استاندار خوزستان با بيان اين‌كه ايام هفته پژوهش فرصت‌ها و مناسبت‌هايي است كه خود موضوع پژوهش و برخورد با امر پژوهشگر در كشور به بحث، بررسي و تجليل گذاشته شود، بر لزوم بازنگري بر اين امر كه اكنون "در مسير پژوهش در چه نقطه‌اي قرار داريم" تاكيد‌كرد و گفت: بايد بر امر پژوهش نيز يك پژوهش انجام شود.

عبدالحسن مقتدايي در آيين تجليل از پژوهشگران برتر دانشگاه علوم‌پزشكي جندي‌شاپور اهواز كه امروز (26 آذرماه) در تالار شهداي اين دانشگاه برگزار شد با مروري بر تصميم‌گيري‌هاي بدون تحقيق و پژوهش در كشور كه بعد از چند سال دوباره برچيده مي شوند، به موضوع تجميع پرديس‌ها و دانشگاه علوم‌پزشكي كشور اشاره و اظهار‌كرد: زماني اين طور گفته مي‌شد كه هر شهرستان بتواند براي خود شهرك صنعتي،​دانشگاه و... داشته باشد. اما اين تصميمات پس از دو دهه نتايج خود را نشان داد و اين بار گفتند كه چطور آنها را تجميع كنيم؛ اين نه امر تنها مختص دانشگاه‌هاي علوم‌پزشكي نبود بلكه در ساختار مجموعه دولت‌هاي بعد از انقلاب اسلامي نيز مشاهده مي‌شود.

وي افزود: شاهد هستيم كه يك‌باره تصميم‌گيري مي‌شود وزارت‌خانه‌اي ايجاد و سپس به يك‌باره تصميم مي​گيرند وزارت‌خانه‌ها در هم ادغام شوند. هم ايجاد و هم ادغام وزارتخانه‌ها نمود يك شجاعت است اما ضرر و زيان آن را تنها مردم مي‌بينند. ولي اگر تحقيق و بررسي شود كه براي 10 سال آينده به‌جاي 15 وزارت‌خانه بايد 20 وزارت‌خانه داشته باشيم و از همين اكنون براي آن برنامه ريزي شود، اين امر به صورت علمي انجام شده است. تجربيات گذشته نشان مي‌دهد پژوهش در هر زمينه در بخش معلومات و آنچه موجود و ملموس است انجام شده است، در آن زمينه موفق بوده‌ايم.

استاندار خوزستان با ابراز مسرت از اين‌كه فضاي كشور به سمتي هدايت مي‌شود كه به امر پژوهش و تحقيق اهميت داده مي‌شود،​خود اين رويكرد را يك موفقيت دانست و گفت: اگر اين نگاه از سر اعتقاد باشد كه همين طور است زيرا وقتي يك موضوع در برنامه و بودجه طرح و براي آن تامين اعتبار مي‌شود بيانگر ارزش قائلبودن براي آن است، تاثير آن‌را نيز در جامعه خواهيم ديد؛ رفتاري كه از دولت مشهود است نيز بر اهميت دادن و پرداختن به موضوع تحقيق صحه مي​گذارد.

مقتدايي اظهار كرد:​در هر صورت اين روز و ايام هفته پژوهش مناسبت‌ها و فرصت‌هايي است كه بايد خود اين موضوع نيز به بحث و بررسي گذاشته شود. تقدير و تجليل امر بسيار پسنديده اي است اما فضاي موجود كشور در برخورد با امر پژوهش مستلزم يك بازنگري است مبني بر اين‌كه اكنون در كجاي مسير قرار داريم و آيا مي‌توانستيم به نقطه مطلوب‌تري برسيم. بنابراين بايد بر امر پژوهش هم يك پژوهش انجام شود كه 10 سال ديگر به جايي نرسيم كه فكر كنيم مي‌توانستيم از اين هم بهتر كار كنيم.

وي تصريح كرد: ​اصل مطلوب‌بودن و نياز‌بودن پژوهش يك امر قطعي است اما دلخوش به آن نباشيم كه همين فضاي موجود، فضاي مطلوب پژوهشي است.