تیر ماه سال گذشته توافق هسته ای حاصل شد. توافقی که تجلی تحقق و به ثمر رسیدن اراده و مقاومت ایرانیان از طریق مسالمت آمیز بود. این توافق یک سری تبعات و آثار در حوزه ی تحریم‌ها نیز داشت. تحریم‌هایی که شاید بتوان گفت در هدف اصلی خودشان موفق نبوده اند ولی در عرصه‌های دیگری فشار به زندگی مردم وارد کرده بودند. تا جایی که آقای روحانی این قضیه را به ایجاد مزاحمت تحریم‌ها برای آب ونان مردم تعبیر کرد. این گفته به ظالمانه بودن این تحریم ها و ایجاد مزاحمت برای زندگی مردم اشاره داشت، البته؛ برخی معتقد بودند که گره زدن تحریم‌ها به آب ونان مردم و مسائل محیط زیستی درست نیست و این دو مساله ارتباطی با هم ندارند. ابتدا در مورد محدودیت هایی که تحریم‌ها در حوزه محیط زیست موجب شده بودند و وضعیتی که بعد از توافق به وجود آمد برای ما بگویید.

تحریم‌ها آثار متنوعی بر روی زندگی ایرانیان داشت؛ البته تحریم‌های هسته ای برداشته شده است اما آثار آنها هنوز هم وجود دارد. با این حال می‌توانیم بگوییم با مدیریت صحیح در چند سال گذشته آثار آن تقلیل پیدا کرد. با وجود این، تبعات آن در زمینه‌های مختلف کاملا نمایان بود. از اولین آثار تحریم‌ها موضوع بنزین بود. آن سالی که تحریم بنزین شروع شد سیاست اشتباهی را دولت وقت شروع کرد و بنزین را با ترکیبات پتروشیمی مخلوط کرده بود.

این بنزین تحت عنوان بنزین خودکفایی معروف شد و آثار و تبعات منفی بر زندگی مردم گذاشت. این مساله یکی از اولین آثار تحریم‌ها بود ولی در کنار تحریم‌ها، سو مدیریت به مشکلات دامن زد. برای حل مشکل تحریم بنزین، ترکیبی را وارد آن کردند که بسیار خطرناک بود.

این ترکیبات را چگونه ایجاد کردند؟
ترکیبی را که وارد بنزین کردند ترکیبی بود که در مجتمع‌های پتروشیمی کشور تولید می‌شد و اصلا با استانداردها و ضوابط اولیه‌ی ساخت و کیفیت بنزین سازگاری نداشت. چند سال شهرهای ما متاسفانه تحت تاثیر این وضعیت بودند و بنزین پتروشیمی باعث شد میزان آلاینده ها در شهرهای بزرگ افزایش یابد. این مساله مخاطرات و تبعات زیادی را برای شهروندان ایجاد کرد. یکی از اولین اقداماتی که دولت یازدهم در سال 92 انجام داد این بود که به این زمینه وارد شد و پرونده‌ی این موضوع را تشکیل داد. ما بررسی هایمان را به وزارت نفت فرستادیم و وزارت نفت هم تایید کرد.

آقای زنگنه وزیر نفت دستور داد بنزین پتروشیمی از چرخه حذف شود این در حالی بود که تولید آن هنوز ادامه داشت. تلاش های خوبی در پالایشگاه‌های کشور انجام شد و آنها مسئولانه تلاش کردند چون این مساله بسیار خطرناک بود و عوارض بدی را بر روی مردم داشت.

در مقابل گفته های شما برخی دو موضوع را مطرح می کنند؛ یکی این که آن اقدام به این دلیل بود می خواستند به غرب پیام دهند تحریم بنزین نمی تواند ما را تسلیم کند، دیگر این که عده‌ای گفته‌ی شما را اغراق آمیز می‌دانند و این مساله‌ای را که درباره خطرناک بودن بنزین پتروشیمی می‌گویید را از اساس قبول ندارند.

