تاریخ انتشار: ۰۷ اسفند ۱۳۹۵ - ۰۹:۳۷
کد خبر: ۱۴۲۷۲۱
نسخه چاپی ارسال به دوستان ذخیره
اولویت‌بندی بیماران اورژانسی چگونه انجام می‌شود؟
در بدو ورود به اورژانس، بیمار در بخش تریاژ (Triage)، معاینه و اولویت‌بندی می‌شود و سپس بر اساس دستورالعمل فوریت‌های اورژانس، مورد مداوا قرار می‌گیرد و بیماران بسیار بدحال در سطح 1 تریاژ قرار می‌گیرند
یک متخصص طب اورژانس گفت: در بدو ورود به اورژانس، بیمار در بخش تریاژ (Triage)، معاینه و اولویت‌بندی می‌شود و سپس بر اساس دستورالعمل فوریت‌های اورژانس، مورد مداوا قرار می‌گیرد و بیماران بسیار بدحال در سطح 1 تریاژ قرار می‌گیرند.

دکتر حسن برزگری اظهار کرد: اورژانس‌ها برای رسیدگی فوری به بیماران ایجاد شده‌اند و دسته‌بندی و سطح‌بندی بیماران در این بخش، از لحاظ فوریت انجام می‌شود تا بهترین خدمت با توجه به بیماری، در کوتاه‌ترین زمان ارائه شود.

 وی گفت: در بدو ورود به اورژانس، بیمار در بخش تریاژ (Triage)، معاینه و اولویت‌بندی می‌شود و سپس بر اساس دستورالعمل فوریت‌های اورژانس، مورد مداوا قرار می‌گیرد.

برزگری افزود: بیماران بسیار بدحال، بیمار در حال مرگ، ایست قلبی، دچار خفگی و شوک و یا خون‌ریزی داخلی، بیمارانی هستند که در دقایق اول کار رسیدگی و درمان آنان انجام می‌شود و در سطح 1 تریاژ قرار می‌گیرند و در صورت نیاز احیای قلبی ریوی (C.P.R) می‌شوند.

رییس اورژانس بیمارستان گلستان اهواز ادامه داد: بیماران سطح 2 اورژانس شامل درد سینه(با احتمال بروز سکته قلبی)، ضربه‌های متعدد و شکستگی‌های متعدد(تصادفی) و بیماران سکته مغزی هستند. بیماران سطح 2 معمولا افرادی با وضعیت پرخطر هستند و بلافاصله پس از بیماران سطح 1 به آنها رسیدگی می‌شود.

وی گفت: سطح 3 اورژانس بیمارانی هستند که باید فورا پس از بیماران سطح 1 و 2 ویزیت شوند که بیماران با علائم روحی و روان‌پزشکی، ضعف و بی‌حالی، شکستگی‌ها و ترومای کم‌خطر، سنگ کلیه، شکستگی دست و پا که مشکل جانی ندارند جزو بیماران سطح 3 به شمار می‌آیند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز افزود: در دستور العمل تریاژ (E.S.I) زمان خاصی برای رسیدگی به بیماران تعریف نمی‌شود، به عنوان مثال بیمار سطح 1 باید اول درمان شود و بلافاصله بعد از سطح 1، بیمار سطح 2 باید مورد مداوا قرار بگیرد، اما اگر بیمار سطح 1 و 2 وجود نداشت، همان بیمار سطح 3 هم باید فوری درمان شود اما اگر بیمار سطح 1 و 2 بود، اولویت ابتدا به سطح 1، سپس سطح 2 و بعد از آن به سطح 3 داده می‌شود.

وی افزود: بیماران سطح 4 اورژانس بیمارانی هستند که مشکل حاد و درد ندارند و مثلا نیاز به یک سرُم، آمپول مسکن، بخیه، سوند و... دارند و این بیماران پس از سطوح 1 و 2 و 3، رسیدگی می‌شوند.

برزگری ادامه داد: بیمار سطح 5 بیماری است که صرفا به یک ویزیت یا مشاوره و یا تجدید نسخه دارویی نیازمند است و سرپایی است که این بیماران در اورژانس پذیرش نمی‌شوند و کارت قرمز دریافت نمی‌کنند و به درمانگاه‌های عمومی، تخصصی و فوق‌تخصصی برای درمان سرپایی ارجاع داده می‌شوند.

وی گفت: کارکنان اورژانس از صمیم قلب تمایل دارند تا بیماران اورژانس زودتر مورد درمان قرار گرفته و تعیین تکلیف شوند و قطعا کار سطح‌بندی و اولویت‌بندی بیماران در اورژانس، مهم‌ترین سود را برای خود بیماران دارد.

این متخصص طب اورژانس افزود: همراهان بیماران نباید در بخش‌ها و محیط اورژانس حضور بیش از حد داشته باشند زیرا گاه همین ازدحام بی‌مورد، موجب اختلال در دید و اشراف پزشک و کادر درمانی نسبت به بیمار می‌شود و لازم است مراجعین بدانند که اورژانس ملاقات عمومی ندارد و صرفا در صورت بدحال بودن بیمار برای یاری وی به حضور دو نفر همراه و برای بیماران دیگر یک نفر نیاز است و برخی بیماران نیز به همراه نیاز ندارند و تعداد همراهان توسط اورژانس تعیین می‌شود.

وی تصریح کرد: فرهنگ‌سازی در خصوص عدم حضور افراطی همراهان بسیار حائز اهمیت است و ما ضمن درک شرایط روحی کلیه همراهان، از آنان خواهشمندیم به منظور رسیدگی سریع درمانی، از حضور در بخش‌های درمانی بیمارستان و خصوصا بخش اورژانس پرهیز کنند تا درمان بیماران آنها، بر اساس اولویت‌های تریاژ و به نحو مطلوب انجام پذیرد.
مرجع / ایسنا
:
:
:
آخرین اخبار