این همان رودخانه ای است که روزی آوای "لب کارون، چه گلبارون" برایش سرمیدادند. کارون، که روزی نام "پرآب ترین" رودخانه ایران را یدک میکشید، سال هاست در حسرت "آب" مانده است. تنها رودخانه قابل کشتیرانی کشور اکنون سخت ترین روزهایش را میگذراند. عمق این رودخانه در اهواز آنچنان کم شده که جزیره ها از دل آن بیرون زده اند. کارشناسان میگویند سدسازی و انتقال آب سرشاخه ها، کارون را به این روز انداخته است. با اینحال خبر می رسد که نقشه اجرای طرح های جدید انتقال آب از سرشاخه های این رودخانه قوت گرفته است. آیا تا چندسال آینده آبی در کارون باقی میماند؟