یادداشت وارده- منصور جلیلی مهر-مدرس دانشگاه: چند روزی است شعله های آتش در حال در نوردیدن جنگل های زاگرس بی کس است ، منابع طبیعی، حیوانات، و درختان این منطقه یکی پس از دیگری در حال ویرانی و نابودیست،  گویا کسی صدای مظلومانه بلوط ها، سنجاب ها و طبیعت را نمی شنود، آیا مویه های درد و اندوهش کسی را تکان نمیدهد؟!

علت هر چه باشد در حال حاضر مهمترین  اقدام  عاجل خاموش کردن این آتش ویرانگر است.
 سازمان های مردم نهاد مثل همیشه هر آنچه در توان داشتند در کف اخلاص نهادند اما نکته تاسف بار و غم انگیز این است که برخی از نمایندگان جدید که در همین چند روز پیش در پیشگاه ملت سوگند یاد نمودند که حافظ و پاسدار منابع ملی باشند اکنون خود را درگیر مسائل کم اهمیتی همچون تایید یا رد اعتبار نامه ها، تسویه حساب های سیاسی و جناحی و تغییرات مدیران حوزه استحفاظی کرده اند.

 تاسف بارتر اینکه برخی از همین نمایندگان استان های زاگرس نشین نسبت به این مسأله ناکار آمد ،منفعل و بی تفاوت بوده اند. اینجا "ماتریس آیزنهاور" در علم مدیریت چه زیبا و کاربردی جلوه می کند که می گوید : "مدیران موفق تمرکز و وقت خود را روی کارهای مهم و ضروری صرف می کنند اما مدیران نا کارآمد مسایل حاشیه ای و کم اهمیت را در اولویت قرار می دهند".

 از نمایندگان استان های زاگرس نشین باید پرسید اکنون کدام کار مهم تر و با اهمیت تر از تلاش برای نجات زاگرس عزیز است؟ زاگرس هویت، شکوه و اعتبار ایران زمین است، بدون وجودش شناسنامه جغرافیایی، هویتی و تاریخی ایران زمین ناقص و غیر قابل بازیابی است. چرا متوجه این مسأله نیستید که زاگرس فراتر از یک عرصه جغرافیایی و سرزمینی است.
نماینده ای که این موضوع بدیهی را نداند چه مسأله مهم دیگری را می تواند بفهمد و درک کند؟
 
آیا دارایی ارزشمند تر از زاگرس در حوزه استحفاظی تان سراغ دارید که این چنین در برابر صیانتش ناکار آمد و منفعل عمل می کنید؟ آیا از عواقب اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی این فاجعه بر مردم حوزه استحفاظی خود و کشور آگاه هستید؟
 
 شما که در نطق‌های تبلیغاتی ومیتینگ های سیاسی تان مدام از واژه زاگرس و بلوط  استفاده  کردید اگر دل در گرو پاسداشت زاگرس دارید بدانید تنها با بیانیه دادن و انتشار آن در فضای مجازی، آتش خاموش نمی شود. چرا  تمام امکانات کشور را برای نجات زاگرس عزیز  که ریه های تنفسی ایران زمین است بسیج نمی کنید؟

 آتش سوزی جنگل های زاگرس یک فاجعه ملی است، شما به عنوان نمایندگان ملت چرا آن را تبدیل به یک مسأله ملی نکردید تا همه ظرفیت ها و امکانات کشور پای نجات زاگرس بیایند.

اگر آتشی که به دامان پر مهر زاگرس افتاده دل و قلب تان را نلرزاند به انصاف، صداقت و تعصب خود شک کنید و بدانید که هیچ مسأله و فاجعه ای در این کشور شما را تحت تاثیر قرار نمی دهد و بهتر است چهار سال وقت ارزشمند مردم را هدر ندهید.

در پایان به شما توصیه می شود اجازه ندهید از بین رفتن و تخریب  قامت زاگرسِ سترگ و بی بدیل به پای بی تدبیری شما نوشته شود‌. "تا دیر نشده صدای زاگرسِ مهربان باشید"