یکی از کابران خوزنیوز با امضای «احمد سعیدی» مطلبی را برای خوزنیوز ارسال کرده که با اندکی تغییرات متن آن در زیر می آید:

آقای سید شریف حسینی نماینده ی مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی در جلسه ی شورای اداری شهرستان اهواز بدون ذکر نام با انتقاد از یکی از مدیران شهر ـ که گویا شهردار محترم اهواز هستند ـ به ایشان نکته هایی را یاد آور شدند که کند و کاو در آن ها برای شناخت تعهد یا عدم تعهد نماینده ی شهرمان به چارچوب اختیارات خویش سودمند خواهد بود. سخنان انتقادی آقای حسینی را ـ آن چنان که در رسانه ها ذکر شد ـ می توان در سه نکته خلاصه کرد؛ نکته ی اول اشاره ی ایشان به نیت آن مدیر شهری برای شرکت در انتخابات بود. نکته ی دوم، نکته ای مبنی بر این که اگر این رویه اصلاح نشود از این مدیر می خواهند استعفا دهد و نکته ی آخر سخن در باب مذمت فعالیت های قومیت گرایانه. به آن نکته ی آخر نمی پردازم و تنها به نکات غریب دو نکته ی اول بسنده می کنم.

1.    آقای حسینی گفته که تا زمانی که خدمت صادقانه می کنید ما نمایندگان مجلس از شما حمایت خواهیم کرد اما اگر به این نتیجه برسیم که این خدمت صادقانه نیست، علاوه بر اینکه هیچ حمایتی نخواهیم کرد از شما خواهیم خواست که استعفا دهید. من دقیقا نمی دانم که جناب آقای حسینی بر مبنای کدام حق قانونی از این مدیر می خواهند که استعفا کند؟ گویا ایشان قانون اساسی را به دقت مطالعه نکرده اند. تنها حقوقی که قانون اساسی در این زمینه بر مبنای اصول 76، 84 و 86 برای نماینده ی مجلس قائل شده است حق اظهار نظر و تحقیق و تفحص است که آن هم بر مبنای راهکارهای قانونی باید انجام گیرد. کجای این مواد سه گانه از حق نماینده برای درخواست استعفا سخن به میان اورده است؟ البته شاید منظور جناب آقای حسینی وادار کردن کسی به استعفا باشد؛ چیزی که رنگ و بوی حرف های نماینده ی شهرمان بیشتر ما را به سمت احتمال آن سوق می دهد. به هر حال؛ خارج از اعمال نفوذ و بر مبنای حقوق قانونی، نماینده ی مجلس که شرافت نمایندگی اش باید در پاسداری از قانون اساسی باشد از چنین حقی برخوردار نیست. پس باید پرسید که آیا منظور آقای سید شریف تهدید به اعمال نفوذ و فشار است؟

2.    ایشان در همین فقره از سخنان خود گفته اند که تا وقتی که خدمت صادقانه باشد ما نمایندگان از شما حمایت می کنیم و بعد فرموده اند که اگر بوی صداقت نشنوند حمایت های خود را دریغ خواهند کرد.  می شود ایشان بفرمایند که منظورشان از حمایت دقیقا چیست؟ شنیده ها حکایت دارد که شرکت های بزرگ از پرداخت عوارض به شهرداری خودداری می کنند. آیا ایشان تا به حال به شهرداری کمک کرده اند که شرکت نفت عوارض خود را به این نهاد مردمی پرداخت کند؟ آیا تا به حال از تلاش های شهردار برای گرفتن عوارض از شرکت فولاد حمایت کرده اند؟ اگر آقای حسینی نداند باید یادآور شوم که از قرار معلوم صحبت بر سر مبلغی در حدود چند صد میلیارد تومان است. مبلغی که حق مردم است و شهرداری در پی استیفای آن است. آقای حسینی می شود کمی از حمایت های خودتان برای ما هم حکایت کنید؟

3.    در جای دیگری آقای حسینی سخن از نیت این مدیر شهری برای ورود به انتخابات مجلس گفته اند. لب مطلب نیز  از دید من همین جاست؛ در هراس از به میدان آمدن رقیبی جدید. آقای حسینی اگر درست فکر کنند می بینند که نامزدی برای انتخابات حق هر شهروند ایرانی است. این را همان قانون اساسی می گوید که آقای سید شریف باید پاسدار آن باشند. حالا چرا آقای حسینی خوش ندارند که این مدیر شهری از این حق خود استفاده کند ماجرایی دیگر است. کاش آقای حسینی به جای این اظهارات به این مدیر شهری مبنی بر استفاده از حق الناس برای اغراض انتخاباتی کمی هم متعهد به اخلاق سیاسی می شدند و مدرکی دال بر این همه غل و غش و سوء استفاده ی مورد ادعای خویش هم ارائه می کردند به جهت تنویر افکار عمومی تا خودشان مصداق حرفی نشوند که دیگران را از آن بر حذر کرده اند؛ بدبین کردن مردم به نظام. باید خدمت آقای حسینی بگویم که حرف های شما تا وقتی که سندی دال بر صحت آن ها ارائه نکنید ـ که امیدوارم سندی اصلا داشته باشید برای ارائه کردن ـ اظهارات اثبات نا شده ای است که فقط به کار بدبین کردن مردم می آید و نه هیچ چیز دیگر.

4.    حرف های آقای حسینی من را یاد اتفاق بی ربطی انداخت که در ایتالیای زمان موسولینی رخ داد. گویا تیم ملی ایتالیا در جام جهانی سال 1934 که موسولینی نخست وزیر بود در مرحله ی مقدماتی به پست یکی از تیم های مهم آن روزگار(اروگوئه) خورده بود و مردم می ترسیدند که تیم ملی حذف شود. در آن جا موسولینی که از حذف تیم ملی خودش مطمئن بود قانونی را به فیفا پیشنهاد کرد که در نوع خود جالب بود. پیشنهاد موسولینی این بود که تیم ملی ایتالیا به حکم میزبانی مستقیما و بدون رقابت با تیم های دیگر به مرحله ی بعد صعود کند. [...]