ضمن عرض ادب و احترام به مخترع و کارشناسان این طرح برای تلاشی که کرده اند باید گفت که اگر من تنها کسی در کشور هستم که در رفتار ذرات کلوئیدی کانونهای بحرانی پودری تبحر و مسلط هستم به شما می گویم که این نوع از مالچ پولیمری که حاوی بذرهائی بر روی پولیمرها برای عملیات بیولوژیکی آینده است متاسفانه مانند نمونه خارجی آن مانند ساخت و احداث چمن در پارکها کاربرد دارد و به هیچ عنوان قادر به مقاومت در برابر ذراتی که به طور طبیعی در لحظه وارد اتمسفر می شوند از زیر و از سطح کانونهای کلوئیدی و باید گفت در مدت بسیار کمی حتی کمتر از مالچهای ویرانگر نفتی تاثیر خود را از دست می دهد و باید گفت بهتر است دست نگه دارید و بودجه کشور و منطقه را به هدر ندهید و با احساسات مردم هم بازی نکنید چون این روش حتی در حال حاضر هم برای خاکهای سفت شده کف پارکهای شهرها نیز زیر سئوال است زیرا حتی مقاومت کوچکترین بادها را هم ندارد و باید گفت متاسفانه این روش حتی به درد شنهای روان هم نمی خورند چون مقاومتی در برابر باد و طوفان منطقه ندارند. همیشه در مقالات و گفتگوهای تلویزیونی در باره کانونهای بحرانی پودری کلوئیدی گفته ام که متاسفانه چون کارشناسان هیچ اطلاعی از رفتار این ذرات در کانونها و در اتمسفر ندارند بنابر این همیشه در تصمیم گیری ها دچار مشکل اساسی خواهند شد و این موضوع کاملا طبیعی است چون ما در ایران متخصص این علم خاص را نداریم و بارها گفته ام که این ذرات را باید از عمق بسترها تثبیت کرد و سپس به سطح رسید و همزمان باید در عمق بذر مخصوص اقلیم منطقه را کاشت و پس از آن به تثبیت سطحی اقدام کرد و همه این کارها توسط دستگاه کلوئیدزا که در ایران ثبت اختراع شده به شماره 74849 در سال 91 و در پارک علمی و فناوری پردیس کرج هم به عنوان تنها راه حل علمی مبارزه با این نوع خاص از ریزگردها برگزیده شده، اقدام کرد. هر دستگاه کلوئیدزا قادر است در شبانه روز بیش از 10 الی 15 هکتار را یک بار برای همیشه تثبیت کند و کارکرد همزمان دهها و صدها دستگاه در کنار هم مانند درو کردن گندم قادر است در مدت بسیار کمی برای همیشه منطقه را که بیش از (هفت میلیون هکتار است) از وجود این نوع خاص از ریزگردها نجات داد و چون در این روش همزمان به بسترهای لم یزرع و نمکی و خشک کود و غذای بذر و گیاه تزریق می شود در آینده شاهد بیابانهای سرسبزی خواهیم بود که تصورش را هیچ کدام از کارشناسان نخواهند کرد.