درمجلس نمایندگان پایداری و وزیرمربوطه‌ی دوره‌ی قبل مدت ها همین بحث را داشتند و می‌گفتند این بحث اغراق آمیز است. آنها معتقد بودند این مساله پیام مقاومت را تضعیف می‌کند و وابستگی می‌آورد. درحالی که مقاومت تعریف دارد و ما مقاومت را باید بر اساس اصولی انجام دهیم. در دولت هفتم و هشتم پیشبرد برنامه‌های هسته‌ای ادامه داشت اما خط قرمز آنها تحریم‌ها بود. یعنی دردولت آقای خاتمی هیچ گونه قطعنامه ای علیه ایران در شورای امنیت صادر نشد.

دولت قبل این خط قرمز را برداشت. به خاطر برخوردهای تندی که انجام شد قطعنامه های گوناگون علیه ایران صادر شدند و تحریم‌ها توسعه پیدا کرد. تحریم بنزین هم اتفاق افتاد. دولت وقت می توانست در موضوع بنزین واقعیت ها را به مردم بگویند واز مردم بخواهد که کمتر بنزین مصرف کنند. کسی مخالف این اصل که ما در برابر یک فشار خارجی مقاومت کنیم و در تولید ملی به خودکفایی برسیم نیست. ما با این مخالفیم که مردم را در برابر یک آسیب پذیری جدی قرار دهیم. در سال 89 درصد آلایندگی بنزین در بعضی نقاط تهران از جمله منطقه تجریش به هزار رسید و این مقدار هزار برابر استاندارد جهانی است. سازمان بهداشت جهانی حتی یک درصد بنزین را هم مضر و آسیب زا می‌داند.
شما چگونه تولید آن نوع بنزین را متوقف کردید؟ آیا سراغ پالایشگاه ها رفتید و ازآنها خواستید تولید این نوع بنزین را متوقف کنند؟یا پیشنهاد واردات دادید؟

ما از وزیر نفت خواستیم به هر طریقی که می‌تواند تولید این نوع بنزین را متوقف کند. زیرا این مساله با تنفس مردم در ارتباط است.

پالایشگاه ها چطور در این زمینه با شما همکاری کردند؟
پالایشگاه‌ها تلاش کردند استاندارد بنزین شان را بالا ببرند و آن را به بنزین یورو 4 و یورو 5 برسانند. پالایشگاه‌های تهران و بعضی استانها همکاری گسترده‌ای داشتند.رسیدگی به این موضوع چند ماهی طول کشید. ما به چگونگی رسیدگی به این مساله کاری نداشتیم و نتیجه‌ی نهایی و بهبود کیفیت بنزین را می خواستیم. خوشبختانه منحنی کیفیت هوای شهر تهران نشان می دهد که بنزین در هوای شهر تهران به طرز بسیار محسوس کاملا کاهش پیدا کرده است.

در دو سه سال اخیر این مقدار به چه حدی رسیده است ؟
منحنی نشان می دهد که سال 93 کیفیت هوای شهر از سال 94 بهتر بود. سال 93 در حدود پنج و شش بوده است و در سال 94 دوباره بالاتر رفت. این افزایش به این دلیل است که بحث ادامه‌ی تحریم‌ها و محدودیت‌ها هنوز وجود دارد و بنزین وارداتی با کیفیت خوب پیدا نمی‌شود. میزان آلایندگی بنزین از هزار به حدود بیست کاهش یافته است. متوسط آلاینده های بنزین در سال های قبل 500 بوده است و 1000که من اشاره کردم مربوط به یک ایستگاه بوده است.

