روستای «بنده بیت سلیط» از توابع شهرستان سوسنگرد، می‌داند با همه بریده بریده نفس کشیدنش باز هم زمین‌هایش همچون طلا رنگ می‌گیرد و آبی آب‌ها را به آسمان‌ها پرتاب می‌کند. صدای هلهله و شادی برای لحظه‌ای چشم‌ها را به سوی خود خیره می‌کند، دست‌ها به بالا و پایکوبی همراه با نوایی عربی ذهن را به سمت و سوی زفافی دوباره می‌کشاند.
یزله، سنتی دلنشین در جان عرب‌ها است چه در شادی‌هایش و چه در غم‌هایش اتحادی می‌آفریند که دنیا را میخکوب خود می‌کند و این حرکت نشانی است از مهمان نوازی مردم این دیار برای خوشامدگویی به برادران عراقی.
دشمن دیروز دوست امروز
قایق‌ها از اجناس کمکی مردم پر شده‌اند، مردمی از جنس دوست و همسایه! همسایه ای که روزی آتش افروخت و این بار می‌خواهد مرهم باشد.
قاسم از اهالی سوسنگرد با چفیه ای که به خاطر گرما بر سر بسته است تا شاید کمتر آفتاب سوخته شود، نوید آمدن روزهای گرم بهاری این مناطق را می‌دهد. از زبان راننده ماشینی که این کمک‌ها را آوردند این گونه ترجمه می‌کند: ۲۵ ماشین از سوی عراق با کمک‌های مردمی به سمت ایران آمدند که همه این اجناس تنها از طرف مردم عراق جمع آوری شدند و دولت هیچ دخالتی در این کمک‌ها نداشته و تا زمان توزیع کامل اجناس در ایران می‌مانند. «حشد الشعبی» برادر ایرانیان هستند و هیچ چیز جز اتحاد میان آنها نیست.
در روزهای اخیر خبرها حاکی از آن بود که دولت مانع ورودشان به ایران شده است اما برخلاف شنیده‌ها می‌گویند نیروهای مردمی می‌خواستند خود اقلام را تحویل بگیرند و توزیع کنند که بالاخره توافق شد، خود بیایند و تحویل مردم بدهند.
امدادگران و مردم در این سوی آب منتظرند تا با قایق به سمت روستای محاصره شده در سیل بروند. روستایی که نیروهای سازمان حج و زیارت خوزستان در آن مستقر بودند تا امدادرسانی را به کمک بقیه خیرین سامان دهند.
مردها با هیاهو و البته اندکی کلافگی از گرمی هوا در حال پر کردن قایق‌ها از کمک‌های مردمی هستند تا آن سوی آب‌ها برای ساکنان مانده در سیل بفرستند. ماشین‌ها یکی پس از دیگری برای خالی کردن بارها توقف می‌کنند. همه چیز رنگ زیبایی به خود گرفته است رنگی از جنس اتحاد، برادری و شکست ناپذیری! تنها تیرگی اش پسماندهایی از جنس ظروف یک بار مصرف است! بالاخره قایق‌ها می رسند.
ذخیره برای بحران بعد از سیل
قایق متعلق به سپاه است. رضا از نیروهای دریایی سپاه از روزهای سخت اینجا می‌گوید اما آنچنان با هیجان از اتحاد و کمک‌های مردم، نیروهای بسیج، سپاه و ارتش برای مقاومت حرف می‌زند که لحظه‌ای نمی‌توان از او فارغ شد.
رضا می‌گوید: هیچ کمبودی از نظر مواد غذایی، تجهیزات و قایق نداریم. حدود ۲۰ قایق در این مناطق مشغول جا به جایی افراد و مواد مورد نیاز ساکنان هستند.
رضا پیشنهادی را مطرح می‌کند که این روزها کمتر به آن پرداخته می‌شود و می‌گوید: این روزها مردم لطف بسیار دارند و از آنجایی که مردمی پر احساسی داریم کمک‌های بی شماری را به سوی این مناطق ارسال می‌کنند اما پیشنهاد می‌کنم برای بعد از فروکش کردن این تب و تاب نیز چاره‌ای بیاندیشند که آن چیزی نیست جز ذخیره برای روزهای پس از سیل و بحران‌های پس از آن.
وی می‌افزاید: باید غذاهای کنسروی را ذخیره کنند و در صورت نیاز ارسال کنند چرا که در روزهای آینده نیاز بیشتری به مواد غذایی خواهیم داشت.
رضا که از عسلویه به این منطقه اعزام شده است در ادامه می‌گوید: مسیرهایی که عمیق‌تر هستند را با قایق عبور می‌کنیم و آنجایی که عمق کمتری دارد امدادگران در آب می‌روند و کمک‌ها را به مردم و اهالی ساکن آن سوی آب می‌رسانند.
