اگر بخواهی عاشقانههای محرم را ببینی باید در کوچه پس کوچههای شهر سراغ امام حسین را از کودکان بگیری! کودکانی که سیاهپوشان با دستان کوچک خود علم امام حسین(ع) را بلند میکنند و برای علی اصغرهای کربلا خیمه میسازند
با وجود اینکه در آخرین ماه تابستانی قرار داریم اما هوا به شدت گرم است، اخبار میزان رطوبت را 90 درصد اعلام کرده است و خورشید با تمام وجود در آسمان خودنمایی میکند اما اینجا کوت عبدالله است و اگر همه اقلیم هم دست به دست کند علم «یا حسین» باید بر سَر دَر همه خانه ها به اهتزار درآید.
قبل از فرا رسیدن محرم همه اهالی کارون، خانههای خود را به روی عزاداران امام حسین (ع) باز گذاشتند و تو باورت نمیشود اینها همان مردمان سیلزده چند ماه پیش هستند؛ اینجا برای فرزند زهرا(س) صف کشیدهاند تا شیعیان امام علی (ع) اعلام کنند شریک غم اهل بیت پیامبر(ص) هستند؛ هر کس به روش خود ارادتش را به ابا عبدالحسین(ع) ثابت میکند.
بیرق «یاحسین»
تمام طول مسیر جاده کوت عبدالله پُر شده از پرچمهای سیاه، سبز، قرمز و سفید که هر کدام نام شهدای کربلا را یدک میکشند و من کودکی را دیدم که چوبهای مختلف را امتحان میکرد که بیرق «یاحسین» خود را بر آن سوار کند.
بساط میوه فروشی را در کنار خیابان دیدم که دور تا دور پیشخوان میوه فروشی خود را سیاه پوش کرده بود و حتی مرد میانسالی که آرام آرام از روی پلههای آهنی بالا میرفت تا علم حضرت ابوالفضل(ع) را بر سَر در حسینیه خود نصب کند و گرمایی که یارای مقابله با او را نداشت.
آمادگی موکب داران
سید قاسم اما برای اینکه از قافله استقبال از عزادران حسینی عقب نیفتتد با صدای بلند میگفت: چوبهای موکب پس چی شد؟ و بعد با دستپاچگی به ابوحیدر میگوید: برو کلیدهای انبار را از علویه( به زبان عربی به خانمی که سیده است علویه گفته میشود) و دبه را پر یخ کن و کنار موکب بگذار اگر چیزی نیاز داشتید سریع به من زنگ بزنید.
عاشقانههای محرم
ردیف قد و نیم قد ظرف قهوهخوری جلوه خاصی به حسینیه داده بود به قهوه چی میگویم: بگذار مداح دوتا منبر بخواند بعد به فکر پذیرایی چایی و قهوه باشید تازه امشب، شب اول است، پاسخ میدهد: بگذار دلم خوش باشد میزبان عزاداران امام حسین هستم؛ وقتی کل شهر عزادار است نیاز به مداح و منبر نیست و بعد به من پیشنهاد میکند شبها در تعزیهها حاضر شوم تا با چشمان خودم ببینم چه جمعیتی وارد حسینیه میشوند.
و تو اگر بخواهی عاشقانههای محرم را ببینی باید در کوچه پس کوچههای شهر سراغ امام حسین را از کودکان بگیری! کودکانی که سیاهپوشان با دستان کوچک خود علم امام حسین(ع) را بلند میکنند و برای علی اصغرهای کربلا خیمه میسازند.