عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز به بررسی روند تغییرات قیمت نفت از قبل از انقلاب تاکنون پرداخت.
سیدمرتضي افقه عنوانكرد: وابستگي اقتصاد به نفت از قبل از انقلاب اقتصاد كشور هم توليد ملي و بودجه دولت به شدت به درآمدهاي نفتي وابسته شدند. پيش از انقلاب و يك دهه آخر قبل از انقلاب شعار كاهش وابستگي به درآمدهاي نفتي شروع و در ادبيات سياستمداران مكرر مطرح میشد.
وي افزود: پیش از انتقلاب نیز اقتصاد كشور به سمت اقتصادي نفتي و وابسته كردن اقتصاد و معيشت مردم به درآمدهاي نفتي سوقداده میشد؛ بنابراين وقتي انقلاب پيروز شد از جمله مواردي كه خيلي بر آن تأكيد ميشد حركت به سمت كاهش وابستگي اقتصادي كشور به درآمدهاي نفتي بود.
این اقتصاددان ادامهداد: اين موارد به شكلهاي مختلف و بهطور مكرر مطرح ميشد، به طوري كه در تمام برنامههاي پنجساله بعد از انقلاب و حتي بودجههاي سالانه تأكيد ميشد و حتي سمينارهاي متعددي در اين رابطه در دو دهه اخير برگزار شد. حاصل اين همه فعاليت بعد از حدود 3 دهه اگر نگويم وابستگي بيشتر شده، اين وابستگي كمتر هم نشده است.
افقه با اشاره به دلايل متعدد اين ناكامي، بيانكرد: نبود جديت در عمل براي كاهش وابستگي به درآمدهاي نفتي روشهاي علمي بهكار گرفته نشده، استفاده از مديريتهاي بيكفايت در تمام اجزای اقتصاد كشور و از همه مهمتر از دست دادن فرصتهاي طلايي كه در اين مدت پيش آمد در حالی که امكان نيل به اين هدف وجود داشت، از جمله موارد ناكاميها است.
وي تصريحكرد: برخي معتقدند كه در زمانهايي كه كاهش شديد قيمت نفت داشتهام فرصت مناسبي براي قطع وابستگي به درآمدهاي نفتي بود. مثل سال 65 و 77 كه سقوط قيمت نفتي داشتيم و برخي هم با همين دلايل سقوط امروزين را فرصت مناسب ميبينند.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيدچمران اهواز اظهاركرد: با توجه به ساختارهايي كه در بخشهای اجرايي، اداري و مديريتي اقتصادي ايجاد شده اين ديدگاه غلط است كه در شرايط سقوط ميتوانيم وابستگي به درآمدهاي نفتي را كاهش دهيم.
افقه بيانكرد: بهترين زمان براي كاهش اين وابستگي وقتي بود كه ما با وفور درآمدهاي نفتي مواجه بوديم كه در دهه اول اول بعد از انقلاب با افزايش شديد قيمت نفت مواجه شديم اما به دليل جنگ تحميلي به ناچار آن فرصت را از دست داديم؛ فرصت طلايي دیگری كه از دست داديم و اگر تدبير ميشد بهترين زمان براي كاهش وابستگي بود. دوره 8 ساله دولت پيشين بود كه بالاترين درآمدهاي نفتي كشور در طول تاريخ رقم خورد و متاسفانه بخش وسيعي از اين درآمدها تلف شد.
وي تصريحكرد: امروز بعد از 3 دهه تلاش اقتصادي معيشت مردم به شدت به درآمدهاي نفتي وابسته است. بنابراين هنوز چشم ما به تحولاتي كه در بازار نفت رخ ميدهد دوخته شده است. هر تحولي كه در اين بازار اتفاق بيفتد به فاصله كمي آثار آن از طريق افزايش يا كاهش درآمدهاي نفتي كشور در اقتصاد و معيشت مردم نمايان ميشود.
این مدرس اقتصاد اظهاركرد: اين تحولات مثل شوكهاي نفتي، محدوديتهاي فني در استخراج و صدور نفت و تحريمها هر كدام معيشت مردم را در كوتاهمدت تحت تأثير قرار ميدهد. در دو، سه سالگذشته كه فروش نفت ما از طريق تحريمهاي ظالمانه با محدوديت مواجه شد، همانگونه كه ملاحظه میكنيم معيشت مردم از طريق افزايش شديد نرخ تورم و در كنار آن كاهش اشتغال به شدت تحت تأثير قرار گرفته است و در حالي كه اميد ميرفت با به نتيجه رسيدن مذاكرات ايران با 1+5 از اين مشكل خود را برهانيم، با توطئه سقوط شديد قيمت نفت مواجه شديم. متاسفانه بايد گفت كه ماههاي سختي پيش رو خواهيم داشت مگر اینکه دولت و مجلس بهطور اخص و تصميمگيران كشور بهطور عام با تدبير بتوانند بر اين شرايط غلبه كنند.
افقه خاطرنشانكرد: در وهله اول دولت و مجلس ميتوانند از طريق تدبير در بودجه تبعات منفي كاهش قیمت نفت را كم كنند؛ به طور مثال هزينههاي غيرمولد را در بودجه كاهش دهند. در هزينههاي جاري غير پرسنلي تا حد ممكن صرفهجويي و از كاهش بودجه عمراني اثرگذار جلوگيري كنند. در كنار اين دولت و مسئولين بايد به توليد داخل به صورت واقعي توجه و موانع عمده غيراقتصادي اعم از سياسي، فرهنگي و اجتماعي را برطرف كنند.
وي گفت: براي نيل به اين اهداف، نظارت و سختگيري لازم است نه الزاما تصويب قوانين و بخشنامه و يا تدوين آييننامههاي متعدد و برگزاري سمينار.