تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۵:۰۴
کد خبر: ۱۵۱۳۸۷
نسخه چاپی ارسال به دوستان ذخیره
با برادرم دنیا را منفجر می‌کنیم!
عبدولی: در ۲۷ سالگی شده‌ام پیرمرد کشتی
دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۱۶ از آمادگی بالای خود برای رسیدن به مدال جهانی ۲۰۱۷ خبر می دهد.
کشتی گیر۲۷ ساله اندیمشکی که تجربه میدان المپیک و چند دوره مسابقات جهانی را  در کارنامه دارد، به عنوان تنها بازمانده از تیم محمد بنا در المپیک ریو، تا یک هفته دیگر راهی رقابت های جهانی پاریس خواهد شد. خودش از لقب کاپیتان تیم ملی استقبال نمی کند اما او بدون شک باتجربه ترین عضو تیم ملی کشتی فرنگی محسوب می شود و انتظار می رود با یک مدال خوشرنگ از کنار برج ایفل به ایران بازگردد. 


دقایقی با سعید عبدولی، فرنگی کار وزن ۷۵ کیلوگرم همکلام شدیم که مشروح صحبت های وی با خبرنگار "ورزش سه" را می توانید در ادامه بخوانید.

 
هدفی جز قهرمانی ندارم
شرایط بدنی من بسیار خوب و ایده آل است و در فاصله چند روز تا اعزام به مسابقات جهانی تمرینات ما سبک تر دنبال می شود. من در هر مسابقه ای شرکت کردم، به جز قهرمانی هدفی نداشتم و تا به حال غیر از این نبوده است. الان هم خودم را برای یک جنگ تمام عیار در پاریس آماده می کنم تا با مدالی خوش رنگ برگردم. 

 


از امام رضا مدد گرفتیم
دیروز با هماهنگی فدراسیون به مشهد رفتیم و از امام رضا(ع) مدد گرفتیم تا در مسابقات جهانی موفق باشیم. همیشه ائمه اطهار در مسابقات بزرگ مثل جهانی و المپیک به ما کمک می کنند. دیروز هم طی سفری یک روزه به حرم امام رضا(ع) رفتیم و قوت قلبی گرفتیم. همین که از محیط خانه کشتی بیرون رفتیم،‌ انرژی جدیدی به ما تزریق شد. با مردم هم روبرو شدیم که به ما لطف داشتند و ما هم از آنها التماس دعا داشتیم. امیدوارم با دعای مردم دست پر از مسابقات برگردیم. 

 


برادران عبدولی دنیا را منفجر کردند!
کرامت عبدولی برادر من است که اخیرا در مسابقات قهرمانی جوانان جهان توانست به مدال طلا برسد. برادران عبدولی کشتی دنیا را منفجر کردند و من بعد از طلای کرامت، می توانم طلای بزرگسالان را بگیرم. فکر می کنم او هم راه مرا می رود و امیدوارم بتواند تا چند سال دیگر یکی از مدال آوران جهانی در رده بزرگسالان باشد. 

 


حریفانم تغییر کرده اند
از وضع حریفانی که در مسابقات جهانی دارم،‌ خیلی اطلاع دقیقی ندارم. فکر می کنم نسبت به المپیک ۲، ۳ مدعی اصلی این وزن به اوزان بالاتر رفته باشند. مثلا کشتی گیر روس به یک وزن بالاتر رفت و با او رقابت نمی کنم. البته به زودی اوزان کشتی تغییر می کند و به جای ۷۵ کیلوگرم باید در ۸۰ کیلوگرم مسابقه دهیم. 

 


خودم را کاپیتان نمی دانم
به من گفته اند که کاپیتان تیم هستی اما من این عنوان ها را قبول نمی کنم. خودم را کاپیتان نمی دانم اما سعی می کنم به خاطر تجربه بالاتری که دارم،‌ از نظر روحی و فنی به کشتی گیران جوان تر کمک کنم. من در این سال ها شکست ها و پیروزی های زیادی را تجربه کردم و با دیگر کشتی گیران صحبت می کنم تا از تجربیات من استفاده کنند. البته آنها هم از حضور من در تیم ملی خوشحال هستند. 

 


با ۲۷ سال پیرمرد تیم ملی هستم
تیم ملی کشتی فرنگی پوست اندازی کرده و نفرات جوان جای کشتی گیران پیرتر را گرفته اند. فعلا من با ۲۷ سال سن پیرمرد تیم ملی شده ام چون بقیه سنشان حدود ۲۳، ۲۴ سال است. البته این نفرات آینده دار و جویای نام هستند و میدان اولشان را تجربه می کنند. 

 


پر کردن جای سوریان سخت است
با توجه به اینکه کشتی گیران بزرگی در سال های اخیر در تیم ملی بودند و افتخارآفرینی کرده اند، کار این نفرات جوان سخت است. به ویژه در اوزان پایین که نفراتی چون سوریان و نوروزی حضور داشتند، کشتی گیران فعلی کار سختی دارند. پا گذاشتن جا پای سوریان که یک اعجوبه در دنیای کشتی است، از طرفی بار سنگینی را ایجاد می کند و از سوی دیگر به کشتی گیران انگیزه می دهد. 

 


تصمیمات اشتباه کار دستم داد
درست است که تمام کشتی گیران المپیکی الان در صحنه نیستند اما من سنم از آنها پایین تر بود. در واقع من خیلی زود قاطی بزرگان شدم و در ۱۸ سالگی در مسابقات جهانی بزرگسالان شرکت کردم. شاید با تصمیمات اشتباه به جایگاهی که شایسته ام بود، نرسیدم. می توانستم خیلی بیشتر از این مدال بیاورم اما تصمیمات اشتباه کار دستم داد. البته هنوز هم دیر نشده و می توانم به مدال های بیشتری برسم. 

 


حریفانم در حد جهانی نبودند

اینکه در مسابقات انتخابی اولیه شرکت نکردم، دست خودم نبود. پزشکان مرا از حضور در این مسابقات منع کردند، اگرچه به نظر خودم می توانستم کشتی بگیرم و حتی با یک دست آسیب دیده ام و یک دست سالم هم حریفانم را شکست می دادم. با خادم و بنی تمیم، رییس و نایب رییس فدراسیون صحبت کردم و دلایلم را به آنها گفتم. برای من انتخابی دوباره گذاشتند و کشتی گرفتم. البته من وقتی در تمرینات با این کشتی گیران در وزن خودم کار می کردم، فهمیدم که به آن پختگی لازم نرسیدند و نمی توانستند به مسابقات جهانی بروند. گرمسیری، پشتام و بویری در چند مسابقه قبل از این ناکام شده بودند. 

 


چرا حقتان را نگرفتید؟
اصلا بگویید من آدم مغرور و پرادعایی هستم اما دیگر کشتی گیران چرا روی تشک حاضر نشدند که حقشان را بگیرند؟ باور کنید نحوه برگزاری انتخابی به خود من هم نچسبید. در ایران حق کسی را نمی خورند و اگر دوستان دیگر ادعایی داشتند باید کشتی می گرفتند تا مرا شکست دهند و به حقشان برسند.ورزش سه

:
:
:
آخرین اخبار