حسن باوی از کاربران خوزنیوز گزارشی را برای ما ارسال کرده است که در متن آن در زیر می آید:

این گزارش انتقادی قصد ندارد زحمات پرسنل قطارهای مسافربری رجا را نادیده بگیرد ولی متأسفانه وجود عده ایی اندک و سودجو که همانند لکه ایی بر یک لباس سفید خود را نشان می دهد ، موجی از بی اعتمادی به این بخش را در میان مسافران ایجاد کرده است.عده ایی که همیشه دم از قانون می زنند ولی در حقیقت به دنبال منافع مادی و اقتصادی خود هستند. در این گزارش سفر که از ابتدا تا انتهای آن به طورمفصل بیان شده ،برای هرخواننده ایی و مخصوصا" برای آنهایی که قطار را برای مسافرت های برون شهری انتخاب می کنند،جالب و خواندنی خواهد بود .

در اواخر بهمن ماه پارسال و بعد از اتمام امتحانات پایان ترم دانشگاه، تصمیم گرفتم به زادگاهم شهر اهواز سفر کنم و از آنجا که مسیر تهران تا اهواز مسیری طولانی و حادثه خیز است همیشه برای رفتنم به آنجا از قطار استفاده میکنم. از اخبار رادیو و تلویزیون شنیده بودم که سیستم فروش اینترنتی قطارهای مسافربری راه اندازی شده و مسافران می توانند بدون مراجعه به آژانس های مسافرتی نسبت به تهیه بلیط اقدام نمایند. من هم نیز چند روز قبل از حرکتم به سیستم فروش بلیط اینترنتی شرکت قطارهای مسافری رجا( www.raja.ir) مراجعه کردم و بلیط مسیر تهران به اهواز را خریداری و از آن پرینت گرفتم ولی به محض رسیدن به ایستگاه راه آهن تهران و سوار شدن به قطار با اتفاقات جالبی روبرو شدم که آن را در اختیار خوانندگان عزیز قرار می دهم.
در ایستگاه راه آهن تهران و قبل از سوار شدن به قطار مسئول باجه کنترل بلیط گفت که« بلیط شما معتبر نمی باشد ولی می توانید سوار شوید و داخل قطار دوباره قیمت بلیط را پرداخت کنید» وقتی علت اینکار را از ایشان پرسیدم گفت که« من هم نمی دانم وقتی سوار شدید، بروید و با رییس قطار صحبت کنید» وقتی سوار شدم و بعد از پیدا کردن کوپه و شماره صندلی مندرج در بلیط متوجه شدم که دو تا صندلی و جای خالی در کوپه وجود دارد که با خود گفتم که آن مسافران یا از حرکت قطار جا مانده اند و یا در بین راه اضافه می شوند ولی بعد از گذشتن از ایستگاه قم ومحمدیه به جای دونفر چهار نفر وارد کوپه شدند و وقتی که من و سه مسافر دیگر به این امر معترض شدیم واین امر را با مسئول مربوطه در میان گذاشتیم ایشان گفت که«اینها برادران عراقی ما هستند که برای زیارت به ایران آمده اند یک ساعتی تحمل کنید تا جای آنها را مشخص کنیم». به این موضوع شک کردم و وقتی که به کوپه برگشتم از مسافران عراقی خواستم بلیط های شان رابه من نشان دهند.با پیگیری این موضوع متوجه شدم که دونفر از آنها بلیط داشتند و دو نفر دیگر بدون بلیط سوار شده بودند. گفتم در فاصله این یک ساعتی که قرار است جاهای این دونفر مشخص گردد بهتر است به رستوران بروم و نهار بخورم ولی وقتی به رستوران وارد شدم حدود 15 الی 20نفر مسافرعراقی که هر کدام از آنها مقدار زیادی اسباب و وسایل به همراه داشت و تردد به رستوران را با مشکل مواجه کرده بود،جمع شده بودند. از آنجا که من به زبان عربی تسلط کامل دارم از حرف های آنها متوجه شدم که همگی آنها بدون بلیط سوار شده بودند. بعد از گذشت حدود یک ساعت به کوپه بازگشتم ولی باز آن دونفراضافه آنجا بودند و در همان زمانیکه علت نرفتن شان را داشتم می پرسیدم، رئیس قطار و همکارانش برای کنترل بلیط به کوپه ما آمدند.وقتی که بلیتم را به ایشان دادم،رئیس قطار گفت:« کارت شناسایی خودتان را هم بدهید». من هم کارت ملی خودم را به ایشان دادم.سپس ایشان به همکارش که مسئول مالی قطار بود گفت:«بیست وهفت هزار تومان ازش پول بگیر».به سخن رئیس قطار معترض شدم وگفتم که من بلیط را اینترنتی خریداری کرده ام و رسید چاپی هم تهیه کردم، پس برای چه باید دوباره پول پرداخت کنم ؟ رئیس قطار با بی اعتنایی کامل جواب داد که «این برای ما کاغذی بیش نیست وهر کسی می تواند از این کاغذ ها در دست داشته باشد».به ایشان گفتم الان چه کسی کاغذ به دست اینجا آمده؟ اگر کسی کاغذی در دست داشته باشد که شماره کوپه و صندلی من روی آن باشد من جایم را به آن می دهم. رئیس قطار وقتی دیدند که من روی حق قانونی خودم اصرار می کنم گفتند:« الان شما مبلغ را پرداخت کنید ولی موقعی که به ایستگاه اهواز رسیدی، این رسید پرداخت و بلیتی که تهیه کردی را به مسئولین آنجا نشان بده و پولتان را همانجا دریافت کنید». گفتم باشد ولی الان من پولی برای پرداخت ندارم چون پولم در کارت اعتباریم می باشد و پول نقد ندارم. رئیس قطار به مسئول مالی گفتند که « پس کارت ملی آن را نگه دار و هر وقت پول را پرداخت کردند،کارت ملی ایشان را پس بده ». هنگام رسیدن به ایستگاه اندیمشک که ایستگاه نماز صبح هم بود، بعد از انجام فریضه نماز مسئول مالی دوباره نزد من آمدند و گفتند که در این ایستگاه ، دستگاه خودپرداز وجود دارد که می توانید از آن پول تهیه کنید.