سیاوش کیانپور، دانشآموز مدرسه شهید بهشتی اهواز در کنکور سراسری
سال 98، رتبه 9 گروه علوم تجربی را کسب کرد؛ با این
دانشآموز گفتوگویی انجام شده است که مشروح آن را در ادامه میخوانید.
*به طور متوسط روزانه چند ساعت مطالعه داشتید؟
در سال آخر به طور میانگین 8 تا 11 ساعت در روز مطالعه
داشتم.
*از چه زمانی مطالعه برای کنکور سراسری را آغاز کردید؟
از سال دهم، شرکت در آزمونهای آزمایشی را شروع کردم. از
همین سال، چون در آزمونهای آزمایشی شرکت میکردم، دروس را با این دیدگاه میخواندم
که به صورت تستی هم باشد. اما نحوه درس خواندن من از تابستان قبل از سال دوازدهم
دیگر خیلی جدی شد.
*تراز شما در آزمونهای آزمایشی که شرکت میکردید چطور بود؟
میانگین ترازم در سال دهم بین 7500 تا 7600 بود. در پایه یازدهم
کمی ترازم بهتر شد و حدود 7800 تا 7900 بود. در سال آخر نیز میانگین ترازم 7800 تا
7900 بود و در یک مقطع میانگین ترازم از 8000 هم عبور کرده بود.
*در آزمونهای آزمایشی که شرکت میکردید، تخمین زده میشد
که چه رتبهای کسب کنید؟
با توجه به میانگین ترازم، پیشبینی میشد که رتبه چهار
کشوری را کسب کنم. در مقطعی نیز هشت کشوری بود که در کنکور نیز چندان از آن دور
نشدم.
*در انتخاب رشته چه رشتهای را انتخاب میکنید؟
فردا قصد دارم انتخاب رشته کنم و به احتمال زیاد رشته پزشکی
در دانشگاه علوم پزشکی تهران را انتخاب میکنم.
*قصد دارید در مقاطع بالاتر هم ادامه تحصیل دهید؟
قطعا.
*برای ادامه تحصیل ایران را ترجیح میدهید یا کشورهای خارجی؟
هنوز تصمیمی در این خصوص نگرفتهام. هدف من این بود که ابتدا
محیط دانشگاهی را تجربه کنم. بعد درباره ادامه تحصیل در ایران یا خارج از کشور
تصمیم میگیرم.
*چه توصیهای برای دانشآموزان کنکوری دارید؟
توصیه میکنم دانشآموزان به جای اینکه به نتیجه فکر کنند،
تمام تلاش خود را برای کنکور انجام دهند. دانشآموزان تلاش را اولویت خود قرار
دهند؛ با این کار، نتیجه هر چه باشد، دانشآموزان میتوانند به این افتخار کنند که
تلاش خود را انجام دادهاند.
*عامل موفقیت خود را چه چیزی میدانید؟
خانواده و معلمان خوب.
*گاهی صحبتهایی درباره تک بعدی بودن دانشآموزان مدارس تیزهوشان
مطرح میشود و گفته میشود که این دانشآموزان تنها در زمینه درسی موفق عمل میکنند
اما در حوزههای دیگر چندان موفق نیستند، شما در این زمینه چطور فکر میکنید؟
من چندان اطلاعی درباره دانشآموزان شهرهای دیگر ندارم اما با
آگاهی که نسبت به شهر خودم و مدرسه خودم دارم، نظرم این است که از حدود 110 دانشآموز
مدرسه ما، تعداد افراد تک بعدی شاید کمتر از 10 نفر بود. این مساله در مدرسه ما چندان
زیاد نبود اما اگر چنین چیزی باشد هم کاملا طبیعی است، چون تا چند سال پیش ملاک
اصلی دانشآموزان در ورود به مدارس سمپاد، درسشان بوده است.
سازمان سمپاد تلاشهای زیادی داشته است که دانشآموزان به
رشتههای مختلف فرهنگی، هنری و ورزشی روی بیاورند. نهایتا من معتقد هستم تک بعدی
بودن یک دانشآموز بیشتر از این که به سمپاد مربوط شود به خود آن شخص و اهداف او
بستگی دارد. اگر تمام اهداف کسی در درس باشد، نتیجهای جز تک بعدی بودن هم کسب
نخواهد کرد.