مدیر جهاد کشاورزی هندیجان با اشاره به مشکلات آب گفت: وضعیت کشاورزی در هندیجان بحرانی است.

جمشید اسلامی اظهار کرد: در هندیجان مشکلات زیادی بر روی بخش کشاورزی تأثیر گذاشته‌اند که از جمله می‌توان به بحث کم‌آبی، اعتبارات و تسهیلات بانکی، بیمه، خسارت‌های خشکسالی و ریزگردها اشاره کرد.

وی با اشاره به این‌که طی سال‌های گذشته به دلیل کاهش بارندگی بعضی از مناطق شهری تبدیل به کویر خشک شده‌اند، گفت: در هندیجان که از آب رودخانه زهره بهره می‌برد، به دلیل کاهش بارندگی و استفاده بی‌رویه بالادست‌ها از آب رودخانه، دچار بحران آبی شده‌ایم.

اسلامی گفت: همچنین به دلیل عدم مدیریت توزیع آب، کشاورزی و دامداری این شهرستان تحت‌الشعاع کم‌آبی قرار گرفتند. عواملی از جمله کاهش بارندگی، تغییر اقلیم و عدم آورد رودخانه زهره موجب کاهش کشاورزی شده و همه این عوامل دست به دست هم داده و شغل کشاورزی که منبع درآمد کشاورزان هندیجان بود را کاهش یافته است.

وضعیت آب شرب هم مناسب نیست

وی بیان کرد: وضعیت آب شرب هندیجان مناسب نیست و اعتبار و برنامه‌ریزی دقیقی هم برای بخش کشاورزی انجام نشده ، به همین دلیل در سال جاری هیچ گونه کشتی صورت نگرفته است.

اسلامی با اشاره به این‌که مسئولان سازمان آب و برق مشکل کم‌آبی را پیگیری کردند اما هیچگونه نتیجه‌ای مبنی بر حل این مشکل حاصل نشد، گفت: به دلیل بی‌نظمی در استفاده از آب در بالادست و خارج استان، آب به بخشی از شهرستان‌های پایین‌دست نمی‌رسد.

وی ادامه داد: به دلیل استفاده بی‌رویه در بالادست‌، جریان آب در پایین دست را محدود کردند و این قضیه تبدیل به معضل کم‌آبی در هندیجان و امیدیه شده است. همچنین به دنبال کم‌آبی تولید محصولاتی از جمله خرما که نیاز به آب دارد کاهش پیدا کرده است.

زمین‌های کشاورزی هندیجان در حال تبدیل شدن به کانون‌های ریزگرد

اسلامی با بیان این‌که در هندیجان وضعیت کشاورزی بحرانی است، عنوان کرد: کشاورزی وابسته به آب است و موضوعات دیگری مانند ریزگردها یکی از بحث‌های اصلی است که تأثیرات منفی زیست‌محیطی و اقتصادی زیادی بر جای گذاشته است زیرا اراضی به دلیل کم‌آبی و وقوع ریزگردها، زمین‌های کشاورزی غیرقابل کشت می‌شوند و در آینده تبدیل به کانون‌های ریزگرد خواهند شد.

مدیر جهاد کشاورزی هندیجان بیان کرد: 60 درصد آب شرب هندیجان از رودخانه زهره تأمین می‌شود که به دلیل استفاده بی‌رویه بالادست‌ها شاهد نقصان شدید آب در شبکه‌های آب شرب هستیم و امنیت شبکه‌ها به خطر افتاده است.

کشاورزان در آستانه مهاجرت

همچنین در این باره قنواتی، یکی از کشاورزان هندیجان با اشاره به این‌که در سال جاری هیچ گونه برنامه کشت تابستانه به آن‌ها تعلق نگرفته است، اظهار کرد: بی‌آبی، عدم مدیریت سازمان آب و برق استان و کاهش آورد آب‌ رودخانه زهره در بخش هندیجان باعث شد به کشاورزان هم از لحاظ مالی و هم روحی لطمات بسیار جبران‌ناپذیری وارد شود .

وی افزود: آب در بالادست مدیریت نمی‌شود. مثلا بالادست‌ها برای کشت برنج آب زیادی مصرف می‌کنند، در حالی که شهرستان هندیجان نیز از این آب حقی دارد. شهرستان‌های بالادست اجازه نمی‌دهند که آب به شهرهای پایین‌دست مانند هندیجان برسد؛ بنابراین کشاورزان هندیجان به دلیل وضعیت معیشتی و مالی نامناسب در آستانه مهاجرت هستند .

این کشاورز با بیان این‌که دامداران نیز برای رفع تشنگی دام‌های خود آبی در دست ندارند، افزود: اکثر دامداران این شهرستان دست از دامداری کشیدند و برخی نیز دام‌های خود را فروختند. در کل در هندیجان حالت یک حالت بحرانی و زندگی تقریباً مشکل و سخت شده زیرا کشاورزی و دامداری شغل 99 درصد مردم هندیجان است و با این مشکل کشاورزان و دامداران با تنگدستی و فقر مواجه شدند زیرا درآمدی برای تأمین نیازهای اولیه خانواده خود ندارند. به همین جهت با دیدن رنج خانواده و تأمین نکردن نیازهای آن‌ها ضربه روحی سنگینی به آن‌ها وارد می‌شود .