سوسنگرد در ۸۵ کیلومتری اهواز قرار گرفته است. روستاهای بسیاری در این منطقه است که روستای بنده بیت سلیط، هوفل شرقی و هوفل غربی را نیز شامل می‌شود. روزهاست مردمانش در تپه‌های الله اکبر و کمپ‌ها و طبیعت به سر می‌برند. خیلی از سیل زدگان به علت داشتن دام‌ها و برپا نشدن اردوگاه‌های مخصوص دامداران نتوانستند به کمپ‌ها بروند.
در روستای بنده ۱۲۰ خانوار و حدود ۴۳۰ نفر در این روزها در حال نبرد با آب شب را روز و روز را شب می‌کنند.
هر چند دقیقه یک بار قایق را خاموش می‌کنند تا با سیل بندهایی که مغلوب آب شده‌اند برخورد نکنند و دوباره ادامه راه و تلاطم آب و گندم‌های خیس مانده در آن!
پشه کوره امانمان را برید
علی از اهالی روستا خوش آمد می‌گوید. گرمی کلامش خستگی راه را می زداید. می‌گوید آب نمی‌خواهیم، غذا نمی‌خواهیم، بس است دیگر! مردم اینجا روشنایی می‌خواهند، حشره‌ها راحتمان نمی‌گذارند، دام‌هایمان بدون علوفه مانده است، می‌خواهیم خودمان غذا بپزیم چرا به جای ارسال غذاهای آماده به خودمان مواد غذایی خشک نمی‌دهند تا خود آنچه که می‌خواهیم درست کنیم و مجبور نباشیم غذاهای تکراری را که به مزاج ما نمی‌سازد بخوریم.
امدادرسانی اصولی
ناصر حویزاوی مدیرکل حج و زیارت استان و نماینده اجرایی سازمان حج و زیارت برای سازماندهی هر چه بیشتر به این منطقه آمده است. در مدرسه نوساز «زهیر بن حتن» که هنوز زیر آب نرفته است، با مردم محلی و امدادگران جلسه گرفته است.
حویزاوی می‌گوید: از نظر تشکیلاتی خیلی تفاوت زیادی میان الگوها در این شرایط و شرایطی که در حج و زیارت برای حجاج در نظر گرفته می‌شود وجود ندارد و هدف سازماندهی با استفاده از تقسیم کار است. باید سعی کنیم عده‌ای را که خانه‌هایشان مشکل خاصی ندارند را به خانه برگردانیم تا خدمت رسانی به بقیه آسان‌تر شود. ما در اینجا هستیم تا با کمک شرکت گاز، خیران دزفول حج و زیارت و بقیه خیران بتوانیم گره‌ای از کار این مردم آسیب دیده باز کنیم چه بسا به تنهایی هرگز امکان پذیر نخواهد بود.
وی می‌افزاید: با تقسیم کار و کمک از خود سیل زدگان بهتر می‌توان به آنها امدادرسانی کرد و با فروکش کردن بحران اولیه سیل می‌توانیم توزیع کمک‌ها را به طور اصولی پی گیری کنیم.
عیسی بنده معلم این مدرسه با آب سردی که نیاز این هوا است از مهمانان پذیرایی می‌کند و می‌گوید: خیال نکنید سیل زده‌ایم هنوز رسم مهمانداری می‌دانیم.
ابوالحسن صادقی مردی میانسال که مدام تسبیحش را این دست و آن دست می‌کند از خیران دزفول است. وی می‌گوید: خدمات رسانی نباید مقطعی باشد؛ چند روز دیگر هوا گرم می‌شود و نیروی امدادگر در اینجا نمی‌ماند؛ بنابراین تا یک هفته دیگر باید ساماندهی منظمی داشته باشیم. انتظامات رکن اول در این مکان است چرا که خانواده‌ها نیاز به آسایش دارند و هر کسی نباید برای اهداف شخصی و یا غیر ضروری وارد این مکان شود. از نیروهای بومی همین جا می‌توان برای جابه‌جایی و همچنین ساخت و ساز برای یک آشپزخانه مشترک و شروع پخت و پز و بازسازی سرویس‌های بهداشتی کمک گرفت. نباید فقط به فکر این روزها باشیم چرا که باید بحران بعد از سیل را مدیریت کرد و کمک‌های نقدی مردمی را برای ساخت و ساز خانه‌ها در آینده نزدیک در نظر بگیریم.