به ایشان گفتم همان ایستگاه اهواز مبلغ را به شما پرداخت می کنم. وقتی بالأخره به ایستگاه اهواز رسیدم و از قطار پیاده شدم، مسئول مالی را پایین دیدم و از ایشان کارت ملی خودم را طلب کردم. او گفتند اول باید مبلغ را پرداخت کنم تا کارت را به من پس دهد.به او گفتم مگر اینجا ایستگاه اهواز نیست؟ خوب بیا به اتفاق هم به مسئولین مربوطه اینجا مراجعه کنیم تا صحت بلیت من تأیید گردد و اگر مبلغی باید پرداخت کنم در حضور آنها پرداخت کنم تا اگر به قول شما این مبلغ به من برگردانده شود، این عمل همزمان صورت گیرد. مسئول مالی که رئیس قطار نیز در کنار آن ایستاده بود به اتفاق هم گفتند که « خودت را خسته نکن ، برو پول تهیه کن تا کارت خود را بگیری». وقتی دیدم که صحبتهای من با آنها نتیجه ایی نخواهد داد برای آنها پول تهیه کردم و مبلغ 27000 هزار تومان به مسئول مالی پرداخت کردم و از آن رسید دریافت کردم. وقتی که آنها را ترک کردم و وارد ساختمان اداری ایستگاه اهواز شدم و موضوع را با آنها مطرح کردم، مسئولین آنجا فرمی به من دادند و از من خواستند که شرح ماوقع را برایشان بنویسم و شماره حسابم را نیز قید کنم تا اگر به قول آنها این موضوع در شوری مورد بررسی قرار گیرد و صحت ادعاهایم ثابت شود،با من تماس گرفته شود یا مبلغ به حسابم واریز گردد.ولی متأسفانه اکنون بیش از چهار ماه از این موضوع می گذرد که نه تماسی با من گرفته شد و نه مبلغی به حسابم واریز شده است.
نکته جالب آنکه چند وقت پیش،ناصر بختیاری مدیر عامل شرکت قطارهای مسافری رجا در گفتگو با خبرنگاران عنوان کرده بود که « در سال 90 تعداد مسافر جابجا شده 20 میلیون نفر مسافر بود که این رقم در سال 91 به 19 میلیون نفر رسید که البته پیش بینی ما 23 میلیون نفر جابجایی بود اما به دلایلی از همه ظرفیت ها استفاده نشد.» ولی مطمئنم اگر آقای مدیر عامل با این قطار مسافرت می کرد به خیلی از سؤالاتی که احتمالا در ذهنش وجود داشت،پاسخی می یافت.وقتی می دیدند که تعداد زیادی از مسافران بدون آنکه بلیت تهیه کنند و بدون آنکه آمار و اطلاعات آنها در سامانه ثبت شود،با قطار مسافرت می کنند.
ضعف و ایرادات قطارهای مسافری رجا فقط به این موارد محدود نمی شود و موارد دیگری نظیر تأخیر بیش از حد قطار در رسیدن به مقصد،عدم نظافت مطلوب کوپه ها،عدم نصب اتیکت یا گردن آویزی که هویت پرسنلی کارکنان قطار را مشخص کند،و موارد دیگر را نیز شامل می شود.
اینجانب نه در مقام یک گزارشگر بلکه در مقام یک مسافر که چندین سال،قطار را برای مسافرت انتخاب می کنم و خواهان بهبود کیفیت و خدمات قطار مسافری هستم،پیشنهادهایی دارم و بر این باور هستم که در صورت به کاربندی آنها در بهبود کیفیت و خدمات قطارهای مسافری،می تواند مؤثر واقع شود.
1-ایجاد باجه کنترل بلیت اینترنتی در ایستگاههای مبداء
 2-ایجاد اتاقک یا کوپه فروش بلیت در داخل قطار برای مسافرانی که به هر دلیل بلیت به همراه ندارند و بلیتی که صادر می شود باید دارای مهر معتبر،شماره سریال و غیر قابل جعل باشد.
3-مکانی که در آن بلیت صادر می شود باید مجهز به دوربین مدار بسته باشد و فروش بلیت فقط در این مکان صورت گیرد.همچنین نصب دوربین مدار بسته در راهروی سالنها برای افزایش ضریب امنیت قطار ضروری به نظر می رسد.
4-برای مسافران اتباع غیر ایرانی کوپه های مجزا در نظر گرفته شود و مهماندار آنجا توانایی تکلم و ایجاد ارتباط با مسافران خارجی را داشته باشد.
نکته ی دیگری که با موضوع سلامتی مسافران و شهروندان در ارتباط است و دخالت و پیگیری وزارت بهداشت را می طلبد،عرضه محصولات فاقد شماره ثبت و بهره برداری و تاریخ مصرف گذشته در ایستگاه های راه آهن می باشد.محصولاتی مانند گز و سوهان که بخاطر ترکیبات خاص آنها،در صورت فاسد شدن باعث ایجاد مسمومیت های شدید را می شوند.
امید است روزی فرا رسد که کلیه مشکلات سامانه های مسافربری برون شهری مرتفع گردد تا مسافران باخاطری آسوده به سفر ادامه دهند و همیشه شعار پیشگیری بهتر و ارزان تر از درمان است مد نظر مسئولین قرار گیرد.