خوزنیوز: کتاب "دا لالا" مجموعه لالایی های مادرانه لری سروده حسین حسن زاده رهدار با حضور اهالی فرهنگ و هنر در اهواز رونمایی شد.

به گزارش خوزنیوز، مراسم رونمایی از کتاب "دا لالا" مجموعه ای لالایی های مادرانه لری (بختیاری، ممسنی، لک و....) سروده حسین حسن زاده رهدار با حضور اهالی فرهنگ و هنر در اهواز رونمایی شد.

کوثر کریمی دبیر رونمایی از این کتاب در خوش آمدگویی به حاضران اظهار کرد: بیکرانه درودها به سروران فرهیخته، اساتید صاحب نام، بزرگواران ایلاتی، اصحاب رسانه استان خوزستان و همه عزیرانی که از راه های دور و نزدیک و حتی استان های همجوار خود را پروانه وار به شمع محفل ما رسانده و این فضا را پر از عاطفه، صمیمیت و عطرآگین کرده اند. عطر حضوری که بشارت بهار قلم، اندیشه و فرهنگ دیارمان را امیدوارتر می کند. به محفلی که شما را بی شک به کودکی هايتان و مادرانه لالایی ها پیوند می دهد و خاطر مادران را در شماها زنده می کند، خیلی خوش آمدید. دالالا زحمت چندین ساله ایست که خوشبختانه سربلند از آزمون بزرگان ادب و اساتید چند استان لرنشین پیش از چاپ، نمره قبولی گرفت و جایش در ادبیات این مردم خالی بود. جایی که صدا و زبان رنج مادران را به تصویر می کشد و صدایی که باری از فرهنگ قومی  را در این کوره راه های جهان آشفته امروزین به دوش دارد. اگر ما بخواهیم به دنبال پنجره ای در این کتاب دالالا بگردیم، باید بگوییم که دالالا هیچ حصاری ندارد؛ مستقیم شما را به دامان طبیعت سرزمین کهن می برد، سرزمینی که از آنِ من و توست.

امیر مکوندی مؤلف چند کتاب در مراسم رونمایی از کتاب "دا لالا" اظهار کرد: بر خلاف تصوری که از لالاها برای خواباندن کودک داریم نویسنده و مؤلف دالالا عکس این موضوع را در کتاب به کار گرفته و سروده هایش در واقع برای هوشیار کردن کودک برای آرامش است.

وی در پایان گفت: رهدار در قالب یک شاعر و راوی خیلی هوشمندانه دست خواننده کتاب را گرفته و از منگشت تا زاگرس، از دنا تا بندرعباس و دشتستان عبور می دهد و در قالب شاعر به شاعر ادبیات شبانی و کوچ نشینی گذری می زند.

حمید منجزی نیز در این مراسم با اشاره به چند لایه بودن هویت ایرانی بیان کرد: اولین لایه فرهنگی و هویت ایرانی در واقع ایران شهر است؛ زبان فارسی و آیین هایی مثل نوروز و 13 به در را مواریث فرهنگ ایران شهر می دانیم که این فرهنگ همچنان تداوم دارد و تا امروز نیز سنن و فرهنگ این مواریث را داریم و برایمان ارزشمند است.

وی با اشاره به اینکه دومین لایه هویت ایرانی فرهنگ اسلامی است، افزود: طی یک هزار و 400 سال اخیر اسلام و تشیع در کشور به عنوان دین و مذهب رسمی پذیرفته و اندیشمندان بسیاری داشتیم که در تمام آثار اندیشه پردازی خود اندیشه های ایرانی را با مفاهیم متعالی اسلامی گره زدند.

این فعال فرهنگی و اجتماعی با اشاره به لایه تجدد به عنوان سومین لایه هویت ایرانی فرهنگ اسلامی گفت: از نیمه قرن 19 در ایران یک دگرگونی فرهنگ رخ داد و تحت تأثیر فرهنگ غرب (مدرنیته غربی) به این نتیجه رسیدیم که ادامه حیات با تکیه صرف بر ارزش های سنتی امکان پذیر نیست و لاجرم باید ارزش های این فرهنگ جدید غربی را به کار بگیریم تا بتوانیم در عصر جدید به زندگی ملی ادامه و هویت ایرانی را تداوم ببخشیم.

منجزی با اشاره به اینکه لایه چهارم هویت ایرانی خرده فرهنگ های ایرانی است، یادآور شد: ایران از دیرباز یعنی هخامنشی همواره یک امپراطوری بوده و درون آن ملت های مختلف با زبان، مذاهب و خرده فرهنگ های متفاوت را داشتیم که به صورت تکثر در دل وحدت با هم زندگی می کردند.

وی عنوان کرد: رهدار در کتاب "دا لالا" فرهنگ اقوام لُر را یک مجموعه مشترک محسوب و تنها به زبان بختیاری اکتفا نکرده و گویش لکی، لری، بویراحمدی، ممسنی و بختیاری را مورد استفاده قرار داده است.