بعضی هم ابزار به دست اندازه گیری دقیق می‌کنند، یک روز مقدار آلاینده‌ها کمی بالاتر رفته باشد جهت‌گیری کلی را زیر سوال می برند، این طور نیست؟
ب
ی اخلاقی دراین مساله به اوج رسید و تهمت‌های آشکار در این مساله به ما زده شد مثلا گفتند همسر من چون بنزین وارد می کند به دنبال این موضوع رفته ام، این تهمت ها باعث شد ما شکایت کنیم و بعد هم ثابت شد این تهمت‌ها منطقی ندارد. مجلس نهم برای اینکه ثابت کند این موضوع اصلا اهمیتی نداشته است وما داریم بزرگنمایی می‌کنیم تلاش‌های فراوانی کرد. در حالی که موضوع خیلی اهمیت داشت. آن موقع در شورای شهر تهران بودم که مساله ی بنزین خودکفایی مطرح شد و من به آن اعتراض داشتم. چندین بار در شورای شهر تهران از مضرات این بنزین گزارش گرفتیم. مدتی بعد دانشگاه شهید بهشتی هم که در این زمینه کار کرده بود بررسی انجام شده را تایید کرد. در شورای شهر گفتند: این موضوع باعث تضعیف امنیت ملی می شود در حالی که این هم نوعی تضعیف امنیت است که مردم را درمعرض یک ماده‌ی خطرناک قرار دهیم و این مساله هم می تواند یک تهدید باشد.
می دانیم که مقاومت یک بحث آگاهانه و ارادی است. برخی موضوع را با دوران دفاع مقدس مقایسه می‌کردند در حالی که در آنجا برای مردم مساله مشخص و روشن بود مردم اراده می کردند و می‌رفتند؛ اما دراینجا برای مردم چه چیزی روشن است؟ مردم در برابر چه چیزی مقاومت می‌کنند و آیا می‌دانند چه آسیبی به آنها وارد می‌شود؟ آیا مردم در این تصمیم دخالت داده شده بودند؟ آیا این مقاومت را در قالب های دیگر نمی‌شود ادامه داد؟ آیا با برنامه ریزی نمی‌شود جلوی این آسیب را گرفت؟ چه کسانی برای مقاومت به خط مقدم این موضوع فرستاده می‌شوند و چه کسانی اینجا بیشترین آسیب را می‌بینند؟ بچه های کوچک بیشترین آسیب را می‌بینند و این درست نیست که ما کودکان را در معرض چنین آسیب بزرگی قرار دهیم.

به جز بنزین دیگر چه مسائل دیگری مطرح بوده است؟ چون بعضی می گویند تحریم‌ها ارتباطی به آب و هوا ندارد و به نوعی در این خصوص ساده‌سازی می‌کنند.

به جز بنزین ما به فناوری های روز نیاز داشتیم در حالی که امکان دسترسی به این فناوری‌ها وجود نداشت. تحریم‌ها ما را در بحث تکنولوژی عقب انداخت. در حوزه‌ی آبیاری ، اصلاح مصرف آب، فناوری های بهسازی مصرف انرژی، فناوری های مربوط به انرژی‌های پاک، از جمله تکنولوژی هایی بودند که به آنها نیاز داشتیم اما به علت تحریم‌ها امکان دسترسی به آن ها نبود. این سه سال نمایشگاه بین المللی محیط زیست را فعالانه برگزار کردیم و زمینه‌ای را فراهم کردیم که شرکت های بین‌المللی فناوری های خود را بیاورند و با هم تعامل داشته باشیم. مخصوصا در یک سال اخیر این مبادلات جدی شده و کشورهای موفق در فناوری‌های سبز و محیط زیست باشرکت‌های همتای خود در ایران موافقت نامه امضا کرده و این روند ادامه دارد.

با توجه به سایه‌ی تحریم‌های اولیه ی آمریکا بر روی توافق هسته‌ای چقدر توانسته‌ایم در حوزه همکاری محیط زیستی موفق باشیم؟

در همین دوره‌ی شش ماهه رویکرد ما در مناسبت ها و روابط بین المللی بهبود یافته است. یکی از سیاست های کاربردی رئیس جمهور در حوزه‌ی محیط زیست بوده است. ما توانستیم با کشورهایی که در زمینه‌ی محیط زیست توانمندی دارند مثل ژاپن، کشورهای اروپایی ایتالیا، فرانسه، اتریش، نروژ و فنلاند توافق‌نامه همکاری داشته باشیم.

