رفتن به سینما و فرهنگ نگاه دسته جمعی فیلم در سینما به تدریج در جامعه در حال کمرنگ شدن است و جای خود را به تماشای فیلم به صورت انفرادی در خانه داده است.

به اعتقاد کارشناسان فرهنگی نمی توان مشخص کرد نبود علاقه کافی به سینما به کم شدن علاقه مردم به تماشای فیلم در سینما مرتبط است و یا کم کاری مسوولان و یا مناسب نبودن شرایط فیلم سازی مرتبط است و یا شاید تمامی این شرایط دست در دست هم می دهند که فرهنگ سینمایی در جامعه به خط قرمز و بحران نزدیک شود.

سینما به تنهایی و بدون حمایت، قادر به سر پا ماندن نیست در چندین سال گذشته کمتر شاهد راه اندازی سینمای جدید در جامعه بوده ایم که این مهم هم می تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

نبود توجه کافی مسوولان به این بعد فرهنگی و میزان تاثیری که می تواند بر اوقات فراغت مردم داشته باشد، و یا خالی بودن سینماها از مخاطب، این نیاز را در مسوولان ایجاد نمی کند که به فکر ساخت سینما باشند.

کم شدن علاقه مردم به تماشای فیلم در سینما را به چه چیز می توان ارتباط داد به کم توجهی مردم به هنر هفتم، بی مهری برخی مسوولان به سینما و یا اکران نشدن فیلم هایی که بیشتر ذائقه مردم نزدیک باشد.

مسوولان استانی برای رونق فرهنگ سینمایی در جامعه و جاباز کردن سینما در اوقات فراغت مردم ، سازندگان مجتمع های تجاری جدید که در اهواز ساخته می شوند را ملزم کرده اند که سالن های سینمایی با ظرفیت 200 نفر نیز احداث کنند.

در سال های اخیر در کشور و به ویژه در خوزستان حضور مردم در سینما ها رو به کاهش است به ویژه در شهرستان ها که توجه و فرهنگ رفتن به سینما بسیار کم رنگ تر است.

11سینمای فعال و 13 سینمای غیر فعال در خوزستان وجود دارد که برای راه اندازی سینماهای غیر فعال نیاز به حمایت دولت و در کنار آن بخش خصوصی است.

در خوزستان در شهرهای خرمشهر، آبادان، شوشتر، دزفول، ماهشهر، اهواز و رامهرمز سینما وجود دارد که عمده مشکل آنها بی استقبالی مردم از سینما و حمایت نشدن از سوی مسوولان است.

یک کارگردان فیلم کودک و نوجوان اظهار کرد: تماشای فیلم به صورت خانوادگی می تواند تاثیر بسیار خوبی بر فکر و روحیه خانواده بویژه فرزندان خانواده داشته باشد.

کیانوش دالوند بیان داشت: جا افتادن رفتن به سینما در جامعه نیاز به آموزش بیشتری دارد.

وی افزود: مباحث دیگری همچون تاثیر اقتصاد خانواده در استفاده از سینما و همچنین حمایت نشدن سینماها از سوی مسوولان نیز در این بحث مطرح است.

وی با اشاره به اینکه سینماها نیاز به تبلیغات دارند گفت: سینماها برای تبلیغات دچار مشکلاتی هستند؛ وقتی تبلیغات کم باشد مخاطب نیز کم می شود.

این کارگردان فیلم کودک و نوجوان بیان کرد: سینما در معرض خطر است چرا که هنوز مردم به این درک و شناخت نرسیده اند که رفتن به سینما باید به یک عادت رفتاری تبدیل شود.

وی گفت: قرار است طرحی به نام طرح اکران خاموش در شهرهای فاقد سینما، در شرایط ویِژه ای در شهرهای کوچک در سالن هایی که متعلق به آموزش و پرورش و یا ارشاد هستند اجرا شود.

دالوند افزود: باید سرمایه گذاران را تشویق کنیم که در ساخت و تاسیس سینما وارد شوند و فرهنگ سینمایی در بیشتر در جامعه گسترش یابد.

وی گفت: مسوولیت تولید فیلم های با کیفیت بر عهده تولید کننده است و تولید کننده فیلم باید خود را با موقعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه هماهنگ کند.

دالوند اظهار کرد: فیلم سازی باید به روز شود این انتقاد بر فیلم سازان وارد است که فیلم های به روز برای جلب توجه مخاطبان تهیه نمی کنند.

سرپرست حوزه هنری خوزستان نیز اظهار کرد: وقتی در فضایی قرار می گیریم که از یک محصول به صورت انفرادی استفاده می شود اثر گذاری ندارد؛ تماشای دسته جمعی فیلم تاثیر بیشتری دارد و کارکردهای تاثیر فیلم بیشتر می شود.

علیرضا چرخابی بیان کرد: در هر دهه فیلم سازی رویکرد خاصی می گیرد همچون فیلم های دهه 60 که بیشتر مربوط به دوران دفاع مقدس و جنگ بود؛ باید در فیلم سازی شرایط جامعه و گروه های سنی در نظر گرفته شود تا مردم رغبت تماشای فیلم در سینما را داشتند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان نیز گفت: تماشای فیلم باید برای تمامی اقشار جامعه فرهنگ سازی شود، و تولید و تهیه فیلم باید به سمتی حرکت کند که برای هر سن و هر قشری تولید خاص آن بخش را داشته باشد.

همایون قنواتی افزود: متاسفانه فاصله پخش فیلم در سینما و تلویزیون کم شده و همین امر باعث شده تا مخاطبان سینما کاهش یابد و تماشاگران فیلم برای تماشای فیلم به سینما مراجعه نکنند.

وی گفت: عوامل مختلفی هستند که در جامعه دست به دست هم می دهند تا رغبت تماشای فیلم برای مخاطبان در جامعه کاهش یابد سینما به تنهایی قادر به جذب مخاطب نیست و در این بین مسوولان و دست اندرکاران سینما باید وارد عمل شوند تا فرهنگ سینمایی را در جامعه رونق دهند.

وی اضافه کرد: می توان فرهنگ تماشای فیلم در سینما را از دوران کودکی و نوجوانی ایجاد کرد و در این راه باید از آموزش و پرورش و ارگان هایی که با کودکان و نوجوانان در ارتباط هستند کمک گرفت که با سینما در تعامل بیشتری باشند.