مرکز فرهنگی دفاع مقدس (موزه جنگ): ساختمان این مرکز در سال 1309 احداث شد و تا پایان جنگ به عنوان بخش اداری شرکت نفت از آن استفاده می‌شد. ساختمان این مرکز در جنگ تحمیلی محل دیدبانی نیروهای عراقی بود و همچنان دست‌نوشته‌های نیروهای عراقی روی دیوارهای این ساختمان به‌جای مانده است؛ جمله «آمده‌ایم تا بمانیم» از این دست‌نوشته‌ها است.
مسجـدجامــع خرمشهر: این مسجد بیش از 120 سال قدمت دارد و 40 درصد آن در زمان جنگ تحمیلی تخریب شد. پس از پایان جنگ تحمیلی، طرح توسعه مسجدجامع خرمشهر توسط موسسه حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس اجرا و چهار هزار مترمربع از ضلع شمالی این مسجد خریداری و تملک شد.
یادمان شهدای شلمچه: یادمان شهدای شلمچه در نقطه صفر مرزی ایران و عراق واقع شده و روزانه میزبان کاروان‌های راهیان نور و گردشگران از سراسر کشور است. این نقطه یاد سلحشورانی را که از جان خود برای دفاع از وطن گذشتند، زنده می‌کند.
مقبره دریادار بایندر: دریادار بایندر نخستین فرمانده
نیروی دریایی مدرن ایران بود که در روز نخست حمله انگلستان -در جنگ‌جهانی
دوم- به ایران در خرمشهر و در حال دفاع از وطن جان باخت. مقبره او در جنوب
خرمشهر و در محل نیروی دریایی سابق قرار دارد.
قصر فیلیه: این قصر متعلق به یکی از حاکمان محلی خوزستان بوده و در ابتدای
منطقه شلمچه در محلی به نام «فیلیه»، در مجاورت رودخانه اروند قرار دارد.
این بنا اوج هنر آجرکاری دوره قاجار را به نمایش می‌گذاشت ولی متاسفانه در
آذرماه 1389 توسط یک ارگان نظامی تخریب شد.
تالاب ناصری خرمشهر: تالاب ناصری خرمشهر یکی از تالاب‌های ساخت انسان است که در 17 کیلومتری شمال خرمشهر واقع شده و در نتیجه تخلیه زه آب‌های کشاورزی، در سال 1378 شکل گرفت. این تالاب محلی برای تجمع گونه‌های مهاجر از انواع پرنده‌ها است.
جزیره مینو (مینوشهر از توابع شهرستان خرمشهر): نام قدیم این جزیره
«صلبوخ» به معنی ریگ بود. جزیره مینو در کنار اروندرود و در فاصله 10
کیلومتری شهر خرمشهر قرار دارد.
طبیعت بکر و نخل‌های بی‌شمار این جزیره اکوسیستم مناسبی برای زیست پرندگان مهاجر به‌وجود آورده است. مینوشهر با توجه به بهره‌مندی از موقعیت خاص و جاذبه‌های گردشگری و توریستی از سال 1384 به عنوان منطقه سیاحتی و گردشگری در مجموعه منطقه آزاد اروند به تصویب هیات دولت و مجلس شورای اسلامی رسید.
مهم‌ترین آثار تاریخی دزفول
پل قدیم دزفول: یکی از آثار منحصربه‌فرد تاریخی است که شگفتی‌های معماری کهن را به گردشگران نشان می‌دهد. پل قدیم دزفول بیش از ۱۷۴۰ سال قدمت دارد که شاپور اول ساسانی به کمک اسیران رومی آن را بر روی رود دز بنا کرد که به همین دلیل به پل رومی نیز مشهور است.
آسیاب‌های آبی: آسیاب‌های آبی , یکی دیگر از آثار ارزشمند تاریخی ، معماری و گردشگری شهرستان دزفول به شمار می‌رود.
چغامیش: چغامیش در جلگه‌ای که آبادی‌های شاه‌آباد در شمال و شلگهی در غرب و کهنک در شمال شرقی و دولتی و جلیعه در جنوب آن قرار دارند، گردشگران و باستان‌شناسان را به سوی خود می‌کشاند. کاوش‌هایی که از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۶ میلادی توسط موسسه شرقی دانشگاه شیکاگو انجام شد، نشان داد که چغامیش شهری از دوران پیش از اختراع خط است و قدمت آن به چندین قرن پیش از میلاد می‌رسد.
حمام‌های تاریخی: در دزفول دو حمام تاریخی مشهور وجود دارد؛ یکی حمام کرناسیون (موزه مردم شناسی) است که در ردیف آثارملی ایران به ثبت رسیده و یکی از بناهای زیبای معماری دوره قاجاریه به شمار می‌رود و دیگری حمام وزیر است که در خیابان 30 متری نزدیک پل جدید دزفول واقع است. با دیدن این آثار و موزه مردم شناسایی با سبک و سیاق زندگی و تاریخ کهن مردم منطقه آشنا می‌شوند.
مساجد تاریخی دزفول: مسجدجامع قدیمی‌ترین و مهم‌ترین مسجد شهر دزفول است که در مرکز فعلی شهر دزفول قرار دارد و قدمت زیاد مسجد به‌خوبی از شبستان اصلی مسجد و ستون‌های آن نمایان است.
روستای لیوس دزفول: این روستا، شاهکاری سنگی از دل تاریخ در ۷۳ کیلومتری جاده شمال شهرستان دزفول و در دامنه کوه لنگر قرار دارد. در این روستای تاریخی می‌توانید خانه‌ای با بافت کهن را ببینید و همچنین شاهد نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب‌ورسوم و برپایی مراسم گوناگون به شیوه کاملاً سنتی باشید.
مرجع / ایران آنلاین
