمی که پورموسوی برای فرستادن به لیگ برتر و آسیا آماده کرده است، جوابگوی حضور این تیم در این دو میدان مهم خواهد بود.

فولاد و سعداوی تازه‌نفس

فولادخوزستان فصل گذشته، فصلی پر تنش با فراز و نشیب های بسیار و عدم نتیجه‌گیری مطلوب را پشت سر گذاشت. این فولاد آن قدر ضعیف تر از حد توان و شایستگی خود ظاهر شد که در تمام طول فصل با اعتراض‌های شدید هواداران خود جهت تغییر اسکوچیچ، سرمربی تیم برای بهبود شرایط مواجه بود ولی اسکوچیچ که مقاوم تر از این حرف ها بود تا پایان فصل هدایت سرخ پوشان را برعهده داشت تا این که در پایان لیگ، مدیریت این باشگاه با مربی کروات خود فسخ قرارداد کرد و نعیم سعداوی، گزینه ای بومی و جوان را برای نشستن روی نیمکت تیم در فصل شانزدهم انتخاب کرد.

سعداوی هم با افکاری جدید و نیروی جوانی پا به فولاد خوزستان گذاشت؛ حفظ بازیکنان خوب و خوزستانی فصل گذشته، جوانگرایی و بومی‌گرایی از جمله اهداف این سرمربی بود.

به نظر می رسد فولادی ها خیلی محتاطانه وارد بازار نقل و انتقالات شدند؛ آن ها در ابتدا سعی کردند بازیکنانی از جمله شریفات، جماعتی، ابراهیمی، بایرامی، وکیا، اهل شاخه، چاگو و طهماسبی را برای حضور در لیگ شانزدهم حفظ کنند و در ادامه نیز بازیکنانی از جمله کرمی، مرادیان، بوحمدان و رشیدی فرخی را از لیگ های برتر و لیگ یک به خدمت گرفتند.

فولادی ها هم درون دروازه‌شان همچون استقلالی‌ها تغییراتی داشتند و با از دست دادن سلیمی گلر شماره یک خود، به نظر می رسد هنوز تا این جای کار گلری مطمئن جذب نکرده اند و به دنبال‌بودن این باشگاه برای یک دروازه بان خارجی، گواه بر این موضوع است و آن‌چه می تواند در بین تمام خطوط با توجه به اهمیت نقش گلر برای فولاد نگران کننده باشد، عدم موفقیت این تیم در جذب یک دروازه بان است.

در حال حاضر هم امید سعدوای به مرادیان و طهماسبی است که البته مرادیان فصل گذشته در استقلال اهواز نشان داد که نمی تواند نفر اول باشد و فقط می تواند در سایه گلر اول، آن هم برای روزهای خاص باشد.

علاقه مندان از این تیم انتظار بیشتری دارند و شاید خیلی ها پس از ناکامی هایی که فولاد داشته اکنون حداقل انتظارشان از سعداوی و باشگاه فولاد کسب سهمیه آسیایی است.

فولاد سال گذشته در خط دفاع نیز با مشکلات و ضعف های بسیاری مواجه بود و به نظر می رسد این خط، برای فصل جدید هم خیلی بازسازی نشده است. در حال حاضر تیم های موفق دنیا تیم هایی هستند که وینگرهای قوی داشته باشند در حالی که فولادی ها تاکنون موفق به جذب چنین نفراتی نشده اند.

در خط هافبک هم به جز چاگو که می تواند برای فولاد میدان‌داری کند، سایر نفرات این خط هنوز نیازمند کار هستند، ضمن این که فولاد برای این خط بازیکنانی از جمله میلاد پاک پرور، بازیکن خوزستانی و آینده دار را به خدمت گرفته است ولی به نظر می رسد این بازیکن از نظر روحی - روانی نتواند بار هجمه تماشاگران را به دوش بکشد. فولاد برای رسیدن به اهداف خود نیازمند هافبک‌هایی با تجربه بسیار است تا در کنار چاگو در مقابله با تیم‌هایی چون گسترش، تراکتور و پرسپولیس به خوبی مقابله کند.