این فعال فرهنگی یادآور شد: اثر ارزشمندی است که رهدار آن را در سطح تمام سرزمین های لرنشین و در درازای دامنه زاگرس دیده و فراموش شدن این هویت را با آه و افسوس بیان کرده است.

منجزی در پایان بیان کرد: می توان در عصر صنعت و سیمان می توانیم با زیبایی های فرهنگ قومی خود زندگی کنیم؛ در این عصر باید از جغرافیای بومی و سنت های قومی هم صیانت داشته باشیم.

لیلی بهداروند شاعر و فعال فرهنگی نیز در تحلیلی تحت عنوان لالایی بند ناف نامرئی بین کودک و مادر اظهار کرد: کودکی که در بطن زن پرورش پیدا می کند، جنینی که از قلب مادر نبض می گیرد؛ به غم و شادمانی مادر در دوران بارداری واکنش نشان می دهد و بند ناف سفره غذای اوست همان کودکیست که در گهواره در یک تکنیک روان درمانی و روح درمانی مادرانه با لالایی هیپنوتیزم شده و می خوابد.

وی افزود: لالایی یک داد و ستد دو طرفه میان کودک و مادر هست؛ کودک می شنود تا بخواد؛ مادر می گوید تا بیدار بماند؛ مادر درد و دل هایش را تخلیه می کند تا به آرامشی ژرف برسد.

این شاعر و فعال فرهنگی خوزستانی بیان کرد: احساس من این است که لالایی یک درمان هست برای تصویر سازی مادر از آنچه دلش می خواست ولی نشد؛ از آرزوهایی ست که در رویاهای کودکانه اش جستجو می کرد اما هرچه جلوتر می رفت آرزوهایش از او عقب تر می ماندند.

بهداروند عنوان کرد: حال این مادر قصه گو خود را در بند بند قافیه هایی می بیند که باید جوری کنار هم قرار گیرند تا خودش را چنان نخ نامرئی لابلای شعر قرار دهد.

وی اضافه کرد: لالایی ماهیتی مقدس دارد که باید مراقب تک تک واژه هایش باشیم که داستان لالایی های مادرانه در پس زمینه ذهن ناخودآگاه کودک قرار می گیرد و آنچه می شود که مادر تصویرسازی کرده کلمات دایره ذهن کودک گهواره نشین مدام تکرار می شود.

شاعر و فعال فرهنگی خوزستانی یادآور شد: ترکیب زیبایی با زشتی، تلخی و شیرینی، کام و ناکامی، آرزوها و حسرت ها، همیشه در رفت و آمد پل ارتباطی از گهواره چوبی کودک تا گهواره قلب مادر می باشد و چه کسی حرفه ای تر از مادر که آشپز این کلمات است.

بهداروند با اشاره به اینکه روح و ذهن کودک آنچه را می خورد که مادر می پزد، ادامه داد: پس باید مراقب این غذای روح باشیم که سالم پخته شود؛ با اشک، غم، آه و حسرت هم زده نشود؛ اگر از قهرمانان و بزرگان تاریخ برایش گفتیم، اگر از عشق و محبت برایش خواندیم، اگر از غم، نفرت و افسوس ناله ها سر دادیم خانه ذهنش را با همان تصویر می آراییم.

وی با اشاره به اینکه کائنات آنچه می دهد که ما دستور می دهیم پس مراقب کلماتی که برای کودک بازگو می کنیم در هر قالبی باشیم، گفت: اینکه یک انسانی به جنس مرد بتواند "دا لالا" را به تصویر بگشد خیلی جای تعجب ندارد چون این مرد همان کودکی بود که از بطن یک زن آفریده شد؛ این مرد همان طفلی بود که وقتی مادرش برای لالایی می خواند جنست لابلای شعرش خودنمایی نمی کرد.

این شاعر و فعال فرهنگی خوزستانی اظهار کرد: مادر همانگونه می سرود که برای دخترش می خواند؛ لالایی مرزی بین مذکر و مؤنث به وجود نمی آرود اما چیزی که ما را به تحسین و شگفتی واداشت چگونگی قرار گرفتن تصویر اساطیر تاریخی رد کنار سرباز ایل و مادری شیرزن و شجاع با دستانی پر از کلوچه های شیرین بود.

بهداروند تأکید کرد: تاریخ نویسی، شناساندن نقاط جغرافیایی زاگرس، نقل داستان های آموزنده عشایر، کشیدن رویدادها و نمایاندن آنها که در لابلای تاریخ در شرف غرق شدن به دریاچه ذهن ما آدم ها هستند و در یک کلام چیدمان دایرة المعارف جامع، کامل و نوشتن نقشه بلد راه از شگفتی های حیرت آور و اعجاب انگیز و تحسین برانگیز ذهن و قلم این شاعر چیره دستی است که تا امروز کودکِ مادرش نامیده می شود.

وی ابراز امیدواری کرد: امیدواریم که دختران امروز به عنوان مادران فردا و مادران نسل جوان امروز پاسدار تک تک عاشقانه های "دا لالا" باشند.

