فوتبال همچون خون در رگ "کاکوهای آبادانی" جریان دارد؛ بعید است در خانه و مغازه هر آبادانی بروی و عکسی از تیم صنعت نفت را در کنار تیم‌ملی برزیل یا پرچمی از آن نبینی. عجیب است حال و هوای ورزشگاه تختی آبادان وقتی قرار است، نفتی ها به میدان بروند. حتی روزی که میزبان سرخ‌آبی‌های پایتخت هستند هم محال است، جز رنگ زرد، رنگ دیگری روی سکوهای ورزشگاه تختی ببینی. عجیب پرشورند و همدل این آبادانی‌ها و چه هل‌هله‌ها و شعارهای خاصی برای تشویق تیم صنعت نفت‌شان دارند. مگر می شود نفت در آبادان بازی کند و شعار "هلل یوس هل یوسه" را نشنوی؟
۲۷ اردیبهشت سال ۹۵ را هیچکس به اندازه مردم آبادان به یاد ندارد؛ صنعت نفتی ها که لیگ یک را در حد و اندازه های خود نمی دانستند، از ابتدای فصل عزم خود را برای صعود به لیگ برتر جزم کرده بودند. فراز و نشیب داشتند ولی هدف تنها لیگ برتر بود و بس. کار صعود صنعت نفت به لیگ برتر به بازی آخر مقابل فجرسپاسی کشیده شد. ورزشگاه تختی آبادان مملو از جمعیت بود. خیلی از آبادانی ها هم با همان عینک ریبون شان که به آن معروف اند، آمده بودند و تب فوتبال، داغِ داغ بود؛ تماشاگران یک طرف استادیوم فریاد می زدند "آبادان برزیلته" و طرف دیگر، یک صدا شعار "سلام لیگ برتر" سر می دادند.
همه خوزستانی ها آماده صعود نفت به لیگ برتر بودند و نفت هم آن روز بازی عجیبی به نمایش گذاشت و پیروزی شان در این دیدار، مُهر صعود به لیگ برتر را پای کارنامه یک فصل تلاش این تیم به ثبت رساند. آن روز آبادانی ها سر از پا نمی شناختند و تا پاسی از شب با حضور در خیابان ها به شادی و پایکوبی پرداختند. با گذشت چهار سال از این صعود شیرین اما این روزها همچنان خاطرات اردیبهشت ۹۵، شوق عجیبی در هواداران صنعت نفت به پا کرده است.
خبرنگار ایسنا برای مرور خاطرات این صعود پای حرف های مسلم مجدمی، بازیکن صنعت نفت آبادان نشست که در ادامه این مصاحبه را می خوانید:
*چهار سال پیش نیز همچون الان تیم صنعت نفت را همراهی داشتید؛ آیا از همان ابتدای فصل، تیم برای صعود به لیگ برتر بسته شده بود؟
بله، از همان روزهای اول تیم برای صعود بسته شده بود. یادم هست که در همان سال فولاد نوین به لیگ برتر صعود کرده بود و حرف از خرید سهمیه این تیم بود که مسئولان باشگاه قبول نکردند و می گفتند ما خودمان تیم را برای صعود به لیگ برتر بسته ایم و بعد هم این سهمیه را استقلال اهواز خرید و لیگ برتری شد.
*صنعت نفت مسابقات را چطور آغاز کرد؟
در شروع مسابقات، فوق العاده کار می کردیم و همه می گفتند که صنعت نفت لیگ برتری بازی می کند ولی متاسفانه کارلوس مانوئل، سرمربی تیم اصلا شانس نداشت و نتوانست به خوبی نتیجه بگیرد و علی رغم بازی های خوبی که به نمایش گذاشتیم، نیم فصل اول را بد به پایان رساندیم و سرمربی خارجی نیز جای خود را به نادر دست نشان داد.
*علی رغم این که نیم فصل اول با جایگاه هشتمی برای نفت به پایان رسید ولی دست نشان به صعود امیدوار بود.
بله آقای دست نشان باور داشت که نفت به لیگ برتر راه پیدا می کند. در نیم فصل دوم نیز دو سه بازیکن به تیم اضافه کرد و می گفت اگر همه با هم متحد شویم و شما بازیکنان هم بخواهید، حتما نفت آبادان به لیگ برتر صعود می کند و نباید به رده هشتمی مان نگاه کنیم. او با حرف هایش به بازیکنان انگیزه لازم را القا کرد و ما بازیکنان نیز با توان و با انگیزه کار کردیم.
