تاریخ انتشار: ۱۳ تير ۱۳۹۴ - ۱۹:۳۹
کد خبر: ۹۳۸۴۱
نسخه چاپی ارسال به دوستان ذخیره
خرابکاری در دقیقه نود به سبک آمریکایی
آمریکا پیش از این نیز به وفور سابقه چنین بدعهدی هایی آن هم در دقیقه 90 و حتی بعد از رسیدن به توافق را دارد چه اینکه توافق الجزایر و یا بیانیه اتمی تهران به خوبی سندی بر این مدعاست . . .


خرابکاری در دقیقه نود به سبک آمریکایی
گروه سیاسی ،با به صدا در آمدن سوت پایان نگارش متن توافق جامع ایران و کشورهای ۵+۱ و انتقال آن از سطح کارشناسی به سطح سیاسی کارشناسان حقوقی و سیاسی کشورمان و معاونان وزیر خارجه کشورهای طرف گفت و گو آماده نهایی سازی متن توافق و امضا در مرحله نهایی می شوند .

به گزارش افکارنیوز،البته هرچند از نظر بسیاری از تحلیل گران داخلی و خارجی این مذاکرات پس از یک ماراتن ۱۲ ساله اکنون به خط پایان نزدیک شده است اما زمینه چینی های فروان طرف آمریکایی برای موکول کردن امضای سند توافق در زمانی دیگر بیم فراوانی از بهم زدن بازی توسط ایالات متحده در دقایق پایانی را ایجاد کرده است .


پس از اعلام برنامه اقدام مشترک در گفت و گوهای لوزان که حاکی از جدی شدن روند نهایی توافق هسته ای ایران پس از سال ها چانه زنی دیپلماتیک بود موافقان و مخالفان داخلی و خارجی انتقادات و پیشنهادات خود را نسبت به تهیه سند نهایی توافق در مجامع رسانه ای و دانشگاهی مطرح کردند و این روزها در ضرب الاجل تعیین شده برای پایان نگارش این سند مهم نگاه ها به هتل کوبورگ وین دوخته شده است تا نتیجه نهایی مهم ترین پرونده سیاسی یک دهه گذشته دنیا مشخص شود . نکته ای که در این میان بسیار مهم است این است که در این میان و با وجود خوش بینی تیم های مذاکره کننده برای پایان این مذاکرات طولانی اما هنوز نگرانی هایی مبنی بر بهانه جویی های سیاسی در راستای رسیدن به توافق وجود دارد .


بنا بر این گزارش در حالی که مقام معظم رهبری به صراحت در سخنرانی اخیر خود در جمع مسئولان عالی کشور از نظریات نظام و خط قرمز های توافق نهایی رونمایی کردند اما اولین سنگ در مسیر رسیدن به یک متن مورد اتفاق را آمریکایی ها انداختند . تکیه بر موارد توافقی در لوزان در شرایطی توسط تیم مذاکره کننده آمریکا و جان کری مطرح شد که اساسا برنامه اقدام مشترک لوزان تنها یک بیانیه مطبوعاتی با کارکرد های خاص خود بوده است و هیچ تعهد الزام آوری برای طرفین در پی نداشته است . در کنار طرح این موضوع زمزمه های رسیدن توافق به مرحله نهایی و عدم امضای آن تا مدتی معین از سوی هیئت ایالات متحده نیز بار دیگر ذهنیت راجع به سنگ اندازی آمریکایی ها را بیشتر کرد . حتی در روز گذشته فرضیه امضای توافق نهایی توسط سران کشورهای گفت و گو کننده در خاک آمریکا و در مقر سازمان ملل متحد نیز مطرح شد که با بررسی بیشتر می توان آن را در راستای ایجاد چالش آمریکایی در مسیر توافق مشخص دانست .


این روزها اگرچه دموکرات های آمریکایی به شدت به انجام توافق با ایران به عنوان مهم ترین برگ برنده سیاست خارجی اوباما در همه سال های مسئولیتش برای انتخابات سال ۲۰۱۶ نیازمندند اما اکثریت قوی جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان و سنا و از سویی همپیمانان اصلی ایالات متحده از جمله اسرائیل و عربستان با فشار مضاعفی خواهان بر هم خوردن این توافق هستند . البته در مسیر رسیدن به متن نهایی موضع صریح جمهوری اسلامی در برداشته شدن یکجای تحریم ها در روز اول توافق نیز به بهانه جدید آمریکایی ها تبدیل شده است اما رفتار آنها به خوبی نشان دهنده اجرای یک سناریوی نانوشته برای لغو توافق به خصوص در روزها و ساعات پایانی مشخص شده است .

آمریکا پیش از این نیز به وفور سابقه چنین بدعهدی هایی آن هم در دقیقه ۹۰ و حتی بعد از رسیدن به توافق را دارد چه اینکه توافق الجزایر و یا بیانیه اتمی تهران به خوبی سندی بر این مدعاست . در موضوع توافق تهران اوباما شخصا به رئیس جمهور برزیل و ترکیه تعهد داده بود که به دلیل عدم اعتماد تهران از طریق این دو کشور آمادگی دارد به وعده هایش عمل کند اما در واقع پس از امضای توافق توسط وزرای خارجه ایران ، ترکیه و برزیل مبنی بر تبادل سوخت آمریکا به هیچ کدام از تعهداتش عمل نکرد و توافق را زیر سوال برد .

اکنون بار شکست احتمالی مذاکرات هسته ای تنها متوجه آمریکایی هاست چرا که آنها نباید انتظار داشته باشند ایران از مواضع اصولی خود به هر قیمتی پایین بیاید و در طرف مقابل نیز با بهانه جویی های ظاهر گرا بخواهند به نرمشی که از سوی دولت کشورمان انجام شده است پاسخ منفی دهند .
مرجع / اقتصادآنلاین
:
:
:
آخرین اخبار