"صفر سنگ‌شکن"، شخصیت فیلم مستند «نفت سفید»، ساخته محمود رحمانی در مسجدسلیمان درگذشت.

شخصیت فیلم مستند «نفت سفید» که مدتی بود از بیماری رنج می‌برد در زادگاه‌اش مسجدسلیمان در محرومیت کامل دارفانی را وداع گفت.

محمود رحمانی، کارگردان فیلم «نفت سفید»، برای درگذشت "صفر سنگ‌شکن" نوشت:

«ناگهان چقدر زود دیر می‌شود...

خبر سفرش را که شنیدم اولین واکنش‌ام بعد از کمی گیجی... آه بود. فقط آه چراکه چند ماهی بود می‌خواستم به دیدارش بروم. از آخرین باری که با هم حرف زدیم دو ماهی می‌گذشت. "صفر سنگ‌شکن" فیلم «نفت سفید» که حالا صدایش برای جهانی پخش شده است با همان لحن آرامش در هر حالتی اما این بار به نظر کمی رنجور سعی در  پنهان کردن مساله‌ای دارد و با  این رنج، باز هم به من آرامش می‌دهد و می‌گوید: "دیگر به سختی روی پاهایم می‌ایستم و شیمی درمانی امانم را بریده."

من که متوجه وجود بیماری او شده‌ام بی آنکه اشاره‌ای به وضعیت کنم سعی کردم به او دلداری بدهم و وعده دادم که به زودی به دیدارش می‌روم. "صفر سنگ‌شکن" یکی از آن آدم‌هایی بود که مسیر زندگی من را تغییر داد.

 همیشه در گفت‌وگوهایم گفته‌ام که وظیفه خودم را در برابر سینما این گونه می‌دانم که آدم‌هایی را نشان بدهم که فرصت دیده شدن را در این ازدحام آدم‌ها ندارند اما درباره صفر این فرق دارد.

به صداقت چندانی نیاز نیست که بگویم او باعث دیده شدن من و همکارانم شد آن هم در وسعتی جهانی. به قول فرید دغاغله، تدوین‌گر «نفت سفید»، "صفر سنگ‌کن" تنهاترین و عمیق‌ترین آدم روزگار ما است و حتی فیلمی چون "نفت سفید" هم نتوانست عمق رنج، درک و فهم این آدم از جهان را نشان بدهد.

در پایان فیلم دیالوگی است که "صفر سنگ‌شکن" با خود واگویه می‌کند اما با کنایه به همه آدم‌ها می‌گوید: "عمرت که تموم شد، می‌میری. یه سنگ هم میزارن روت، دیگه بلد نیستم؛ همین."

دیشب کیوان لطفی عزیز با من تماس گرفت. خبر کوتاه بود و جانکاه: "صفر سنگ‌شکن" به دیار باقی شتافت. آه که چقدر زود، دیر می‌شود.»