از کش‌مکش‌ با برخی اهالی فوتبال و خصوصی سازی سرخابی‌ها تا نگاه انتقادی شماری از نمایندگان مجلس و برخورد با دوشغله‌ها از جمله چالش‌های وزارت ورزش و جوانان در سال 94 است، چالش‌هایی که وزیر و وزارتخانه باید خود را برای رویارویی با آنها آماده کنند.

سال 1394 برای وزارت ورزش و جوانان سالی پر چالش و پر کاری خواهد بود و محمود گودرزی در راس این وزارت‌خانه باید در چند جبهه مختلف برنامه‌های خود را پیش ببرد و هم‌زمان پاسخ‌گوی منتقدین نیز باشد.

در ادامه نگاهی به مهم‌ترین چالش‌های وزارت ورزش و جوانان در سال پیش رو داریم.

خصوصی سازی پرسپولیس و استقلال

بی‌شک اگر بخواهیم اتفاقات مهم‌ ورزشی سال 93 را مرور کنیم، مطرح شدن بحث خصوصی سازی دو باشگاه پرسپولیس و استقلال یکی از مهم‌ترین آنهاست.

وزارت ورزش و جوانان از همان ابتدا عزمی جدی برای خصوصی سازی سرخابی‌ها داشت و به همین منظور وزیر ورزش و جوانان، امیررضا خادم را برای برنامه‌ریزی و سامان دادن به این امر مهم در نظر گرفت.

خصوصی سازی این دو باشگاه پرطرفدار ایران از همان ابتدا با موافقت‌ها و مخالفت‌های عده‌ای همراه شد. بحث بر روی نوع برگزاری مزایده و قیمت گذاری، دو پارامتری بود که در صحبت‌های مخالفان بیان می‌شد و در عوض موافقان معتقد بودند همین که وزارت ورزش و جوانان بعد از سالها بالاخره شجاعت به خرج داد و خصوصی سازی این دو باشگاه را به صورت عملی کلید زد، خود گامی مهم به شمار می‌آید.

در سال 93 مزایده سرخابی‌ها دو بار بدون خریدار برگزار شد و در نهایت قرار شد تا این مزایده برای سومین بار در خرداد ماه سال جاری برگزار شود. باید دید که در نهایت نتیجه یکی از بزرگترین مزایده‌های تاریخ ورزش ایران به چه سرانجامی می‌رسد و آیا این دو باشگاه پرطرفدار ایران در سال 94 خصوص می‌شوند یا خیر؟ نتیجه این مزایده هرچه باشد نباید اقدام وزارت ورزش و جوانان در برداشتن گامی بلند برای خصوصی سازی سرخابی‌ها را فراموش کرد.

فدراسیون فوتبال

سال 93 سالی پرچالش و پر از کش‌مکش میان فدراسیون فوتبال و وزارت و ورزش و جوانان بود. شاید سرمنشاء این چالش به صحبت‌های صریح وزیر ورزش و جوانان در مورد مبالغ کلانی که در فوتبال هزینه می‌شود، بازگردد.

وزیر ورزش و جوانان در اظهارنظری صریح در جلسه‌ای با روسای فدراسیون‌های ورزشی گفته بود که یکی از فدراسیون‌ها بیش از دیگر فدراسیون‌ها بودجه دریافت می‌کند و در نهایت هم انتظارات را آن گونه که باید برآورده نمی‌کند.

پس از این اظهارات علی‌ کفاشیان هم به صحبت‌های وزیر پاسخ داده بود و بر پرطرفدار بودن فوتبال تاکید کرده بود.

اما صحبت‌های گودرزی بلافاصله با استقبال سایر فدراسیون‌ها ورزشی ایران همراه شد. تقریبا اغلب ورزشکاران غیر فوتبالی با صحبت‌های صریح وزیر همراه شدند و آنها هم لب به انتقاد از هزینه‌های کلانی که در فوتبال می‌شود، گشودند.

صحبت‌ها تا آن جا پیش رفت که برخی بودجه فدراسیون‌های خود را در طول یک سال با قرارداد یک بازیکن درجه دو لیگ برتری مقایسه می‌کردند. در این بین عملا چالش بین وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون فوتبال به پای ثابت رسانه‌ها تبدیل شد. البته وزارت ورزش و جوانان علاوه بر فدراسیون فوتبال باید پاسخ‌گوی حداقل 50 فدراسیون دیگر باشد و بودجه آنها را نیز تامین کند.

البته برخی از اهالی فوتبال وزیر را به ضد فوتبال بودن متهم می‌کنند و معتقدند محمود گودرزی پر طرفدارترین ورزش ایران و البته جهان را دوست ندارد اما وزیر ورزش و جوانان معتقد است باید به دیگر رشته‌های ورزشی هم مانند فوتبال توجه ویژه داشت و نباید از رشته‌هایی که اعتبار ورزش ایران در جهان به شمار می‌رود، غافل شد.

نمایندگان مجلس

موضوع سوال از وزیر ورزش، عدم اجرای قانون، موضوع جوانان، انتصابات غیر کارآمد و عدم استیفای حقوق ورزشکاران و خصوصی سازی سرخابی‌ها از جمله مواردی بوده که برخی از نمایندگان مجلس به عنوان اهرم فشاری از آن علیه وزیر ورزش و جوانان استفاده کرده‌اند.