فولاد در خط حمله نیز نیازمند کار بیشتر است، البته با تدابیر خاص نعیم سعدوای که مطمئنا با اهدافی بلند پا به فولاد گذاشته است و کمکی که مدیریت باشگاه به او خواهد داشت، احتمال این که این تیم راه خود را در ادامه، با جذب بازیکنان مورد نظر هموار ببیند بسیار است.

نفت آبادان و بازگشت هیجان به لیگ برتر

نفت آبادان پس از چند سال دوری از لیگ برتر در نهایت فصل گذشته با سومی در لیگ یک کشور، مجوز حضور در این لیگ را به دست آورد و به نظر می رسد با بازگشت طلایی پوشان، هیجان و طراوت با وجود طرفداران پرشور این تیم، به لیگ ایران برگشته است.

آبادنی ها هم در لیگ یک با فراز و نشیب بسیاری مواجه بودند تا جایی که در مقطعی هواداران دو آتیشه این تیم از صعود تیم شان به لیگ برتر نا امید شده بودند تا این که هدایت تیم به نادر دست نشان سپرده شد و با تزریق انگیزه به این تیم، در نهایت آبادانی ها لیگ برتر را پیش روی خود دیدند.

نفت آبادان هم با توجه به مشکلات بودجه ای که پیش رو داشت کمی دیر وارد بازار نقل و انتقالات شد تا جایی که نگرانی بسیاری در این زمینه به وجود آمد اما در ادامه نفتی ها با جذب بازیکنانی از جمله شعبانلو، نصاری، نوروزی و اعتمادیان، وارد کارزار نقل و انتقالات شدند.

این باشگاه برای فصل شانزدهم ضمن حفظ چند بازیکن از فصل قبل، به جوانگرایی و بومی گرایی نیز روی آورد و چندین بازیکن در پست های مختلف از آکادمی خود به خدمت گرفت. آبادانی‌ها همچنین سه بازیکن خارجی و یک بازکن دورگه ایرانی – هلندی جذب کرده اند، هر چند که در هفته‌های ابتدایی هیچ یک از این نفرات را در اختیار ندارد.

نفتی ها به خوبی وارد بازار نقل و انتقالات شدند و به نظر می رسد چیزی هم در چنته دارند ولی وقتی کار به مقایسه این تیم با تیم تازه وارد ماشین سازی به لیگ برتر می رسد، به نظر می آید تبریزی ها یارگیری بهتری داشته اند و شاید تنها همین مورد گواه این باشد که آبادانی ها در لیگ برتر کار سختی پیش رو خواهند داشت.

به هر حال در نگاه کلی باتوجه به بازیکنانی که آبادانی ها گرفته اند، به نظر می رسد این تیم بد بسته نشده است، هر چند که در این فوتبال غیرقابل پیش‌بینی، نمی توان فریب اسم ها را خورد.

مردم آبادن که به قول خودشان این تیم از نان شب هم برای شان واجب تر است، با انتظار بالایی به تیم شان نگاه می کنند و اصلا نمی خواهند تیم شان آسانسوری باشد و نیامده رخت سفر به لیگ یک به تن کند. اما آبادانی ها مطمئنا همچون استقلال خوزستان و فولاد کار سختی در رویارویی با حریفان خود در فصل شانزدهم خواهند داشت.

مردم خوزستان که اصلا با فوتبال غریبه نیستند، امسال انتظارات بالایی از هر سه نماینده خود در لیگ برتر دارند؛ البته همه نیز خوب می دانیم باتوجه به یارگیری موفق حریفانی چون استقلال تهران، پرسپولیس، تراکتورسازی، نفت تهران و سپاهان، امسال فصل آسانی برای استقلال خوزستان، فولاد و نفت آبادان در لیگ برتر نخواهد بود و همت دوچندان تیم های خوزستانی را برای نشان دادن ظرفیت و پتانسیل فوتبال خوزستان می طلبد.