قاسم یرافی نماینده شرکت گاز نیز برای هر آنچه لازم است که بتوان هر چه زودتر این منطقه را به سامان برساند اعلام آمادگی کامل می‌کند و می‌گوید: شرکت گاز از بدو بروز این حادثه به طرق مختلف در کنار مردم بوده است و خواهد بود.
چعبی روحانی حاضر در این جلسه نیز اشاره به مدیریت مردمی می‌کند. بدین معنا که سیاست «خودشان خودشان را اداره می‌کنند» را باید برقرار کرد.
وی می‌گوید: اقلام خشک به صورت جمله درخواست شود و مسئول بتواند آن را در بسته‌های مجزا بنا بر نیاز افراد منطقه تقسیم بندی کند و تحویل ساکنان دهد. هر نماینده‌ای که برای عده‌ای از افراد مشخص می‌شود مسئولیت پخش اقلام را به عهده خواهد گرفت. همچنین لازم است برای کارهای بهداشتی نیز مسئولی در نظر گرفته شود تا بتواند بیماری‌های احتمالی، چگونگی نظافت را تحت کنترل داشته باشد. می‌توان از مردم همین منطقه هم برای رفت و آمدها استفاده کرد.
زن و شوهر جوانی که خود از مناطق سیل زده شمال کشور هستند برای امداد و کمک رسانی خود را به این منطقه رسانده‌اند قصد دارند از آنجایی که مرد طلبه بود کارهای فرهنگی - دینی و نیازهای مربوط بدان را ساماندهی کنند.
جلسه تقریباً رو به اتمام است که «ابوحمید» پیرمرد ساکن همان منطقه بدون مقدمه در حالی که چهره اش رو به سرخی می‌گذارد و مرتب دستش را به نشانه تاکید بالا پایین می‌کند با صدای در گلو انداخته می‌گوید: دولت غذاهای ۱۰ روز مانده را برای ما می‌فرستند و کمک‌هایی که می‌آید معلوم نیست به دست کی می‌رسد. اگر می‌خواهد به ما کمک کند، به صورت صحیح و عادلانه کمک کند در غیر این صورت ما را به خدا بسپارد.
حویزاوی، مدیر حج و زیارت خوزستان سعی در آرام کردن پیرمرد دارد و به او می‌گوید: همه ما اینجا آمده‌ایم که این مشکلات نباشد به شما قول می‌دهیم سعی خودمان را بکنیم تا هر چه زودتر یک ساماندهی اساسی صورت بگیرد.
اقلام اضافی فروخته می‌شوند؟
ابوحمید، همان پیرمرد نگران توزیع کمک‌های مردمی در مورد شایعه دریافت چادرهای اضافی و فروش آنها با چهره‌ای در هم رفته می‌گوید: مردم این منطقه یک عمر نان حلال بر سر سفره‌هایشان آورده‌اند، امکان ندارد در شرایط عادی دست به چنین کاری بزنند اگر هم چنین کاری بکنند حتماً قصور و کوتاهی از جانب ما بوده است که نتوانستیم در این شرایط آنها را تأمین کنیم که بخواهند به خاطر فقر دست به چنین اقدامی بزنند.
زمان به سرعت گذشته است؛ آفتاب سوزان و هوا رو به داغ شدن است، از داخل قایق می‌توان رقص گندم‌های زیر آب مواج را دید. شاید می‌خواهند یادآور روزهای خشک این منطقه و محصول پر بار امسال باشد و نزدیک خشکی گندم‌های بیشتری روی آب خودنمایی می‌کنند. زنی میانسال با چهره‌ای آفتاب سوخته، قامتی مچاله شده و در هم رفته کنار آب چمپاته زده است. خیره به آب خیره به دوردست‌ها! شاید در انتظاری دیگر است انتظاری از جنس چشم به راهی!
تکرار کرمانشاه
به گزارش خبرگزاری مهر، ۲۷۰ روستا در خوزستان تخلیه شده‌اند و ۱۱۴ روستا دچار آبگرفتگی هستند. ۱۲۰ هزار نفر سیل زده در ۹۱ اردوگاه از جمله در پادگان‌ها، مدارس، مساجد، حسینیه‌ها، چادرها، و دیگر مکان‌های اسکان اضطراری اسکان داده شده‌اند. خوزستان روزها و ساعتهاست که درگیر سیل بی امان شده است اما این بار نیز مردم نشان دادند از جنس جنگ و مقاومت هستند، خاکریزها را تبدیل به سیل بند می‌کنند و در خانه و کاشانه خود خواهند ماند. خوزستان با کمری خمیده اما مشت‌های پر از صبوری و مقاومت را دریابیم. نگذاریم کرمانشاه و خانه به دوشی دیگری رقم بخورد چرا که اینجا نبض ایران است. قلب خوزستان باید بتپد تا ایران زنده بماند.
