احمدی نژاد اینبار نیز وعده داد. وعده داد که ریشه بیکاری را نه از خرمشهر که از خوزستان برکند.

«دولت در خدمت شماست و ان شاءالله با برنامه ريزي گسترده با همت جوانان خرمشهر و خوزستان ريشه  بيکاري در خوزستان از بين خواهد رفت.»

مردم این بار فریاد بیکاری بیکاری سردادند و چراغ های هشدار را روشن کردند.

امام جمعه خرمشهر، در اعتراض به حذف سخنرانی وی در مراسم روز آزادی خرمشهر، در این مراسم شرکت نکرد. آیت‌الله سید ابوالحسن نوری، که خود از رزمندگان و مدافعان خرمشهر و از جانبازان روز فتح خرمشهر است، از نارسائی‌های موجود در خرمشهر و هدر رفتن اعتبارات دولتی استان شکایت داشت.

سوم خرداد 90 با اینکه انتظار می رفت احمدی نژاد بر اساس عرف همه ساله روسای جمهور سری به خرمشهر بزند اما او بازدید از پالایشگاه آبادان و سخنرانی در جمع تعدادی از پرسنل و مدیران نفتی را به رفتن به مسجد جامع خرمشهر و بودن در جمع مردم ترجیح داد.

شاید از اینکه سال گذشته  قول آب شرب سالم و از بین بردن بیکاری  را به مردم خرمشهر و خوزستان داده بود و حالا مردم وفای عهدی ندیده بودند شرمنده بود.

خرداد 1391، سالروز 30 سالگی خرمشهر رسید. رییس جمهور اینبار فاصله را دورتر کرد و  از آبادان به ماهشهر رفت. 100 کیلومتر دورتر از خرمشهر در در مراسم بهره برداری از دو طرح پتروشیمی در بندر ماهشهراز فرارسیدن سوم خرداد سالروز آزادی خرمشهر گفت، در حالی 3 روز دیگر کنگره بزرگ سرداران، امیران و شهدای خرمشهر در این شهر برگزار می شد که انتظار می رفت احمدی نژاد میهمان ویژه این مراسم باشد.

احمدی نژاد این بار معاونش را فرستاد. نارضایتی مردم از بیکاری ، محروم بودن از آب آشامیدنی، گرد وغبار، حداقل امکانات رفاهی شاید اینبار فریادها را بلندتر می کرد.