سال ها می گذرد از روزهایی که خرمشهری ها ناگهان خود را گرفتار جنگی دیدند که تا پشت در خانه هایشان آمده بود. یا باید فرار می کردند یا می جنگیدند تا این میهمان ناخوانده راهی به سرزمینمان پیدا نکند. این سرزمین پر است از باشوهای کوچکی که غم نان، غم گاز و غم آب دیوانه شان می کند. غریبه های کوچک سال های جنگ امروز غریب تر از دیروز سختی را به دوش می کشند تا خانه هایشان گرم باشد.