خوزنیوز: هفته گذشته اعلام شد که شرکت فارسیت اهواز پس از سالها (28/ مهر/ 1376تاکنون) از بورس سهام و اوراق بهادار کشور اخراج شد.

انتشار این خبر در حالی صورت گرفت که شاخص عمومی بازار سهام و اوراق بهادار کشور در حال صعود است، بنابراین چرا کارخانه یاد شده در چنین شرایط مثبتی می بایستی اخراج شود سوالی قابل تأمل می نماید.

اینکه شاخص بازار در حال افزایش بوده مبین این است که جامعه علاقه مند است نقدینگی خویش را از بازارهای دیگری مثل ارز و طلا و مسکن و حتی از بانکها بیرون کشیده و برای خرید سهام شرکت ها و کارخانه های بورسی گسیل دارد. در این میان یک شرط اساسی همیشه در بورس حاکم است و آنهم این است که پذیرش منوط به سودآوری حداقل سه ساله یک شرکت است و پس از پذیرش نیز می بایستی این روند تداوم داشته باشد و گرنه سقوط یک شرط و از دست دادن ارزش سهم آن به علل گوناگون مثل زیان دهی و یا ورشکستگی و یا علل مدیریتی خودبخود فلسفه حضور در تابلوی بورس را برای یک شرکت از بین خواهد برد.

در گزارش هیات مدیره شرکت فارسیت در پایان سال مالی 1391 در این خصوص آمده: سیاست های محدود کننده و بازدارنده از طرف سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان بهداشت و درمان در تولید و فروش محصولات" آزبستی" که از فعالترین و بزرگترین خطوط تولید فعلی شرکت می باشند موجب کاهش سطح عملکرد شرکت در تولید و فروش گردیده است.

واقعیت این است که ماده "آزبست" مدتهاست از لحاظ بهداشتی و خطراتی که برای سلامتی جامعه دارد، ممنوع شده اما مدیریت شرکت این فرصت را داشته تا ظرف دو سال گذشته، خود را با شرایط جدید و برنامه های متناسب تطبیق دهد اما بیلان شرکت ظرف این دو سال نشان داده که چنین روندی با توجیه اقتصادی فاصله ای به غایت داشته و دارد. بعلاوه در صورتی که الان هم فکر عاجلی برای این کارخانه نشود ورشکستگی نهایت و سرانجام پس از اخراج از بورس، در انتظار سهامداران آن خواهد بود.

شرکت فارسیت اهواز در طی دو سال مالی 1389 و 1390 در شرایط زیان بسر برده است. به طوری که در پایان سال مالی 1389 این شرکت دارای 370 میلیون ریال زیان انباشته بوده که این عدد در پایان سال مالی 1390 به عدد 7/10 میلیارد ریال زیان افزایش یافته است. در چنین شرایطی EPS شرکت (سود هر سهام پس از کسر مالیات) در حالیکه در سال 1388 به سود 299 ریالی رسیده متأسفانه و به یکباره در سال 1389- 207 ریال زیان شده و در سال 1390 این عدد به زیان هر سهم معادل 344 ریال سقوط کرده است.

بنابراین با این اعداد و ارقام ملاحظه می شود که اگر مسئولین استان که در صدد جذب سرمایه برای توسعه اشتغال در استان هستند  فکر عاجلی برای این سرمایه گذاری نکنند سرانجام این کارخانه در سراشیبی سقوط و شکل گیری یک بحران دیگر کارگری مثل کارخانه لوله سازی خواهد بود.

   غلامرضا فروغی نیا