در دوره صفویه و زندیه کشتی و ورزشهای باستانی رونق فراوانی پیدا کردند و در زمان قاجارها به اوج خود رسید به شکلی که میادین شهرها تبدیل به جولانگاه زور آزمایی پهلوانان در روزهای تعطیل شده بودند. اوایل قرن ۱۳ خورشیدی، ورزش کشتی با ظهور زورخانه در کنار باشگاههای ورزشی پیشرفت کرد.
در قرن حاضر نیز هر چند ورزشهای باستانی از تب و تاب افتاده و منش پهلوانی در میان جوانان افت کرده، اما هستند کسانی که با وجود مشکلات در این راه، توانستند با اتکا به تواناییهای خود رسم پهلوانی را در پیش بگیرند و مروت و مردانگی را در کشتی بیابند.
مهران کریمی، آزاد کار کشتی و متولد سال ۱٣٧٧، اهل شهرستان باغملک در خصوص چگونگی روی آوردن به این رشته، گفت: از کودکی به ورزش کشتی علاقه داشتم و همیشه دوست داشتم یک روز کشتی گیر شوم، البته یکی از آشنایان نیز در فامیل سابقه این ورزش پهلوانی را داشت که گاهی در خانه با وی گلاویز میشدم، تا اینکه در سن ۱۴ سالگی به باشگاه کشتی شهر خود رفتم و تمرین را به صورت جدی شروع کردم.
او افزود: قبل از آن، به دلیل شلوغ بازی و شیطنتهای دوران نوجوانی هر روز از مدرسه اخراج میشدم. ۱۴ سالگی سنی است که در آن انرژی به اوج میرسد و لازم به ذکر است که مدرسه ما نیز جو متشنجی داشت و من هم از این قائده مستثنی نبودم. البته کشتی کم کم روحیه تهاجمی من را آرام و سرکش کرد.
کریمی اظهار کرد: به وزنه برداری نیز علاقه داشتم، اما متاسفانه در شهر ما باشگاه وزنه برداری نبود که در نتیجه کشتی را ادامه دادم، هر چند اگر به گذشته بازگردم و میان این ٢ رشته مجبور به گزینش یکی باشم، قطعا کشتی انتخاب من است و جایگزینی ندارد. در آن زمان حس پیروزی و قدرت را دوست داشتم و دریافتم که کشتی همان وسیلهای است که میتواند مرا به آن احساس نزدیکتر کند.
این کشتی گیر آزاد کار با بیان اینکه تمرین کشتی طی دروهای از زندگی باعث افت تحصیلی اش شده، اظهار کرد: تمام انرژی خود را صرف ورزش میکردم، که البته به دلیل علاقه و عشقی بود که به آن داشتم. ورزشهای پهلوانی هم انرژی بسیاری را میگیرند و هم از لحاظ معرفتی باعث ارتقا روحیه انسان میشوند، من نیز متانت و آرامش را در کشتی آموختم و یافتم.
مهران کریمی بیان داشت: کشتی را میتوان به گونهای توصیف کرد که تنها با انجام دادن آن به دشواری اش پی خواهیم برد، ورزشی که انسان را دیوانه خود میکند، به سختی نمیتوان از آن دل کند و بعضی اوقات هم میشود نامردی و حق خوری. گاهی شب و روز زحمت میکشی، ولی درست زمانی که خود را برنده میدانی، باخت را تجربه خواهی کرد.