تاریخ انتشار: ۰۷ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۳:۲۹
کد خبر: ۱۲۹۹۲۳
تعداد نظرات: ۳ نظر
نسخه چاپی ارسال به دوستان ذخیره
طبیعت افسون‌گر و آثار تمدنی ایران زمین در سرزمین نخل و بلوط؛
گذری بر جاذبه‌های گردشگری سرزمین چهار فصل ایران/خوزستان؛ ایرانی کوچک و چهار فصل
خوزستان را در فصل گرمای تابستان به خرماپزان و شرجی‌هایش می‌شناسند اما بسیاری از مردم از خنکای ارتفاعات ایذه و باغملک تا باستانی ترین آثار تمدنی ایرانی زمین در شوش و چغازنبیل تا تالاب بین المللی شادگان و هورالهویزه کمتر شنیده‌اند
خوزستان دروازه تشیع ایران؛ استان 4 فصلی که هر نقطه آن آدمی را به گوشه‌ای از جهان می‌کشاند. تفاوت اقلیمی در این استان به نوعی در کنار یکدیگر قرار گرفته که نه تنها کژی و نقصانی ایجاد نمی‌کند بلکه خوزستان را به "بهشت پنهان" مبدل ساخته است.

وسعت و مساحت خوزستان را شاید بتوان در اعداد محدود کرد و گفت « خوزستان در جنوب غرب کشور با مساحت 64٫057 کیلومتر مربع و نیز با جمعیتی بیش از 4.5 میلیون نفر به‌عنوان پنجمین استان پرجمعیت کشور به شمار می‌رود» ولی وسعت قلب مردمانش را هرگز نمی‌توان در اعداد گنجاند و محدود کرد.

خوزستانی‌ها به خون گرمی، مهربانی و مهمان نوازی شهرت عام دارند که نشان از دل دریایی مردمان این دیار است. طبیعت خیره کننده و نیز صفا و صمیمت مردم خوزستان دست به دست هم داده تا مسافران و میهمانانی که به این استان سفر می‌کنند مات و مبهوت ارزش‌های این استان زر خیز شوند و گرما را از یاد ببرند.

اگرچه گرما و شرجی خرما پزان خوزستان در تابستان نقل فصلی رسانه‌های شنیداری و دیداری شده ولی در خوزستان مناطقی وجود دارد که در این فصل داغ می‌توان سرما و خنکای نسیم بهاری را حس کرد. بام خوزستان متشکل از شهرهایی است که علاوه بر آب و هوایی معتدل جاذبه‌های گردشگری و آثار باستانی بی‌نظیری دارد که آدمی با تماشای آن‌ها سفری به تاریخ پر رمز و راز گذشتگان خواهد داشت.

هزاران سال تاریخ را در شوش جست‌وجو کنید

«شوش سه حرف دارد ولی جاذبه‌هایش حرف ندارد» این را یکی از مردمان طناز شوشی می‌گوید. آثار باستانی شوش چنان گردشگران را متحیر ساخته که سبب شد سال گذشته این شهر 7هزار ساله به ثبت جهانی برسد.

چغازنبیل یکی از اماکن تاریخی و دینی شهر شوش؛ تماشای این مکان، نردبامی برای رسیدن به قله تاریخ است آنجا که انسان‌ میخکوب هنر معماری چندهزار ساله می‌شود. زیگورات چغازنبیل این نیایشگاه باستانی نخستین اثر تاریخی ایران است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و قدمت آن به 1250سال قبل از میلاد مسیح باز می‌گردد. این مکان دیدینی در 45 کیلومتری جنوب شوش و 35 کیلومتری غرب شهر شوشتر و در نزدیکی منطقه باستانی هفت‌تپه قرار دارد.

کاخ آپادانا قصر زمستانی شاهان هخامنشی به دستور داریوش بزرگ در حدود  515 سال پیش از میلاد بنا نهاد شد. در سال 1880 میلادی، یک گروه از باستان شناسان فرانسوی این کاخ را از دل خاک بیرون کشیدند و ستون‌ها و سرستون‌های کاخ را با اره بریدند و به فرانسه منتقل کردند؛ امروزه در شوش، فقط چند زیرستون وجود دارد و کاخ به شکل سابقش وجود ندارد.

بیش‌تر اشیا خارج شده، اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شوند. آپادانا گنجینه‌ای از تاریخ تمدن بشر را در دل خویش جا داده و لایه‌های تمدنی از دوره ایلامی، هخامنشی، پارتی، ساسانی و دوره اسلامی به خوبی در این بنا مشخص است.

محوطه باستانی هفت تپه حدود 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر شوش قرار دارد و همانطور که از نام آن پیداست از تپه‌های متعددی تشکیل شده است. آرامگاه ایلامی در این مکان دارای نخستین طاق هلالی جهان است که قدمتش به حدود دو قرن قبل از احداث چغازنبیل برمی‌گردد. گستردگی این محوطه باستانی به مراتب باعث جلب توجه کاوشگران مختلف قرار گرفته است.

