صادق زیباکلام در گفت و گو با سایت پیام نو در پاسخ به این سوال که ارزیابی شما از اولین سفر استانی آقای روحانی به استان خوزستان چیست، گفت: باید بگویم که یک مقداری بی شباهت به سفرهای استانی آقای احمدی نژاد نبود. انتظار اقشار و لایه های فرهیخته جامعه این بود که تا آنجایی که امکان دارد آقای روحانی از شعار زدگی و پوپولیسم دوری کند و بیشتر به بیان مسایل واقعی جامعه بپردازد. به نظر من این سخن آقای روحانی که گفتند مقاومت شما در جریان هسته ای باعث به زانو درآمدن کشورهای غربی شد به شدت یادآور زمان احمدی نژاد و پوپولیسم اصولگرایان بود. در حالی که قطعا خود آقای روحانی هم می داند که دقیقا اینطوری نبوده و اگر ما در این مذاکره به اینجا رسیده ایم به واسطه فشارهایی است که تحریم ها بر توان اقتصادی کشور وارد کرده و اساسا در فرایند مذاکره صحبت از اینکه آنها از پای در آمدند و یا ما از پای در آمدیم زیبنده یک رئیس جمهور نیست. اگر مثلا در آن طرف آقای اوباما نطق می کرد و به مردم می گفت که ما ایران را به زانو درآورده ایم، آن وقت ما چه احساسی پیدا می کردیم؟ الان در شرایطی هستیم که دولت آمریکا برای پا بر جا ماندن توافق ژنو حتی کنگره را تهدید به وتو تحریم های احتمالی جدید کرده است. این اصلا چیز کمی نیست. نباید بی جهت بگذاریم که این فضا تغییر کند.

این استاد دانشگاه افزود: من سوالم این است که اگر آقای روحانی این حرف را در جمع مردم خوزستان نمی زد چه اتفاقی می افتاد؟ به نظر من اتفاقی نمی افتاد، چون اصلا مردم برای شنیدن حرف های دیگری آمده بودند. به نظرم از این منظر حتی سفرهایآقای احمدی نژاد موفق تر بودند. احمدی نژاد بهتر می توانست در آن دو سه سال اول با افکار عمومی بازی کند.

وی در پاسخ به سوالی درباره تلاش حسن روحانی برای جلب نظر پایگاه اجتماعی احمدی نژاد خاطرنشان کرد: آقای روحانی در قدم اول باید بتواند پایه اجتماعی که حداقل در همین انتخابات گذشته اصالتا متعلق به خود او بوده را حفظ کند و بعدا سراغ دیگر لایه ها برود. اگر بخواهد با روش هایی پوپولیستی دل به جذب لایه های پایینی داشته باشد قطعا طبقه متوسط را از دست می دهد. این لایه ها را اصولگرایان با ابزارهایی که دارند در بزنگاه ها خیلی راحت تر از آقای روحانی جدب خواهند کرد.

زیباکلام در پاسخ به این سوال که آیا شما رفتار رئیس جمهور را در سفر خوزستان پوپولیستی می دانید، اظهار کرد:مقداری از آن را بله. در خصوص وعده های زیاد دادن به مردم خوزستان، صرف نظر از اینکه چقدر عملی هست و چقدر نیست. آقای روحانی باید تکلیف خود را مشخص کند که قصد دارد چگونه حکومت کند. آیا قصد دارد یک هوگو چاوز و یا احمدی نژاد دیگر باشد و با جمع کردن مردم در خیابان ها برایش هورا بکشند و یا اینکه رفتار دولت در حوزه عمومی را تغییر دهد. به نظرم دولت باید سبک کار خود را عوض کند. شدیدا نیاز داریم که دیگر مردم دنبال ماشین رئیس جمهور ندوند و البته اینقدر در دیدارهای عمومی شاهد مونولوگ دولتمردان نباشیم. استفاده از اجتماعات عمومی در مدرنترین کشورهای جهان هم رایج است. اما آنها چگونه عمل می کنند؟ اولین چیزی که در سفرهای استانی آقای احمدی نژاد به چشم می خورد و در سفر آقای روحانی هم دیده شد، ضربه خوردن به شأن شهروندان ایرانی بود. واقعا شأن شهروند ایرانی این نیست که دنبال ماشین رئیس جمهور بدود و برای رساندن یک نامه که به احتمال زیاد جوابی هم در پی نخواهد داشت، هر کاری را انجام دهد. دولت نباید سعی کند که در برخی رفتارها مثل همین صحبت اخیر آقای روحانی درباره آمریکا و موضوع هسته ای، برای خلاص شدن از مشکلات همان حرف محافظه کاران را بزند. دولت خط مشخصی دارد و یاپه اجتماعی کاملا شناخته شده ای دارد که باید بتواند در رقابت سیاسی آن را به رخ رقیب بکشد. این در همه دنیا رایج است. آقای روحانی اگر بخواهد حداقل قسمتی از رفتار و ادبیات خود را از محافظه کاران و اصولگرایان قرض بگیرد قطعا با بن بست مواجه می شود.