آیا این توافق ها در حد توافق نامه است یا اجرایی هم شده است؟
بعضی فعلا توافق‌نامه هستند و بعضی اجرایی شده‌اند. مثلا با «جایکا» مرکز همکاری‌های بین المللی ژاپن همکاری داریم. ژاپن در احیای دریاچه ی ارومیه با ایران همکاری کرده است، تاکنون ژاپن سه میلیون دلار برای اصلاح الگوی کشت کشاورزان منطقه هزینه کرده است. در فناوری های موفق در زمینه‌ی اصلاح الگوی کشت هم با ژاپن همکاری داشته است. با نروژ تبادل تجربیات و آموزش در بخش نفت داشته ایم و کارگاه های آموزشی هم در این زمینه برگزار کردیم. تعدادی از محیط‌بان های ما در اتریش دوره‌ی آموزشی گذراندند و دوره‌ی جدید هم در ماه آینده در اتریش برگزار می‌شود.

با مرکز پژوهش های محیط زیست ایتالیا یک تفاهم نامه‌ی همکاری امضا کردیم و یک تفاهم نامه‌ی دیگر هم با چین درزمینه‌ی کمک برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای داریم.

صندوق ملی محیط زیست در دوران آقای خاتمی تاسیس شد. این صندوق در دوره‌ی قبل تعطیل شد و محیط زیست را هم از صندوق اخراج کردند. صندوق محیط زیست در این دوره مجددا راه اندازی شد. صندوق ملی محیط زیست ایران یک ساز وکار قوی برای فناوری محیط زیست و ایجاد همکاری های بین المللی برای حمایت از محیط زیست ایجاد کرده است.

درخبرها آمد که در اجلاس پاریس برای کاهش گازهای گلخانه ای که تصویب شد، ایران هم برای کاهش4 درصدی تعهد داد. شما اشاره کردید که اگر تحریم‌ها نباشد ما می توانیم تا 8 درصد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را داشته باشیم اما درحال حاضر تعهد ما 4 درصدی است. آیا با همین سطح برداشته شده از تحریم ها یعنی همین سطحی که الان است 4 درصد محقق می شود؟
چهار درصد محقق می شود اما ما امیدوار هستیم در طی زمان بتوانیم به 8 درصد هم برسیم. ما از حدود یک سال قبل از همه ی دستگاه های دولتی برنامه گرفتیم و از همه خواستیم که برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای همکاری کنند. ما در بهینه سازی مصرف انرژی مشکل داریم و الگوی مصرف مان الگوی نادرستی است، این الگوی مصرف باعث شده که رتبه ی انتشار ما در دنیا بالا برود ولی با مصرف بهینه می توانیم انتشار گازهای گلخانه‌ای را پایین بیاوریم. ما از دستگاه ها برنامه گرفتیم تا ارزیابی کنیم و با 8 درصد رشد اقتصادی و رفع تحریم‌ها چقدر می توانیم انتشارگازهای گلخانه ای را کاهش بدهیم. بررسی ها انجام شد. آنها پیشنهاد 34 درصد را داده بودند ولی ما جلسات متعددی را با وزرا و معاونین آنها در دولت تشکیل دادیم و بر روی 8 درصد توافق کردیم. از این مقدار 4 درصد غیر مشروط و 8 درصد مشروط است، البته درصورتی که تحریم‌ها به طور کامل برداشته شود.

منظور تحریم هایی است که به مسائل هسته ای مربوط است؟ یعنی منظور شما برداشته شدن تحریم دلار و تحریم های مربوط به روابط دو جانبه ی بین ایران و آمریکا نیست؟