بعد از بازدید از چغازنبیل، کاخ آپادانا، ایوان کرخه، قلعه و موزه شوش(موزه شوش یکی از مهمترین موزه‌های اشیای ایران باستان است و آثار با ارزشی از دوره‌های مختلف تاریخی را داراست) و نیز کاخ‌شاوور می‌توان به یکی از مهمترین جاذبه‌های مذهبی استان خوزستان یعنی بارگاه حضرت دانیال نبی(ع) سفر کرد.            

حضرت دانیال(ع) در حدود قرن هفت پیش از میلاد به همراه یهودیانی که توسط بابلی‌ها به اسارت گرفته شده بودند به بین النهرین و سپس از آنجا به شوش وارد شد. وی یکی از پیامبران صاحب کتاب بنی اسرائیل است. آرامگاه دانیال نبی(ع) در کنار رودخانه شاوور ساخته شده و همه ساله شاهد حضور زیارت‌کنندگانی از سراسر جهان است.

دزفول مهد تمدن‌های 34 قرن پیش از میلاد مسیح

دزفول؛ سرزمین رودهای خروشان با طبیعتی که زندگانی امروز را به فرسنگ‌های دور گره می‌زند و بلیط سفری در تاریخ پر فراز و نشیب انسان‌های ماقبل تاریخ را به آدمی هدیه می‌دهد. برای به دست آوردن این بلیط نیاز به شانس و اقبال و یا پرداخت هزینه‌های گران نیست؛ کافیست سری به دیار "کت‌"های این شهرستان بزنید و در همان مکان به گذشته سفر کنید.

کت‌های دزفول در دل صخره‌های کنار رودخانه حفر شده‌اند؛ دیواره‌ کت‌ها ارتفاعی بین 2 تا چهار متر دارد و سقف آن‌ها به وسیله سنگ‌های ریز و درشت که به شکل‌ طبیعی زمین هستند، تزیین شده است. مساحت کت‌ها بسته به امکان توسعه و کاربرد آنها از 5 مترمربع تا بیش از100 مترمربع نیز حفر می‌شوند. شبیه بودن فضای درون کت‌ها به غار و نزدیکی به رود موجب می شود، اقامت در این کت‌ها در طول گرمای روز برای مردم بدون استفاده از هیچ گونه وسایل برقی و خنک کننده و برای فرار از زندگی ماشینی، دلپذیر و لذت بخش باشد.

معروف‌ترین کت دزفول که در مثل‌های دزفولی نیز آورده می‌شود "کت حاج فرج" نام دارد. دهانه کت حاج فرج از دیگر کت‌ها بزرگ‌تر و متمایزتر است و گفته می‌شود که بانی و سازنده این کت شخص خیری به نام حاج ‌فرج‌الله بوده که در ابتدا آن را برای طلاب ساخته تا در فصل تابستان برای درس خواندن در مضیقه نباشند. این کت‌ بعدها به یک استراحتگاه عمومی تبدیل شد. با توجه به آب و هوای شهرستان دزفول، کت‌ها از خرداد تا مهرماه پذیرای گردشگران و علاقه‌مندان زیادی هستند.

شهرستان دزفول در گستره میراث فرهنگی چند هزار ساله نقش بی بدیلی دارد؛ از قدیمی‌ترین آثار تاریخی دزفول می‌توان به «تپه‌های چغامیش» اشاره کرد. در میان دشتی وسیع (40 کیلومتری جنوب شرقی دزفول) چند تپه گلی که مرکبند از یک تپه بزرگ و نسبتاً مرتفع و چند تپه کوچک که در جنوب و جنوب غرب آن واقعند، وجود دارد که به آن چغامیش می‌گویند. کاوشگری‌هایی که توسط موسسه شرقی دانشگاه شیکاگو انجام گرفت نشان داد که چغامیش شهری از دوران پیش از اختراع خط است و قدمت آن به حدود سی‌ و چهار قرن پیش از میلاد می‌رسد.

حمام کرناسیون از دیگر اماکن گردشگری و یکی از بناهای زیبای معماری دوره قاجاریه شهرستان دزفول است که امروزه به موزه مردم شناسی تبدیل شده و در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سقف سربینه‌ها و گرمخانه این بنا به صورت گنبدی شکل بوده از ویژگی‌های این بنا قرارگیری در میان مجموعه‌ای از بناهای با ارزش از جمله خانه‌های قدیمی بزرگ، مسجد و همچنین مقبره یکی شعرا و عرفای بزرگ دزفول به نام «سید عبداله داعی» است.

وجود آثار باستانی و اماکن تاریخی در جوار رودخانه دز، دزفول را سراسر "دیدینی" کرده به طوری که با نخستین گامی که در دزفول گذاشته می‌شود 24ساعت شبانه روز برای تماشای آثار تاریخی از جمله اتاق آقامیر، پل رودخانه کرخه، حمام وزیر، اسیوا رعنا، بند بالا رود، هورمس، پل قدیمی دزفول و کاروانسراهای دزفول، زمان کمی است.

