از جمله امکاناتی که هر یک از سازمان ها و تشکیلات مدیریتی از آن در جهت ایجاد روابط و تنظیم آن استفاده می کنند واحد روابط عمومی است. از آنجا که استانداری در هر استانی تقریباً قدرتمندترین سازمان امور اجرایی است بنابراین واحد روابط عمومی نیز در چنین تشکیلاتی می تواند تأثیر بسزایی در تنظیم ارتباط بخش های  عمومی، خصوصی و دولتی داشته باشد. بدین ترتیب اگر این واحد در استانداری ضعیف باشد و یا تعمداً ضعیف نگه داشته شده باشد، عملاً جایگزین دیگری می بایستی وظائف ذاتی آن را برعهده بگیرد و یا در چنین مواردی جانشین های موازی خلق می شوند. متاسفانه این عارضه در طول پنج سال گذشته و در دوران استانداری دکتر سید جعفر حجازی به شکل واضحی خود را بروز داده است.شاید چنین تصویری موید این است که استاندار علاقه ای به داشتن یک مدیر قوی در راس روابط عمومی نداشته است و یا تعمدا به سمت و سویی گام گذاشت که همه ارتباطات به صورت نقطه ای و انفرادی تعریف گردید. در چنین مواردی وقتی افراد متفرقه از هر سو بتوانند ارتباط ویژه ای با استاندار داشته باشند بطریق اولی شخصیت حقوقی استانداری در حد رفتارهای افراد که اتفاقاً افراد فرصت طلب هم در آنجا رخنه خواهند کرد، تعریف خواهد شد.

وقتی روابط عمومی ضعیف شود پدیده ای بنام مشاور رسانه ای و از این دست مشاغل من در آوردی فرصت بروز یافته و از دل آن هم ارتباطات شخصی در خارج از سازمان استانداری برای افراد موجبات نان و آب خواهد شد. در آن صورت هر کس تحت این عناوین می تواند تلاش نماید که نشان دهد همیشه در کنار استاندار او را ببینند .اولین صندلی ها را در کنفرانس های مطبوعاتی نزدیک استاندار برای خود اختیار می کند و در ذیل این نوع شگردها امر بر مدیران و مسئولین ادارات و شرکت ها وسازمان هایی که ناظر این رفتار ها هستند، مشتبه خواهد شد که اگر می خواهند رخنه ای نزد جناب استاندار داشته باشند می توانند از کانال آقای x به این مقصود برسند.مزد چنین موقعیت های خاکستری متاسفانه تولد ویژه نامه هایی است که شرکت ها و ادارات برای رضایت این تیپ مشاورین سفارش می دهند. کافی است جناب دکتر حجازی در پایان ماموریت خویش نیم نگاهی به این پدیده که وی موجب آن شده، داشته باشد در آن صورت می تواند به میزان رانت حاصل از سیاست رسانه ای خویش دست یابد. وظیفه ای که اگر در راستای منطقی آن بهره برداری می شد می توانست نگاه واحدی را از سوی استانداری به همه رسانه های استان بالاخص مطبوعات محلی از وی سراغ گرفت که متاسفانه چنین حادثه میمونی با وجود این واسطه های زبل و زرنگ و غیر بومی در استانداری استان ما محقق نشد.حال چنین اشتباهی را استاندار بعدی هم نصب العین خویش قرار خواهد داد یا وی نیز برای کانالیزه نمودن خود فردی را از یکی از استان های دیگر در جنب خویش خواهد نشاند؟