بحث ما مبادلات تجاری و مبادلات فنی است یعنی زمینه‌ی انتقال تکنولوژی فراهم شود. صندوق جی سی اف«صندوق اقلیم سبز» در دنیا وجود دارد که به کشورها این امکان را می‌دهد که از تسهیلات جهانی استفاده کنند یا دراین زمینه سرمایه گذاری کنند. هدف ما این است که ایران هم مثل همه ی کشورها اجازه‌ی استفاده از این صندوق را داشته باشد. یعنی اگر به وضعیتی که همه ی کشورهای دنیا در انتقال تجربه و تکنولوژی دارند برسیم دوازده درصد کاهش آلاینده ها را هم به اجرا می گذاریم . ما بهینه سازی را در سطح ملی هم داریم. الگوی مصرف ما در زمستان پنج برابر اروپا است. چرا مابایدالگوی مصرف مان پنج برابر باشد؟ چون قیمت پایین است؟ چون یارانه دادیم ؟در صورتی که این گونه نیست و این سرمایه‌ی آینده است. مقام معظم رهبری در سیاست‌های کلی الگوی مصرفی که ابلاغ کردند 50 درصد افزایش بهره وری در مصرف انرژی را تکلیف کردند. یعنی برای اصلاح محیط زیست باید اصلاح الگوی مصرف و اصلاح تولید را ادامه دهیم. اما اگر تحریم‌ها برداشته شود وضع بهتر خواهد شد.

یعنی می توانیم این کاهش را به دوازده درصد برسانیم؟
حتی بالاتر هم می توانیم برسیم در حال حاضر برنامه داریم تا 4 درصد را برویم و عملی هم می‌شود.

نمی شود از شما درباره ریزگرد ها نپرسید بسیاری هم پرسیده اند و شما پاسخ داده اید، اجازه دهید به نوع دیگری این پرسش را مطرح کنیم، در مورد ریزگردها با منشا خارجی؛ شایعه یا گمانه زنی هایی بود مبنی بر این که بعضی از اینها ممکن است آلودگی رادیو اکتیو داشته باشند با توجه به بررسی های انجام شده به چه نتیجه ای رسیدید؟ این قضیه تا چه اندازه درست بود؟

این گرد وغباری که منشا خارجی دارد عمدتا از عراق و عربستان سعودی می آید و اصطلاحا به آن گرد و غبار عربی می گویند. گاهی از آفریقا هم چنین گرد و غبارهایی به ایران می رسد .طوفان های عظیمی که حرکت غبار خشک است که سبک می‌شود و تا 8 کیلومتر ارتفاع می‌گیرد. صدها کیلومتر طول و ابعاد این گردباد است و درطول مسیر هم ذرات به آن اضافه می‌شود. این که در برخی از مناطق که آمریکا در آن ها از سلاح غیرمتعارف و اورانیوم ضعیف شده استفاده کرده ممکن است گرد وغبار حامل گازهای شیمیایی مانند فسفر و یا مواد رادیواکتیو باشد تا چه اندازه ای درست است، از بحث هایی است که دانشگاه‌ها مطرح کردند. کارهای تحققیقاتی در این زمینه بوده که دانشگاه ها دنبال کردند و ما تحقیقی که این مساله را تایید کند نداشتیم، اما گرد و غبار اگر شدت پیدا کند مردم را اذیت می‌‌کند.

ما قطعنامه‌های بین المللی در این زمینه داشته‌ایم. این موضوع در گذشته و درمجامع بین‌المللی شناخته شده نبود. اما اکنون ما باعث شدیم یک عزم و اراده ی جهانی در این زمینه شکل بگیرد و این مساله در ابعاد جهانی شناخته شود. ما 4 قطعنامه در این زمینه داریم و قطعنامه های مجمع عمومی، اجلاس، وزرا و منطقه ای و در مجموع این موضوع را خیلی جدی و مصرانه پیگیری می‌کنیم.

پس اگر ریزگردها آلوده به مواد رادیواکتیو بود، شما به مردم می گفتید؟
بله حتما، چون سلامت مردم واقعا مهم است و اگر به چنین نتیجه ای رسیده یودیم حتما هشدارهای لازم داده می شد.

بعد از این هم با عربستان و عراق پای میز مذاکره درباره ریزگرد ها می نشینید؟
با عربستان هیچ ارتباط دیپلماتیکی وجود ندارد.

