خوزنیوز: معضل سد معبر  و معابر مسدود شده در شهر اهواز به امری روزمره تبدیل شده است. این  مساله را در جای جای شهرمی توان دید، از خیابان های اصلی و پاتوق وانت های میوه فروش گرفته  تا ایستگاه های تاکسی٬ دستفروش ها و مغازه هایی که ملک خود را تا وسط پیاده رو وسعت داده اند.

از کارگاه ها و راهبندان های قطار شهری که بگذریم، برخی پروژه های عمرانی و ساختمان سازی ها هم در مناطق پر تردد اهواز به بهانه های مختلف معابر را با  کانکس های نگهبانی، دیوار بتونی و یا حفاظ های فلزی مسدود کرده اند  و چند سالی نیمه کاره رها شده اند.

پیاده رو برخی خیابان ها همچون بلوار معلم اهواز هم که عرض بیشتری دارند یا به جای پارک مبدل شده اند و یا به ملک اختصاصی مغازه داران و تعمیرکاران.

در میان این همه تخلف و بی قانونی عرصه آنچنان بر شهروندان تنگ می شود که  جای تردد برایشان می ماند و نه جای اعتراض، چرا که با اندک اعتراضی مورد تمسخر، فحاشی و گاهی تهدید  واقع می شوند.

اینها بخشی از تخلفاتی هستند که شهروندان را آزار می دهند و مسوولان را نه!

مگر می شود مسوولان مبارزه با سد معبر در اهواز زندگی کنند و این تخلفات را به چشم نبینند.

کارشناسان می‌گویند سد معبر به هر عملی گفته می‌شود که باعث انسداد معابر عمومی‌شود؛ اشغال و مسدود کردن معابر و آنچه به‌عنوان سد معبر، مطرح می‌شود، به لحاظ قانونی عملی مجرمانه بوده و مرتکب این عمل مستوجب مجازات است زیرا معابر عمومی متعلق به عموم شهروندان است و کسی حق ندارد تحت هر شرایط و نامی معابر را انتفاع شخصی نموده و آن را مسدود کند.

به دلیل ضعف فرهنگی و نا آشنایی با مصادیق فرهنگ شهروندی و شهر نشینی افرادی هستند که با استفاده نامتعارف از معابر عمومی، بخش قابل توجهی از حقوق شهروندان را تضییع می کنند؛ این درحالی است که روز به روز شاهد رشد شهرنشینی در کشورهای کمتر توسعه یافته و در حال توسعه هستیم و در کنار این رشد نا همگون، ‌ سد معبر نیز یکی از هزاران معضلی است که در این شهرها یافت می شود