جناب آقای رئیس‌جمهور!

 سلام

من همان مجری خوزستانی هستم که سال ۹۲ در حضور شما و در جمع نخبگان استان، نوشته ی «روحانی متشکریم» را نشان دادم و متاسفانه تصور نمی کردم که سه سال بعد بر سر این حرکت در خوزستان، اما و اگر ببارد!

جناب آقای روحانی!

به نظر می رسد حس و حال این روزهای خوزستان را دقیق منتقل نکرده اند. والا حتما زبان پخته تری برای ارتباط با ما می گشودید. جنابعالی خدمات هموطنان شریف را به خوزستان یادآوری کردید، اما خیلی ظریف از کنار برکات خوزستان برای ایران عزیز گذشتید. از مرور دارایی خوزستان فاکتور می گیریم. اما واقعا یادآوری این مسائل در این اوضاع و احوال، گره گشاست؟ اگر منظورتان قدرشناسی ماست که‌ ما حتی برای مقره شوی مازندرانی که به خاطر خوزستان جانش را از دست داد، متاثریم.

آقای رئیس‌جمهور!

مردم مهمان نوازی هستیم اما دردمند و آسیب دیده ایم. ریزگردها، خاک، بی آبی، خشکی نخیلات و مراتع، و هزار درد متنوع و انباشته ی سال های اخیر ما را حساس کرده است و در این بزنگاه انتظار همدلی داریم. کم، صبوری نکرده ایم اما تصور می کنید وقتی رئیس دستگاه عملیاتی برنامه و بودجه، شاعرانه سخن می گوید ما هورا می کشیم؟ به نظر شما، این استدلال که برق در همه جای جهان قطع می شود، حال ما را بهتر می کند؟ تصفیه خانه اهواز دیزلی شد، ممنون. اما خبر دارید که‌ مردم این سامان سالهاست در «جلگه خوزستان» (همان بیابان خاکستان!!)، حتی در ساختمان های همکف هم آب (مثلا شرب) شهری را پمپاژ می کنند؟ پس لطفا دستور دهید همه ی پمپ های خانگی ملت، دیزلی شود که در بی برقی، بی آب نشویم. تعمیر تصفیه خانگی همچنان با خودمان!

آقای روحانی!

اگر دقیقا احوال این روزهای ما دست تان بود، پنج اسفند و در مقابل ما، لام تا کام از وزیری تعریف نمی کردید. اگر واقعا همه عالی هستند «پس چرا ما حالا در خوزستان این شکلی هستیم؟»

آقای رئیس‌جمهور!

ما به عنوان دوستان شما در همه روزهای گذاشته اصرار داشتیم که رقبای شما، رنجِ زیست محیطی خوزستان را پای فقط این دولت ننویسند اما انتظار داریم دولت هم بی تابی امروز را به نام «مچ گیری سیاسی» بلا اثر نکند.

آقای روحانی!

آن کسی که‌ لابلای جلسه پنج اسفند، زبان به فریاد گشود، دکتر ساری نماینده ما بود. دلسوزانه خواهش می کنم از تعارفات مرسوم بروکراتیک درگذرید و همان لحن و درد و فریاد را ملاک عمل قرار دهید. «آن صدا، برگردانِ بی رتوشِ زیر پوست شهر بود.»

ضمنا راستی آزمایی هورالعظیم آبگیری شده دشوار نیست، لطفا با بالگرد چرخی بزنید و میدانی ملاحظه کنید.

 

آقای رئیس‌جمهور!

می دانید چرا حرفهای شما در خوزستان انتزاعی به نظر آمد؟ چون اصل مطلب لابلای توضیحات متعارف زبانی و اداری گم شد. چون مردم دقیق، نکته سنج و خاک آلود خوزستان منتظر اصلِ حرف بودند، منتظر نسخه ی علاج.

اما سخن کوتاه و چند پیشنهادِ بی حشوْ!

۱. در کوتاه مدت، بی تعارف تناقض های مدیریتی استان را رفع و آن را همتراز خرد جمعی کنید.

۲. در میان مدت، خوزستان را بیش از یک استان ببینید و نسخه ای واقعی برای شاخه و سرشاخه بپیچید.

۳. در دراز مدت هم به شکل گیری و بازسازی لایه میانی فرهنگی، اجتماعی و ... استان همت بگمارید که تار و پود این فرش رفو می خواهد.

راستی...

آقای روحانی

ما در خوزستان، برای «دوباره متشکریم» شرط داریم!

با احترام

کیوان لطفی

 اهواز

۹۵/۱۲/۶