یکی از مصداق های بارز وحدت در شهر آبادان آن است که افراد با فرهنگ های مختلف در آن زندگی می کردند که وجود کلیساها در آبادان نمادی از این وحدت و همدلی میان ادیان مختلف است.

وقتی با دقت به گوشه و کنار خیابانها و مناطقی مثل زند و بریم آبادان نگاه بیندازید، می توان به وضوح بناهایی را دید که نشان از وحدت اقوام ساکن آن داشته و دارد. ساکنانی که با خوبی و خوشی در کنار یکدیگر زندگی می کنند و آئین های اعتقادی خود را نیز برپا می دارند. 

زند نام خیابانی است در آبادان که از قدیم الایام کلیسای سورقارپت (کارپت) در کنار مسجد امام جعفر صادق (س) گذر ایام را به نظاره نشسته است و آن را خیابان ادیان می خوانند. در شهر آبادان به طور مجموع چهار کلیسا توسط گروه اطلاعات و آمار خوزستان شناسایی شده که متاسفانه تاکنون مشخصاتی از کلیسای قلب مسیح در اختیار این گروه پژوهشگر و یا سایران قرار ندارد. 

کلیساهای شهر آبادان در مجموع دارای چهار هزار و ۷۱۰ متر مربع مساحت کل و دو هزار و ۵۱۰ متر مربع زیر بنا هستند، این کلیساها که متعلق به مسیحیان آشوری، پروتستان و گریگوری آبادان بودند در گذشته توسط سه کشیش ۴۷، ۶۰ و۶۱ ساله، یک متولی ۴۳ ساله، یک خادم ۵۷ ساله و دو سرایدار ۳۰ و ۶۲ ساله اداره می شدند. 

کلیسای سنت کریستوفر در سال ۱۳۰۶ هجری شمسی (۱۹۲۸ میلادی) در سالهای اوج پیشرفت صنعت نفت در منطقه بریم آبادان احداث شد که متعلق به مسیحیان پروتستان بود، این کلیسا در مدرسه غیر انتفاعی پالایشگاه روبروی روابط عمومی این شرکت واقع شده که دارای هزار و ۱۱۰ متر مساحت با ۳۱۰ متر مربع زیر بنا است. 

نحوه تصرف کلیسای کریستوفر به شکلی واگذاری شده است که دارای سالن اجتماعات به مساحت ۱۵۰ متر مربع است که گنجایش ۴۰۰ نفر را برای استماع سخنرانی دارد، در گذشته دو نفر این کلیسا را اداره می کردند. 

در زمان حاضر این کلیسا جزو پروژه «طرح موزه صنعت نفت» است که اگر با همت و حمایت مسئولان برای بازسازی به سبک موجود همراه شود می تواند به عنوان یک پتانسیل ناب گردشگری مورد استفاده قرار گیرد. 

کلیسای آشوری آبادان نیز در سال ۱۹۵۱ میلادی برابر با ۱۳۲۹ هجری شمسی در این شهر ساخته شد، این کلیسا با مساحت دو هزار و ۹۴۲ مترمربع  و زیربنای دو هزار مترمربع دارای سالن اجتماعاتی به وسعت ۲۰۰ متر مربع بود که گنجایش ۲۰۰ نفر را برای استماع سخنرانی داشت ضمن آنکه دو نفر نیرو نیز آن را اداره می کردند. 

از این کلیسا که در نزدیکی فلکه الفی آبادان جای داشت و مورد استفاده مسیحیان آشوری آبادان بود امروز دیگر اثری باقی نمانده است. 

کلیسای ارامنه آبادان با نام «سورقارپت» یا سورکارپت بنایی مربوط به دوره پهلوی است که در آبادان ابتدای خیابان زند و جنب مسجد امام موسی بن جعفر(ع) واقع شده است. این اثر با کاربری مذهبی در نهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۵۲۸۳ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

کلیسای ارامنه گریگوری آبادان(سورکارپت) در سال ۱۹۵۸ میلادی برابر با ۱۳۳۶ هجری شمسی در این شهر بنا شد و به عنوان بزرگترین تالار اجتماعات ارامنه مقیم آبادان به شمار می رفت، مجاورت این کلیسا با مسجد امام موسی بن جعفر(ع) جلوه ای از احترام متقابل میان پیروان ادیان مختلف الهی و از زیباترین جلوه های گفتگوی تمدنها را به تصویر می کشد. 

این کلیسا در گوشه ای از ساختمان مدرسه ملی ادب که ویژه دانش آموزان ارامنی مقیم آبادان ساخته شد، بنا شده است که در دوران هشت سال دفاع مقدس به عنوان یکی از سنگرهای دفاع رزمندگان نیز به شمار می رفت. 

کلیسا سورکارپت آبادان که در دوران هشت سال دفاع مقدس ۴۰ درصد آسیب دیده بود پس از اتمام جنگ از سال ۱۳۷۵ کار بازسازی اش آغاز و در سال ۱۳۷۸ به پایان رسید که پس از اتمام کار بازسازی و با حضور اسقف ارامنه جنوب ایران و اصفهان، کوریون پاپیان و میهمانانی از کشور لبنان، فرماندار و تنی چند از مسئولان محلی و ۴۰۰ میهمان از شهرهای تهران، اصفهان و شیراز بازگشایی شد. 

دیوارهای کلیسا دارای چهار در دو لنگه قهوه ای رنگ چوبی است که بر هر لنگه آن نقش صلیبی برجسته است؛ کلیسا دارای دو گنبد مخروطی شکل آلومینیومی است که یکی بر ساختمان اصلی کلیسا و دیگری در قسمت انتهایی کلیسا جایی که ناقوس واقع شده قرار دارند. 

پیش از جنگ تحمیلی  بین یک هزار و ۷۰۰ تا دو هزار خانوار ارمنی در آبادان سکونت داشتند که پس از جنگ تعداد کمی از آنها به آبادان بازگشتند، این کلیسا مربوط به خلیفه گری ارامنه تهران است. 

در زمان حاضر تنها مادر مسیحی شهر بنام «صوفی کاروازیان» ملقب به خانم مانوکیان (به واسطه نام فامیل همسرش) تنها کلیدار کلیسای این شهر است که به طور سالانه و در روز عید کریسمس، در کلیسا را به روی مردمان شهرش که برای تبریک سال نو به او می آیند، می گشاید.