معدود نمایندگانی نیز در این میان بحث استیضاح وزیر ورزش و جوانان را مطرح کرده‌اند البته بیشتر موارد مطرح شده توسط این نمایندگان سیاسی بوده و نه به ورزش مربوط است و نه به جوانان، اما وزیر ورزش و جوانان با وجود فشارهایی که به او آورده می‌شود در جلسه‌ای لب به انتقاد از نمایندگان دوشغله در مجلس شورای اسلامی گشود و این سوال را مطرح کرد که چرا 155 تن از نمایندگان مجلس در فدراسیون‌های ورزشی حضور دارند؟ حال باید دید سال 94 همچنان این موارد اختلافی بین مجلس و وزارت ورزش و جوانان ادامه پیدا می‌کند یا خیر؟

دوشغله‌ها

وزارت ورزش و جوانان از همان ابتدا موضع‌گیری سختی علیه دوشغله‌ها اتخاذ کرد و نشان داد به صورت جدی مخالف حضور افرادی در پست‌ها مختلف است که می‌خواهند از رانت ورزش نیز بهره ببرند و در پست‌های ورزشی حضور داشته باشند.

البته این اقدام وزارت ورزش و جوانان از همان ابتدا چندان به مذاق برخی خوش نیامد و با وجود حمایت‌های گسترده از این تصمیم معدودی شروع به انتقاد از این اقدام کردند. این افراد با توجیه‌های مختلف از قبیل اینکه چه پستی شغل محسوب می‌شود و یا نه، شروع به توجیه حضور خود در پست‌های ورزشی کردند.

برخی از نمایندگان مجلس و نمایندگان شورای شهر و افراد حاضر در پست‌ها دولتی مهم‌ترین منتقدین وزیر را در این میان تشکیل می‌دادند اما وزارت ورزش و جوانان از مواضع خود برای جلوگیری از حضور افراد دارای شغل در پست‌های ورزشی کوتاه نیامد و این رویه را دنبال کرد.

جنجالی‌ترین دو شغله‌ی ورزشی اکنون حسین رضازاده است. حال باید دید در سال 94 سرانجام این چالش‌ها به کجا می‌انجامد، ولی آنچه مشخص است، کوتاه نیامدن وزارت ورزش و جوانان و در راس آن محمود گودرزی از مواضع خود در برخورد قاطع با دوشغله‌هاست.

بودجه وزارت‌خانه

بودجه وزارت ورزش و جوانان به عنوان یکی از مهم‌ترین وزارت‌خانه‌های دولت، همواره یکی از موارد مطرح در لایحه بودجه بوده است. وسعت وزارت ورزش و جوانان و پرداختن به بخش‌های مختلف و گستردگی حوزه‌های زیر مجموعه این وزارت خانه نیاز به داشتن بودجه‌ای در خور را نیز می‌طلبد.

با این حال مسوولین ارشد وزارت ورزش و جوانان با درک شرایط اقتصادی ایران همواره تلاش کرده‌اند تا با تقسیم عادلانه بودجه بتوانند تمامی حوزه‌های زیر مجموعه خود را پوشش دهند.

سال 94 مطمئنا برای ورزش ایران سالی مهم است. سالی که در آن ورزشکاران ایران باید برای رسیدن به المپیک 2016 خود را آماده کنند و در این میان شمار زیادی از اردوهای آماده سازی نیز باید برگزار شود که تمامی آنها نیاز به بودجه دارد.

حوزه جوانان

ادغام حوزه جوانان با ورزش جزو مواردی بود که از همان ابتدا با مخالفت‌های بسیاری همراه شد. این که چرا باید حوزه مهم و کلیدی جوانان همراه با حوزه‌ گستر‌ده‌ای چون ورزش ادغام شود، جای پرسش بسیاری دارد و باید دید چرا مجلس شورای اسلامی در آن مقطع اقدام به چنین کاری کرده است.

گودرزی هم از همان ابتدا چندان موافق حضور ورزش و جوانان در کنار هم نبود و معتقد بود که باید حوزه جوانان به عنوان یک حوزه کلیدی و اساسی جدای از حوزه ورزش باشد. باید دید در سال 94 حوزه جوانان بالاخره از ورزش جدا می‌شود یا اینکه باز هم حوزه مهم جوانان زیر سایه ورزش قرار می‌گیرد.

پروژ‌ه‌های نیمه تمام

پروژه‌های ناتمام در عرصه‌های مختلف یکی از مهم‌ترین مشکلات دولت یازدهم از همان ابتدا بود. حوزه ورزش نیز در این میان مستثنی نبود و با شمار زیادی از پروژه‌هایی روبروست که کلنگ‌زنی شده ولی ناتمام رها شده‌اند و به نوعی سوغات دولت‌های قبل برای این دوره به شمار می‌آیند.

حدود 2900 پروژه‌ ناتمام ورزشی که اتمام هر یک از آنها نیاز به بودجه و نیروی انسانی دارد، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های وزارت ورزش و جوانان در سال 94 به شمار می‌رود. تکمیل این پروژه‌ها مبلغی در حدود 8 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد که با توجه به بودجه حدودا 3 هزار میلیاردی این وزارت‌خانه در طول یک سال نمی‌توان انتظار تکمیل این پروژ‌های نیمه تمام را در مدت کوتاه داشت.

البته وزیر ورزش و جوانان بر این نکته تاکید دارد که تا به اتمام رسیدن پروژه‌های کنونی نباید پروژه جدیدی آغاز شود. باید دید در سال 94 چه تعداد از این پروژه‌ها به اتمام می‌رسد.