"کم‌آبی" مسبب تمام مشکلات کشاورزان و دامداران

قنواتی تصریح کرد: عدم مدیریت آب در بخش کشاورزی در محدوده رودخانه زهره، مشکلاتی را برای کشاورزان به وجود آورده است. همچنین به دلیل عدم سردهنه‌سازی، در بالادست آب فراوانی وجود دارد در حالی که پایین‌دست با مشکل فجیع آب روبرو است. همچنین مسبب تمام مشکلات کشاورزان و دامداران شهرستان کم‌آبی است و ضرورت دارد نهرهای سنتی صیدون سردهنه‌سازی شوند تا کنترل و مدیریت آب صورت گیرد .

دردمان را به چه کسی بگوییم؟

وی افزود: لازم است سهمیه آب کشاورزی برای شهرستان در نظر گرفته شود اما متأسفانه هیچگونه سهمیه‌ای از طریق وزارت نیرو در نظر گرفته نشده است. عملاً این سهمیه برای استان‌های دیگر صورت گرفته اما برای ما کشاورزان که کشاورزی شغل آباء و اجدای ما و شاید سابقه آن به بیش از 200 سال برسد، وزارت نیرو به دلیل کم‌آبی علناً به ما می‌گویند که برای کشت تابستانه هیچگونه سهمیه‌ای به شما نمی‌دهیم. حالا ما نمی‌دانیم دردمان را به چه کسی بگوییم؟

این کشاورز در خصوص درخواست کشاورزان هندیجانی گفت: در خواست‌مان این است که وزارت نیرو سهمیه آب کشاورزی بدهد زیرا اگر آبی ندهند مجبور به مهاجرت کردن می‌شویم زیرا دو سال است که ما برداشت آنچنانی نداریم. همچنین خسارتی نیز از سوی بیمه به ما تعلق نگرفته و صندوق بیمه نظر کشاورزان را نمی‌پرسد و مبالغ بسیار ناچیزی را برای کشاورزان در نظر می‌گیرد که کفاف ضرر و زیان کشاورز را نمی‌دهد .

صندوق بیمه حق کشاورزان را خورده است

قنواتی با تأکید بر این‌که کشاورزان هندیجان به طور شدید از عملکرد ضعیف بیمه ناراضی هستند، عنوان کرد: کشاورزان اعتراض شدیدی نسبت به عملکرد بیمه طی سال‌های گذشته دارند زیرا بیمه حق کشاورزان را نداده یا به عقیده ما حق کشاورزان را خورده است. همچنین به خاطر عملکرد ضعیف بیمه اکثر کشاورزان هندیجانی طی سنوات گذشته رغبتی به بیمه کردن محصولات خود نداشتند .

وی معتقد است: برای رهایی از این معضل که هندیجان با آن دست و پنجه نرم می‌کند باید نهرهای سنتی صیدون سردهنه‌سازی شوند و دوم تعبیه دو الی سه سد لاستیکی در رودخانه زهره است. برای این‌که آبرفت‌ها یا آب‌های اضافه که طی بارندگی به وجود می‌آیند هدر نرود، باید پشت سدهای لاستیکی جمع شوند تا در مواقع لزوم از آن بهره‌برداری شود و کشاورزان بتوانند محصولات خود را آبیاری کنند .

این کشاورز با بیان این سؤال که من به زن و بچه‌ام چه چیزی باید بدهم در حالی که درآمد ندارم؟ عنوان کرد: از آنجایی که کشاورزان ما تک محصولی هستند و درآمدی خاص دیگری ندارند، لازم است در قبال این مشکل به ما خسارت یا شغل معوض بدهند اما مسئولان با ندانم‌کاری شغلمان که از آباء و اجدادمان به ما منتقل شده و تنها منبع درآمدمان است را از ما می‌گیرند .

کشاورزی نباشد، شش ماه از سال بیکاریم

وی با اشاره به طرح 550 هزار هکتاری مقام معظم رهبری که به خوزستان تعلق گرفته است، گفت: هندیجان نیز سهمی دارد اما مسئولان از این طرح به بهترین نحو استفاده نمی‌کنند و به احیای و زهشکی زمین‌هایی پرداختند که شوره‌زار و غیرقابل کشت هستند و در کل به بیراهه رفتند. همچنین از جهاد کشاورزی هندیجان درخواست می‌کنیم که برای سال زراعی آینده به کشاورزانی که زمین‌های زراعی ندارند اجازه توسعه ندهند و به کشاورزان اصیل و قدیمی که سند دارند اجازه کار بدهند .

قنواتی در خصوص این‌که شغل اصلی مردم هندیجان دامداری و کشاورزی است و شغل دیگری ندارند، خاطرنشان کرد: به دلیل کم‌آبی ما را از کشت تابستانه‌ منع کردند و گفتند شما کشت نکنید! در حالی که تنها شغل ما در 6 ماه سال کشاورزی یا دامداری است و بدون این شغل و محرومیت از آن، شش ماه از سال بدون درآمد خواهیم بود.