سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران گفت: در طول چهار دهه بعد از انقلاب، 10 هزار درصد رشد صادرات داشتهایم. به طوری که از 500 میلیون دلار صادرات در سال 56- 57 به مرز 50 میلیارد دلار در سال 97 رسیدهایم.
محمدرضا مودودی در بیست و دومین همایش روز ملی صادرات که امروز، (چهارشنبه 14 آذرماه) در اهواز برگزار شد، اظهار کرد: در حال حاضر در شرایط جنگی قرار داریم که از نظر اقتصادی مورد هجمه قرار گرفتهایم و تنها نباید از منظر صادراتی به این مسأله نگاه کنیم. مسوولان در حال اخذ تصمیمهای سختی هستند و این تصمیمها ممکن است برای صادرکنندگان نیز مشکلاتی ایجاد کند اما همه باید بدانیم که نیتهای شری پشت این تصمیمات نیست.
وی افزود: در ساختار تحریمی که علیه ایران در حال شکلگیری است دو هدف دنبال میشود؛ یکی افزایش مصارف ارزی است. این هدف، برای خروج ارز از کشور و وارد کردن کالاهای غیرضروری هیچ محدودیت و مانعی ایجاد نمیکند اما برای واردات کالاهای اساسی مانعتراشی میکند.
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران خطاب به صادرکنندگان ادامه داد: هدف دوم این است که درآمدهای ارزی شما را به حداقل برسانند. در ابتدا به تولید و صنعت حملهور میشوند و زنجیره بانکی و گردش پولی و ... را هدف قرار میدهند و در نهایت هم مانع میشوند که شما ارز خود را به اقتصاد بازگردانید.
مودودی تصریح کرد: تعهدسپاری ارزی محدودیتی برای توسعه صادرات نیست. همه ما باید در بحث تعهدسپاری این را بدانیم که اگر ارز به چرخه اقتصاد بازنگردد، ما برای تولید دچار مشکل میشویم. برای تأمین مواد اولیهای که از خارج کشور تأمین میشود، از محل همین ارزهایی که از طریق صادرات به کشور بازمیگردند، استفاده میشود و دولت تولیدکننده ارز نیست.
وی ادامه داد: این چرخه اقتصادی و بازگشت ارز باید خیلی وقت پیش شکل میگرفت. گفته میشود که دولت بخشنامههای متعددی را صادر میکند. به این دلیل است که دولت به دنبال راهحلی است که تضمین کند که ارز به دست آمده از صادرات به کشور بازمیگردد. ما چقدر در این زمینه همکاری کردهایم و در طول چند ماه گذشته همه ما تنها نقد کردهایم اما برای بازگشت ارز راهحلی ارائه ندادهایم.
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران گفت: 1180 یا 1300 قلم کالا در کشور وجود دارد که صادرات آنها ممنوع است. صادرات اقلامی که ارز 4200 تومانی به آنها تعلق میگیرد، ممنوع است. بخش عمدهای از محدودیتهایی که وضع میشود، حول محور همین موضوع است. درباره بقیه کالاهایی که صادر میشود، محدودیت و ممنوعیتی وجود ندارد، مگر اینکه تقاضای بازار نشان دهد کمبودی در این زمینه وجود دارد.
مودودی اظهار کرد: گفته میشود وضعیت صادرات خوب نیست. اما آمار نشان میدهد که صادرات ما در هشت ماهه اخیر از مرز 30 میلیارد دلار گذشته و در مرز 31.5 میلیارد دلار رسیده است و ما در صادرات 13 درصد رشد داشتهایم. صادرات ایران به عراق نیز بیش از 55 درصد رشد کرده است. در طول چهار دهه بعد از انقلاب، 10 هزار درصد رشد صادرات داشتهایم. به طوری که از 500 میلیون دلار صادرات در سال 56 - 57 به مرز 50 میلیارد دلار در سال 97 رسیدهایم.
وی ادامه داد: اگر مگاپروژههایی مثل پتروشیمی و فولاد ایجاد نمیشدند، امروز 20 میلیارد دلار صادرات در این زمینه نداشتیم. اگر کشورهایی مانند عراق و افغانستان از دشمنان ما خالی نمیشدند، امروز 10 میلیارد دلار صادرات به این کشورها نداشتیم. نمیتوانیم همیشه امیدوار باشیم که اتفاقات خوب برای کشور بیافتد. باید در طول این سالها بخش خصوصی وارد نوع این مگاپروژهها میشد.
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران با بیان اینکه سازمان توسعه تجارت دو رویکرد را در تجارت دنبال میکند، گفت: مگاپروژههای صادراتی باید با حضور بخش خصوصی تعریف شود. ما تنها یک شرکت در کشور داریم که صادرات آن بالای یک میلیارد دلار است. صادرکنندگان بالای 10 میلیارد دلار کشور کمتر از 350 شرکت هستند. کل اقلام صادراتی کشور که صادراتی بالای 10 میلیون دلار دارند، کمتر از 350 قلم هستند و تنها 70 قلم کالا داریم که بالای 50 میلیون دلار صادرات دارند.
مودودی خاطرنشان کرد: اشل صادراتی ما اشل کوچکی است. نمیتوانیم خود را با کشوری مانند ترکیه که 70 هزار صادرکننده با ارزش بالای 7 میلیون دلار دارد، مقایسه کنیم. توانمند کردن بنگاههای صادراتی جزو وظایف ذاتی سازمان توسعه تجارت است و ما نیز همین روند را دنبال میکنیم.
وی افزود: علاوه بر ظرفیتسازی رویکرد دوم ما فرآیندنگری در سازمان توسعه و تجارت است. مساله صادرات باید در یک فرایند کلی، نظارت و مشکلات مربوط به آن حل شود. یعنی باید یک هیات دولت کوچک وجود داشته باشد. به طور مثال یک هیات دولت لبنیات وجود داشته باشد که از تولید تا مصرفکننده را زیر نظر داشته باشد و من به عنوان یک سیاستگذار باید این استراتژی را در هیات دولت مصوب کنم.
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران گفت: یکی از مشکلات ما این است که همه، بخشی به این مساله نگاه میکنند. تا زمانی که بخشینگر باشیم نمیتوانیم به نتیجهای که میخواهیم برسیم. اگر از امروز مشارکت فرایندی شکل بگیرد، دولت نیز مطمئنا از بخش تولید و صادرات حمایت میکند.