قربان دستی اظهار کرد: متولد سال 1336 رامهرمز بودم، از بچگی به همراه پدرم که از سینهزنهای معروف رامهرمز بود، وارد عرصه تعزیه شدم و از سال 59 بهطور رسمی وارد عرصه تعزیه و شبیهخوانی شدم، البته به تشویق مرحوم حاج ابراهیم یعقوبی و مرحوم محمدعلی حسینپور معروف به «محمد علی شمر» که از نسل اول تعزیه و بنیانگذاران تعزیه در رامهرمز بودند.
وی ادامه داد: استارت تعزیه در رامهرمز از سال 1328 توسط مرحوم حبیبالله معلمی، نصیر زاهدپور، علی غفاری، محمدعلی حسین پور، عبدالرحیم معلمی، هوشنگ آرامون، اکبر خباز، مرحوم نصرالله صابری و مرحوم شکرالله خباز زده شده که از نسل اول تعزیه و عزاداری امام حسین (ع) در رامهرمز هستند.
این تعزیهخوان پیشکسوت تصریح کرد: عشق و علاقه وزنده نگهداشتن حماسه و ایثار امام حسین (ع) و یارانش باعث شد وارد این عرصه شوم و 72 مجلس تعزیه را از مرحوم محمدعلی حسین پور با مشقتهای بسیار زیاد بهصورت خودجوش فراگرفتم.
وی افزود: اولین تعزیه که در رامهرمز اجرا شد، تعزیه مجلس مسلم بود که توسط مرحوم نصرالله صابری و سایر افرادی که نام بردم اجرا شد.
قربان دستی خاطرنشان کرد: تاکنون بیش از 500 مجلس تعزیه بهصورت سنتی در استان و خارج از استان اجرا کردهام و بیش از 20 اجرای تلفیقی که شامل تعزیه و نمایش است را بازی کردهام.
وی همچنین گفت: در نسل حاضر علاقهمند به تعزیهخوانی میبینم، ولی متأسفانه معضلی که وجود دارد، این است که فردی که هنوز خام و ناپخته است، میآید و بعد از یکی دو اجرا فوری ادعای کارگردانی میکند.
وی تأکید کرد: برخی از علاقهمندان بر اثر بخل و ناآگاهی برخی از دستاندرکاران متأسفانه استعدادشان سرکوب میشوند و بر همین اساس طی چند سال گذشته هنر قابلارائهای در زمینه تعزیه و نمایش در این شهر ندیدهایم و این ناشی از ضعف دستاندرکاران فرهنگی و هنری شهرستان رامهرمز است.
تعزیهخوان رامهرمزی یادآور شد: در زمانهای قدیمتر، علاقهمندان بیمزد و منت وارد عرصه تعزیه میشدند اما الآن اینطور نیست و اغلب نگاه مادی به مسائل دارند.
قربان دستی گفت: طی این سالها حس و حال مردم را هنگام اجرای تعزیه بهخوبی دیدهام و تعزیه تأثیر خودش را در روحیه مردم گذاشته است و آنچه که به من رسیده است داشتن فرزندانی پاک و سالم است که نشأت گرفته از وارد شدن به دستگاه امام حسین (ع) بوده است.
تعزیهخوان باسابقه رامهرمز و استان در پایان گفت: پیشنهاد میکنم مسؤولان، مکانی دریکی از پارکها برای اجرای دائمی تعزیه ایجاد کنند و یک متولی بتواند همه هیئتها را در روز عاشورا در یک مکان جمع کند تا همه با هم باشند.