معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز با اشاره به نبود درک درستی از ظرفیت‌های پژوهشی و فناوری دانشگاه در سازمان‌ها و صنایع، گفت: این مسأله موجب می‌شود که این سازمان‌ها نتوانند به پژوهشگران برای انجام پروژه‌های خود اعتماد کنند.

دکتر ابراهیم حاجی‌دولو با نگاهی بر چالش‌های ارتباط صنعت با دانشگاه، اظهار کرد: یکی از مشکلات موجود در این حوزه این است که صنایع و سازمان‌ها و دانشگاه‌ها توسط وزارت‌خانه‌های مختلف اداره می‌شوند؛ مدیریت همکاری و ارتباط میان سازمان‌های مختلف به‌طور ذاتی به دلیل ان‌که هر یک نهادهای مستقلی هستند، کمی مشکل است.

وی با اشاره به این‌که تنها روزنه برای همکاری میان صنایع و سازمان‌ها با دانشگاه بحث نیازهای آن‌ها به خدمات پژوهشی دانشگاه است، افزود: متأسفانه به نظر می‌رسد مدیران سازمان‌ها از ظرفیت‌های پژوهشی و فناوری دانشگاه برای مقابله با مشکلات و مسائل خود درک درست و کاملی ندارند؛ جامعه دانشگاهی قشر تحصیل‌کرده و متخصص اجتماع هستند و اگر توان آن‌ها به‌کار گرفته شود، می‌توانند در حل مشکلات کمک شایانی کنند. اگر شناخت درستی از ظرفیت‌های دانشگاهی و پژوهشی وجود نداشته باشد به‌طبع استقبال از این فعالیت‌ها نیز کاهش می‌یابد.

معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: وقتی مدیران درک و شناخت کاملی از ظرفیت‌های پژوهشی نداشته باشند، مشکل دیگری پیش می‌آید و آن عدم اعتماد به پژوهشگران است چراکه به دلیل نبود شناخت کافی به پژوهشگر اعتماد نمی‌شود تا مشکل را حل کند. اما اعتماد به چه معناست؟ به معنای آن‌که اطلاعات، امکانات و بودجه لازم به پژوهشگران داده شود.

حاجی‌دولو تأکید کرد: البته نمی‌گویم که تمام مشکلات یک طرفه و از سوی سازمان‌ها ایجاد شده است، بلکه از طرف دانشگاه نیز مشکلاتی وجود دارد و یکی از مهم‌ترین مشکلات این است که اساتید مهارت و تجربه تخصصی لازم برای همکاری با صنایع مطابق با انتظارات آن‌ها را ندارند.

معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: اساتید اغلب تلاش می‌کنند به کلیات کار و خطوط راهنما اشاره کنند، البته این‌که اساتید وارد فاز اجرایی و عملی شوند نیازمند تأسیس شرکت‌های دانش‌بنیان است تا بتوانند مطالعات خود را عملی کنند که کم‌تعداد بودن چنین اساتیدی در دانشگاه و کمبود چنین شرکت‌های دانش‌بنیانی - که نتیجه کار را به عمل تبدیل کنند - از مهم‌ترین مشکلات در این روند است؛ باید مهارت‌های عملی تخصصی و حرفه‌ای اساتید را افزایش دهیم.

حاجی‌دولو افزود: یک بحث دیگر نیز در این حوزه مطرح است؛ مدیران صنایع آن‌چنان درگیر مشکلات اجرایی و روزمره هستند که برای حل مشکلات خود به راه‌حل‌های فوری نیاز دارند درحالی‌که ذات پژوهش به این معنا است که باید یک فرآیند برنامه‌ریزی شده و آرام انجام شود.

وی تصریح کرد: دانشگاه دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی را برای افزایش مهارت‌های ارتباطی اساتید با صنایع برگزار خواهد کرد؛ به‌طور مثال کارگاه پژوهشی "مهارت‌های ارتباط با صنایع و اعتمادسازی" در آبان‌ماه و کارگاه "مهارت‌های تبدیل نیازهای سازمان‌ها به پایان‌نامه‌های تحقیقاتی و مقالات پژوهشی" برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی در آبان‌ماه یا آذرماه برگزار می‌شود.

معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: البته از طریق برگزاری جلسات با سازمان‌های مختلف و آشنایی آن‌ها با توانمندی‌های دانشگاه نیز تلاش می‌کنیم که بسترهای اعتمادسازی را ایجاد کنیم؛ معتقدیم داشتن برنامه‌ریزی درازمدت به صلاح مدیران است تا بتوانند دانش مهارتی لازم را در داخل تولید کنند نه آن‌که با خرید تجهیزات و قطعات مشکلات خود را حل کنند.