خواننده و ترانهسرای آبادانی گفت: فقر امکانات در آبادان بیداد میکند، هیچ استودیو ضبط صدایی وجود ندارد و باید تحت شرایطی از استودیو صدا و سیما استفاده کنیم
مهدی عباسی، متولد سال 1361 اهل آبادان، از خوانندگانی که به سرعت با صدای خود توجه علاقه مندان به هنر موسیقی را به خود جلب کرد.
وی پنج سال پیش برای اولین بار پشت میکروفن ایستاد، و با صدای خود موفق شد احساس خود را به مخاطب انتقال کند.
عباسی امروز میهمان ما بود تا برای ما بگوید از گلایههایش نسبت به نامهربانیها و کم لطفیهای موجود در شهر خودش و اینکه در شهری که به عشق مردمانش حنجره میرقصاند، کسی او را نمیشناسد و در همان شهر از کمبود امکانات اولیه برای عرضه صدای خود رنج میبرد.
برای دقایقی پای حرفهای این هنرمند آبادانی مینشینیم.
* مهدی عباسی چگونه خواننده شد؟از کودکی علاقه خاصی به خواندن داشتم، ولی شرایط برای این کار مهیا نبود و در آن سالها نیز با شرایط این هنر آشنایی نداشتم.
* تاکنون آلبومی مشخصی از شما وارد بازار نشده، دلیلش چیست؟حدود پنج سال پیش، پس کش و قوسهای فراوان موفق شدم یک آلبوم را با زحمات خودم مهیا کنم، در ادامه این آلبوم بدون دلیل نامعلومی مجوز نگرفت، آن آلبوم را سعی کردم اینترنتی منتشر کنم و پس از آن حدود سه سال انگیزهای برای تولید آلبوم نداشتم.
*چرا انگیزه لازم را نداشتید؟کم لطفیهای درون شهری، حمایتهایی که نشد، و در کل توان گرفتن مجوز را در خود نمیدیدم، چرا که ما که از جیب خود هزینه میکنیم لاجرم مجوز گرفتن نیز آسان نخواهد بود.
*تاکنون موفق به جذب اسپانسر نشدید؟
اسپانسر جایی سرمایه گذاری میکند که سرانجام آن کار اطمینان داشته باشد، نه جایی که تکلیف آن موسیقی مشخص نیست.
*کارهایی که ارائه شد چه نام داشتند؟اولین آلبوم که مجوز نگرفت، دومین آلبوم نیز پنج آهنگ آن آماده است و به محض تکمیل آن برای گرفتن مجوز اقدام خواهم کرد.
*کارهایی از شما که مورد توجه قرار گرفت؟
در اولین آلبوم ترانه «دخترک» و «تردید» بود و در آلبوم جدید آهنگهای «بغض بارون» و «کنج اتاق» بسیار مورد توجه قرار گرفت.
*اشعار و آهنگها را چگونه گزینش میکنید؟اشعار را تا به امروز خودم مینوشتم ولی قصد دارم با خانه ترانه آبادان همکاری کنم، جای خوشحالی است که خانه ترانه آبادان احیا شده و چنین ترانه سرایانی چون میلاد اتنا در حال فعالیت و پرورش ترانه سرا هستند.
*در این زمینه در آبادان دچار چه مشکلاتی هستید؟فقر امکانات در آبادان بیداد میکند، هیچ استدیو ضبط صدایی وجود ندارد و باید تحت شرایطی از استودیو صدا و سیما استفاده کنیم، در عین حال صدابردار قابلی هم در آبادان یافت نمیشود، این در حالی است که در شهرهای دیگر همه امکانات برای اجرای کار مهیاست.
*حمایتها از هنرمندان و خوانندگان آبادانی چگونه بوده؟
هیچگونه حمایتی تا کنون مشاهده نکردیم، هر جا صحبت از اجرای کار بوده سنگی بزرگ جلوی پای ما انداخته شده، مردم این شهر حتی هنرمندان خود را نمیشناسند، ولی خوانندگانی هستند که از تهران میآیند و به راحتی برنامه اجرا میکنند و پولشان را میگیرند، ولی به ما که میرسد حتی مجوز تبلیغات هم نمیدهند.
*برخورد عامانه با موسیقی در آبادان به چه شکل است؟متاسفانه عوام بر این باورند که موسیقی در آبادان یعنی موسیقی بندری، در حالی که چنین چیزی نیست، سلیقهها مختلف است و هر کس بر حسب نیاز روحی خود به یک نوع موسیقی نیاز دارد، در کل موسیقی پاپ در این منطقه هنوز جای خود را پیدا نکرده است.
*چه نوع سبک را دنبال میکنید؟سبک که مشخصا پاپ، اما از نوع کاملا حسی و آهسته را بیشتر میپسندم.
*و در پایان...؟امیدوارم مسئولان دیدشان نسبت به موسیقی تغییر یافته و راههای شکوفایی جوانان آبادانی مهیا گردد.