تاریخ ایذه محصور در کتیبه‌ها/ ایذه گنجینه‌ای پنهان در دل لوح‌های حجاری شده

چهره شهر ایذه اگر چه از شدت محرومیت‌ها پیر شده ولی دشت‌ها و روستاهای این شهر خوش آب و هوا همچنان در اوج زیبایی هستند.

روستای شیوند به دلیل همجواری با دریاچه سد و رودخانه کارون و نیز رشته کوه‌های زاگرس با جنگل‌های بلوط و نیز آبشارها مناظری بی‌نظیری ساخته و از جاذبه‌های گردشگری ایذه به شمار می‌رود. این روستا در دل منطقه حفاظت شده منگشت و شالو واقع شده که رودخانه کارون از شـــرق آن می‌گذرد.

آبشار بلند و مرتفع روستای شیوند که از دل کوه سرچشمه می‌گیرد مهر تاییدی بر انتخاب این روستا برای گردشگران است. در روستای شیوند کاروانسرایی قدیمی از دوره صفوی برجای مانده که نشانگر قدمت طولانی روستاست. آثار قلعه مخروبه متعلق به هزاره‌های سوم و چهارم قبل از میلاد نیز در اطراف این روستا وجود دارد.

تاریخ ایذه در کتیبه‌هایش همانند گنجی پنهان شده که مهمترین آن کتیبه کول فره در انتهای دشت ایذه است؛ در این اثر نقوش بدیع و حیرت‌انگیزی از صورت‌‌ها که در حال نیایش هستند، حجاری شده‌ است. این اثر به دوران حکومت عیلام (قبل از میلاد) مربوط است و از آثار بسیار مهم باستانی خوزستان و شهرستان ایذه به شمار می‌رود.

غار سلمان در فاصله سه کیلومتری جنوب غربی شهر ایذه و در انتهای دره‌ای واقع شده؛ اشکفت سلمان محوطه‌ای وسیع است که در درون صخره طبیعی کوه به صورت سرپناهی با آثار آبرفتی و یک چشمه آب شیرین گوارا (که از درون غاری کوچک و باریک بیرون می‌آید) تشکیل می‌شود.

اشکَفت سلمان، تابلویی برخواسته از افکار گذشتگان است که در ابعاد وسیعی با اراده‌ای آهنین بر روی سنگ‌ها نقش بسته است آنجا که هنر و تاریخ داستانی مجهول را برای کنکاش گران امروز به نمایش می‌گذارد. ایذه را ذره‌بین به دست گردش کنید چرا که جای جای این دیار مملو از سر نخ‌هایی برای رسیدن به معماهای گمشده در زمان است.

طبیعت بکر باغملک سوژه هنرمندان

رودهای جاری، درختان پربار، آسمانی آبی به همراه قطعه ابرهایی که هر کدام در ذهن آدمی تصویری از شئی یا موجودی را زنده می‌کند و پرندگان آرمیده بر شاخه درختان "باغملک" را سوژه عکاسان و نقاشان خوزستانی و حتی کشوری کرده تا با ثبت این تابلوی زیبای آفرینش، برگ زرینی به دیگر آثارشان بی‌افزایند.

یکی از جاذبه‌های دیدنی شهرستان باغملک "مال آقا" است. مال آقا روستایی در 32 کیلومتری این شهرستان با بافت سنتی است که در کنار رشته کوه‌های زاگرس رودخانه‌ای را در دل خود جا داده است. گردشگران با تماشای مناظر این روستا گویی وارد دنیایی دیگر شده‌اند و همین امر در کنار هوای مطبوع روستا سبب شده که هر ساله گردشگران زیادی را به سمت خود جذب کند.             

بام خوزستان مکانی برای تماشای جاذبه‌ها و آثاری است که هر کدام همانند ستارهایی در آسمان این استان خودنمایی می‌کنند. گرچه در این گزارش به بخشی از اماکن دیدینی چند شهر اشاره شده ولی برای خوزستان "این بهشت پنهان" ضرب المثل «شنیدن کی بود مانند دیدن» بسیار کاربردی و دقیق است.

مرجع / تسنیم
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۳
سینا
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۲۱:۲۴ - ۱۳۹۵/۰۶/۰۷
0
1
پس مسجدسلیمان چ شد
شیمبار چ شد

ارپناه چ شد

تراز کو !!

سوسن سرخاب ؟؟

خخخخخخخخخخخخخ
عجببببببببببببب
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۰۲:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۶/۰۹
0
0
شیمبار رو نگفتید :(
گشتاسبی
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۰۸:۱۸ - ۱۳۹۵/۰۷/۲۷
0
0
خیلی جالب,بود,نقاط,دیدنی,وگردشگری,شهرهای,شمالی,خوزستان,
:
:
:
آخرین اخبار