*نفت آبادان آنقدر خوب کار کرد که توانست خود را به عنوان مدعی نشان دهد اما کار برای صعود به لیگ برتر به آخرین دیدار یعنی بازی با فجرسپاسی کشیده شد. دیداری که فجرسپاسی هم با کسب یک امتیاز می توانست لیگ برتری شود.
در هر بازی از نیم فصل دوم با هدف صعود پا به زمین می گذاشتیم و در آخرین دیدار که بازی حساسی بود، همه حساسیت آن را درک کرده بودیم و جو ورزشگاه نیز فوق العاده بود. وقتی وارد ورزشگاه شدیم، صدای هم را نمی شنیدیم. تیم فجرسپاسی هم از جو حاکم بر ورزشگاه ترسیده بود و می شد این را در چهره بازیکنان حریف دید. تیم فجرسپاسی هم برای لیگ برتر بسته شده بود اما با متحد شدن هواداران خوزستانی، ما توانستیم با ۲ گل حریف را شکست دهیم و راهی لیگ برتر شویم. نکته جالب این است که هواداران نفت آبادان، نفت مسجدسلیمان، فولاد و استقلال همه به ورزشگاه آمده بودند و در این صعود کمک بسیاری به ما کردند و واقعا انگیزه ما را دوچندان کرده بودند.
*در بین دو نیمه این بازی آقای دست نشان به مورد خاصی جهت افزایش روحیه و انگیزه بازیکنان اشاره داشت؟
همیشه صحبت های آقای دست نشان انگیزشی بود و طبق معمول نیز برای این دیدار فقط به ما انگیزه می داد. او تیم حریف را خیلی خوب آنالیز کرده بود و طبق آنالیز او، به ۲ گل رسیدیم.
*خاطره ای از بازی های صنعت نفت در لیگ یک دارید؟
در پنج دیدار پایانی اگر یک تساوی کسب می کردیم، دیگر شانس صعود نداشتیم ولی تیم هایی را در همین بازی ها شکست دادیم که شانس صعود بودند و این یک خاطره خیلی خوب برای من است. در هر بازی که برای مان حکم فینال را داشت، با برد زمین را ترک می کردیم. بازی پایانی با فجرسپاسی هم که فراموش نشدنی است.
*رمز موفقیت صنعت نفت چهار سال پیش چه بود؟
تمام بازیکنان تنها دوست داشتند که تیم صعود کند و این که چه کسی بازی می کند، برایشان مهم نبود. به نظرم رمز صعود نفت، متحد شدن تمام بازیکنان، اعضای تیم و عوامل باشگاه بود. در کمتر تیمی چنین اتحادی را دیده بودم. بازیکنان ما فقط به دنبال پیروزی در هر بازی بودند. خود من آن زمان ۱۹ ساله بودم که در ۱۲ بازی هم به میدان رفتم و در آن سن، تجربه خیلی خوبی برایم بود.
* سوال پایانی؛ آیا اکنون نفت آبادان به ثبات لازم رسیده است که دیگر دغدغه سقوط نداشته باشد؟
بله، به نظرم به ثبات رسیده است، فقط با یک برنامه ریزی درست و بهتر شدن وضعیت مالی باشگاه قطعا به رتبه های خوب نیز خواهد رسید. در همین لیگ نوزدهم، اگر وضعیت مالی باشگاه خوب بود، حتما به سهمیه آسیایی می رسیدیم، هر چند همچنان شانس کسب سهمیه را داریم.
دل مردم خوزستان، به همین فوتبالش خوش است؛ به آبی، قرمز و طلایی رنگ‌هایش، به شعارهای "آبادان برزیلته"، "فولاد شهر اهواز" و "استقلال خوزستان لسترسیتی ایران". اوج روزهای فوتبالی خوزستان هم به همین چهار سال پیش بر می گردد؛ اردیبهشتی که همراه با قهرمانی استقلال خوزستان در لیگ برتر و صعود صنعت نفتی ها به لیگ برتر بود. حالا نیز مردم خوزستان منتظرند تا مجددا نمایندگان شان در لیگ برتر و لیگ یک فوتبال، با حمایت مسئولان استان برایشان افتخارآفرینی کنند و آن ها نیز سرود شادمانی سر دهند.
