عضو هيات علمي گروه محيط زيست دانشگاه علوم و فنون دريايي خرمشهر گفت: تالاب شادگان در گذشته زيستگاه مناسبي براي بسياري از گونه‌هاي جانوري و گياهي بود كه به مرور زمان با كوچك‌تر شدن تالاب، فاكتورهاي مورد نياز براي حضور اين گونه‌ها در تالاب هم كاهش يافته است.

سيدحسين خزايي در گفت‌وگو با ايسنا، اظهار كرد: به دليل افزايش دخل و تصرف‌هاي انساني در تالاب‌ شادگان و همچنين تغيير شرايط اقليمي كشور، محدوده‌اي از اين تالاب تخريب شده است.

وي افزود: زماني كه فاكتورهاي مورد نياز براي حضور يك گونه پرنده در تالاب كاهش مي‌يابد، آن پرنده به مرور زمان كمتر به تالاب مهاجرت مي‌كند و در نتيجه به تدريج شاهد انقراض محلي آن گونه خاص خواهيم بود. برخي گونه‌هاي در گذشته به تالاب شادگان مهاجرت مي‌كردند و اين تالاب مسير اصلي مهاجرت آن‌ها بوده، ولي به دليل نامناسب بودن شرايط فعلي تالاب، از نظر امنيت و ديگر فاكتورهاي مورد نياز، كمتر شاهد حضور آن گونه‌ها در محدوده تالاب هستيم.

اين مدرس محيط زيست خاطرنشان كرد: به عنوان مثال تالاب شادگان از اصلي‌ترين زيستگاه‌هاي پرونده "گيلانشاه خالدار"بوده، اين در حالي است كه بر اساس آخرين آمار منتشر شده تنها 70 قطعه از اين گونه در دنيا زندگي مي‌كند؛ در تالاب شادگان هم اين پرنده ديگر مشاهده نمي‌شود.

وي با بيان اين‌كه وجود صنايع در اطراف تالاب شادگان و ورود پساب‌هاي صنعتي و خانگي از مهمترين عوامل مخرب تالاب هستند، ادامه داد: در كنار اين عوامل مخرب، كاهش دبي آب ورودي به تالاب و همچنين كاهش ميزان بارندگي، از ديگر دلايل تغيير شرايط تالاب شادگان است.

 خزايي هشدار داد: در سال‌هاي گذشته به دليل خشكسالي، سدسازي و افزايش ورود پساب‌هاي شهري، صنعتي و كشاورزي، بسياري از تالاب‌هاي كشور در معرض خطر قرار گرفته‌اند.