پس چطور می‌توان با عربستان به یک توافق و اجماع درباره این مشکل زیست محیطی رسید؟
شرایط عربستان متفاوت است و کلا با ایران قطع رابطه کرده است.

آیا می توان از طریق مجامع جهانی برای فشار موثر در این زمینه روی عربستان اقدام کرد؟
از طریق مجامع جهانی می‌شود این مساله را پیگیری کرد اما این کشور هیچ مسئولیتی قبول نمی کند. بسیاری از کشورها اکنون با مساله ی ریز گردها مواجه اند. قطر و کویت و امارات هم با این مساله مواجهند. اطراف کوه فوجی اکنون زرد شده است در زمستان غبار زرد چین به آنجا می رسد. این موضوع یک مساله جهانی است. در آفریقا طوفان‌های گرد و غبار بسیار شدید است تا جایی که آثار آن را در شهرهای اروپایی یونان وآتن می‌توان دید. بسیاری از کشورها با این مساله مواجه اند و این مشکل باکاهش باران گسترش هم پیدا می کند.

درست است که این بحث جهانی است اما چه رخدادهایی باعث شده این مساله در کشور ما شدت پیدا کند؟
گرد و غباری که از عراق می آید سه کانون درعراق دارد. یکی از جنوب عراق است که با سیاست‌هایی که دردوران صدام بود گسترش پیدا کرد و بعد سدهایی که ترکیه ساخت موجب شد بخش هایی از آب های عراق خشک شود و دولت آنها هم دولت با ثبات و پایداری نبوده که این مساله را پیگیری کند. مشکلات امنیتی زیادی دارند دو کانون دیگر زیر تسلط داعش است و همان طوفان بزرگی که یک ماه و نیم پیش کشور را فرا گرفت، از آنجا آمد. ما چند سری مذاکره با عراق داشتیم. اما به دلیل حضور داعش در عراق و نبود ثبات امنیتی امکان بررسی و پیگیری این مساله وجود ندارد.

البته من شخصا به عراق سفر داشتم و با و جود مشکلات امنیتی و الویت ها در کشور عراق با آقای نوری المالکی درخت هم کاشتیم که نشان دهیم موضوع جدی است. در این زمینه نیاز به کار گروهی بیشتر میان کشورها و سازمان ها و مجامع وجود دارد و اهمیت آن هم برای همه تقریبا درک شده چون یک بحث جهانی است.

در زمینه‌ی داخلی احیای دریاچه ی ارومیه یک اقدام بزرگ است. در زمان دولت اصلاحات  به ما اعلام شد که قصد استخراج نفت از هورالعظیم را دارند و ما هم ارزیابی زیست محیطی را انجام دادیم و شرایط خاص آن منطقه را به آن‌ها گوشزد کردیم و قرار شد با رعایت ضوابط محیط زیست کار استخراج را انجام دهند. پس از تعویض دولت ما دیدیم که کلا هورالعظیم را خشک کرده اند. دایک روی تالاب بستند. چاه ایجاد کردند و موجب خشکی هورالعظیم شدند.

این شرکت داخلی بود یا خارجی؟
شرکت ها مشترک داخلی و خارجی بودند. آنجا تبدیل به یکی از کانون های بزرگ خاک شده بود ما با مذاکراتی که در این زمینه انجام دادیم، آن شرکت خیلی مقاومت کرد، اما سرانجام تسلیم شد دریچه ها را باز کردیم و الان در حوضچه‌ی پنجم هورالعظیم هم آب آمده است.

