خوزنیوز: پنج شنبه گذشته برای بازگشت از تهران به اهواز بلیت هواپیما نداشتم. یعنی گیرم نیامد.بنابراین صبح زود ساعت 4 در ترمینال 2 مهرآباد خود را به دفتر مخصوص لیست انتظار پروازها رساندم. به این امید که کمتر کسی حال این را داشته باشد که صبح به این زودی شانس خویش را برای رفتن به اهواز بیازماید. اما وقتی که دکمه نوبت بندی را برای ثبت نام خود، فشار دادم متوجه شدم که نفر چهل و نهم هستم!

تجمعی که در کنار دفتر مذکور وجود داشت اکثراً مسافرینی بودند که مقصد اهواز را برای خود تدارک دیده بودند. اهواز یکی از مقاصدی است که با حدود هزار کیلومتر مسافت از تهران برای مسافرینی که اگر آن را بخواهند زمینی طی کنند می بایستی حداقل 12 ساعت در راه باشند. بنابراین بسیاری ترجیح می دهند راه هوایی را علیرغم سرگردانی و معطلی در فرودگاه و بالا بودن هزینه بلیت بر خود تحمیل کنند. با وجودی که دو پرواز در ساعات 5 صبح و 6:40 صبح برقرار بود مع ذالک از جمع بیش از پنجاه مسافر در لیست فقط 5 نفر توانستند وارد هواپیما شوند و الباقی شانس خود را می بایستی به پروازهای غروب و انتهای شب حواله می دادند.

بالاخره من با واسطه یکی از دوستانم توانستم بلیت ساعت 19 را بدست بیاورم. در فرودگاه هم وقتی با بعضی چهره هایی که صبح دیده بودم برخورد کردم و از نحوه یافتن بلیت آنها جویا شدم، متوجه شدم که برخی بلیت 63 هزار تومانی را به بیش از 120 هزار تومان و بیشتر خریده اند! آن هم از طریق دلالانی که به آژانس های مسافرتی وصل بوده اند. در حقیقت معنی این داستان یعنی اینکه بلیت هست اما بایستی دلالش را می یافتیم.که نیافتیه بودیم. بنابراین حالا که قرار است نرخ ارز بدون قاعده، رسم الخطی صعودی طی نماید، آژانس ها ی مسافرتی هم از کانال های خود ساخته سهم خویش را از این آشفته بازار می جویند. در واقع وقتی قاعده ای برای مهار تورم وجود نداشته باشد و به عبارتی اقتصاد دانان آن را "افسار گسیخته" می خوانند ،هر کس هم زورش رسید، تلاش می کند از قافله عقب نیفتد. هر کس فکر می کند که درآمد واقعی اش را تا آنجا که امکان دارد از هر طریقی باید حفظ نماید. از این جهت حتی وقتی به بازار تهران هم برای خرید چند کالا مراجعه کردیم همین توصیه  را از زبان بازاری ها نیز شنیدیم که می گفتند: اجناس را از ویترین به انبار انتقال داده اند تا ببیننددر آینده چه می شود!

غلامرضا فروغی نیا