شاعر و فعال فرهنگی خوزستانی در پایان عنوان کرد: این کتاب به انسانیت، به عشق، به عاطفه، به مهربانی، به پدربزرگ ها و مادر بزرگ هایمان، پدران و مادران، به تاریخ سرافرازانه ایل بزرگ لر بختیاری و اولین های زاگرسی تقدیم می شود.

غفار سواری زنگنه نیز در این مراسم با اشاره به اینکه حسین حسن زاده رهدار بهتر از هر مادری بود، بیان کرد: لالایی را تا آنجایی که یادمان می آید مادران ایلیاتی برای کودکان می خواندند ولی اینکه چه شد تا رهدار داعیه دار این حرکت شد؛ همه می دانیم که بروکراسی چاپ هر کتاب به اندازه عمر یک انسان را پیر می کند ولی از آنجا که زندگی امروزه مدرنیته شده و کوچ عشایری هم با ماشین آلات در دست فراموشی است، دیگر ادوات زندگی عشایری هم در حال محو شدن است.

وی افزود: با این وجود چگونه انتظار داریم که مادران ایلیاتی لالایی بخوانند؛ در روزگاری سیر می کنیم که 98 درصد مردم لر حتی در خلوت خود زمزمه به زبان مادری را بی کلاسی عنوان می کنند.

این فعال فرهنگی و ادبی خوزستانی اظهار کرد: کودکان معصوم چه گناهی دارند که با نوای دلنشین لالایی بزرگ نشوند؛ رهدار شاعر و دلسوز تمام دردها و آلام لر در کشور است.

رضا کیانی مشاور فرهنگی و هنری استاندار خوزستان نیز در این مراسم عنوان کرد: یکی از مباحث اصلی و دغدغه های ما در هویت، توجه به میراث معنوی است؛ شاید در پاسداشت هویت در گام نخست نگاه همیشه به ابنیه های تاریخی و مرمت، صیانت و تغییر کاربری آثار باستانی معطوف شود ولی از دگر سو نگاهی ظریف وجود دارد و آن هم توجه به میراث معنوی است.

وی افزود: میراث معنوی یعنی روح تاریخ؛ روحی که بر کالبد تمدن جاری است و ما را با هسته درونی تاریخ آشنا می کند؛ شاید مورخان پوسته تاریخ را به ما نشان می دهند ولی وقتی بخوایم با هسته و جوهره تاریخ آشنا شویم به آیین ها توجه می کنیم چون انسان آیین ورز است.

مشاور فرهنگی و هنری استاندار خوزستان بیان کرد: مسائل اصلی و اساسی که سلسله جنبان جریان های بسیار بزرگ در طول تاریخ است و خوزستان ما به جرأت می گویم یک ایران در دل کشور ایران است.

کیانی در پایان تأکید کرد: خوزستان رنگین کمانی از آیین ها، فرهنگ ها، تمدن ها و فرصت های بسیار فراوان پژوهش است.

به گزارش خوزنیوز، در این مراسم جبار رضایی، پریسا کیانی و بهمن آقامیری به شعرخوانی پرداختند؛ استاد نوربخش احمدزاده نیز با اجرای شاهنامه خوانی و سخنرانی در این مراسم ایفای نقش داشتند.

سید محمد موسوی، داراب نجفی بابادی، فرهاد بیژن پور و امیر نوروزی نیز با آوازخوانی و تصنیف خوانی خود زینت بخش این مراسم بودند.

شهاب رزمی مدیرکل بازرسی استانداری خوزستان، رضا کیانی مشاور فرهنگی و هنری استاندار خوزستان، محمدرضا ایزدی عضو شورای شهر اهواز، لیلی نظرپور منتخب اول هیئت امنای صندوق ذخیره فرهنگیان کشور، رضا رادمهر از رادیو رنگین کمان همدلی، علی یار زارعی پیشکسوت رادیو، مصطفی بوعذار فعال تئاتر خوزستان، پروا پاچیده و وحید کیانی شاعران خوزستانی، رشید کیوانی از هنرمندان گرافیستی فعال خوزستانی، ستاره نصرالله پور شاعر خوزستانی، فردین کوراوند نویسنده توانمند خوزستانی، سوزان بختیاری زاده فعال سیاسی، اجتماعی و خبری و دنیا قابضی از فعالان اجتماعی و سیاسی خوزستانی نیز از جمله مهمانان این مراسم بودند.

به گزارش، خوزنیوز کتاب "دا لالا" لالایی های مادرانه لری (بختیاری، جانکی، لکی و مینجایی) سروده حسین حسن زاده رهدار هست که طرح جلد کتاب کار آذین حسن زاده رهدار و لیلا صیاد بیرانوند نیز امور کامپیوتری آن را انجام داده است.

انتشارات شاپور خواست خرم آباد کار چاپ این کتاب را در سال جاری برای نوبت اول در یک هزار جلد انجام داده است؛ بهای کتاب "دا لالا" نیز 10 هزار تومان تعیین شده است.

پدرام طاهری از فعالان فرهنگی رسانه خوزستان و غلامرضا فروغی نیا صاحب امتیاز روزنامه اقتصاد بومی در برگزاری این مراسم همکاری داشتند.