با این اقدام استخراج نفت متوقف شد؟
استخراج هم در این منطقه انجام می‌شود. در حال حاضر 60 درصد از هورالعظیم را آب گرفته است و یکی از کانون های بزرگ گرد و غبار خوزستان به زیر آب رفته است. بعضی معتقدند برای احیا و بازسازی بعضی از تالاب ها و دریاچه های کشور که در حال از بین رفتن هستند تلاشی نکنید؛ و حتی گفته اند نیاز به احیا نیست و بروید برای برداشت نمک از این دریاچه(ارومیه)، نظر شما در این رابطه چیست؟
بنده به هیچ عنوان با این نظر موافق نیستم و خدا را شاکریم که برخلاف این اعتقاد هم در مردادماه که فصل گرم سال هم هست وضعیت این دریاچه تثبیت شده است و به لطف پروردگار شاهد احیای نسبی دریاچه ارومیه هستیم. در بحث کاهش آلاینده‌ها، بحث دیگری که در دنیا وجود دارد بحث انرژی های پاک یا نوین است. که راس آن انرژی هسته ای قرار دارد. عده ای معتقدند انرژی هسته ای یکی از پاک ترین انرژی ها است و هیچ آلاینده ای به اتمسفر وارد نمی کند، ولی همین انرژی پاک می تواند پسماندهای بسیار زیان باری به محیط زیست وارد کند و آثار ویرانگری داشته باشد. همین باعث شده در کنار بحث انرژی هسته ای ، بحث پسماند ها و مدیریت آنها هم مطرح شود. شما به عنوان بانوی سبز ایران جز کدام دسته اید؟ انرژی هسته ای را پاک می بینید یا زیانبار؟

به نظرم استفاده از هر فناوری درچهارجوب ضوابط آن است. انرژی هسته‌ای نیز از این قضیه مستثنی نیست. انرژی فسیلی هم خیلی به طبیعت،محیط زیست و بهداشت آسیب رسانده است. اگر ضوابط و استانداردها را رعایت کنیم وبتوانیم پسماندها را مدیریت ‌کنیم. می توانیم به عنوان یک انرژی پاک از انرژی هسته ای استفاده کنیم. انرژی هسته ای فرصتی است که کشورهای پیشرفته و درحال توسعه از آن استفاده می کنند. در واقع تنوع سبد انرژی یک فرصت تاریخی است و ما هم باید از این فرصت با رعایت استانداردهای محیط زیستی بهره ببریم .

به علت تخصصی بودن، مباحث پسمانداری در سازمان انرژی اتمی پی گیری می شود، آیا شما در این زمینه همکاری و تبادل نظر دارید؟

در شورای عالی مربوطه عضو هستم، اما کارها چون تخصصی است واگذار شده است، البته گزارش مرکز پسمانداری سازمان انرژی اتمی به من داده شد و مطلع هستم که مرکز بسیار پیشرفته و خوبی طراحی شده است. ریاست محترم سازمان جناب آقای صالحی هم از روحیه تعاملی بالایی برخوردار هستند و در این زمینه مشکلی وجود ندارد، طبعا کشوری که در زمینه انرژی صلح آمیز هسته ای دارای برنامه بلند مدت است، همه ابعاد آن از جمله بحث دقیق و فنی پسمانداری را هم در نظر دارد.

آیا شما از مراکز و سایت های هسته ای ایران بازدید داشته اید؟
بله در دوران آقای خاتمی سایت های نطنز و اصفهان را دیدم و شاهد تلاش متخصصان کشور در این حوزه با رعایت همه استاندارد های لازم بوده ام، در دوره جدید مسئولیت به علت مشغله فراوان هنوز فرصت دیدار از نزدیک این مراکز فراهم نشده است.

می خواهیم مصاحبه را با یک خبر کوتاهِ خوب از جانب شما به پایان برسانیم.
ما در دولت توافق پاریس را تصویب کردیم، این توافقی بود که ایران در شکل گیری آن سهیم بوده است. باتوجه به اینکه ما در جامعه‌ی جهانی هم تعهداتی داریم، امیدواریم بتوانیم به بحث اقلیم در ایران کمک کنیم و در جهان هم در زمینه کاهش آلاینده ها که مطابق با منافع ملی خودمان نیز هست، سهم داشته باشیم.

لایحه‌ی حمایت از محیط بانان را هم به دولت دادیم و جلسه ای در این زمینه با دولت داشتیم همه ی تلاش ما این است که هم از حقوق محیط بانان دفاع و هم به بهبود وضع معیشتی آنان کمک کنیم./ایران خبر