کودکانی که به کودکان کار شهرت دارند سرمایه های ملی هستند که حیاتشان را در خیابان ها جست و جو می کنند و به دنبال معاشی می گردند که شاید اجبار آنان را در این مسیر قرار داده است.

چهره های مظلوم و خسته کودکان خیابانی که به اجبار رسم بد زندگی در گرما و سرما آنها را راهی خیابان ها کرده است در گوشه و کنار شهر هر روز قابل مشاهده است.


در قلب کوچک این کودکان چه می گذرد، کودکانی که تمام لذت های کودکی خود را سرکوب می کنند و خیلی زود بزرگ می شوند.

تعداد این کودکان در شهرها کم نیستند و این کودکان با دستان کوچک خود کارهای بزرگی زیادی می کنند؛ کارهایی که شاید بسیاری از بزرگترها قادر به انجام آن نباشند.

برخی کودکان به اجبار خانواده های خود،برخی به دلیل اعتیاد پدرو مادر و یا بیمار بودن سرپرست خانواده و دلایل زیادی جای خود را با سرپرست خانواده تغییر می دهند تا روزگار سپری کنند.

شاید اولین سوالی که به ذهن هر رهگذر می گذرد این است که آیا این کودک لذتی از دنیای خود می برد و یا قادر به ادامه تحصیلات خود هستند و یا خیر؟

صحنه بسیار ناراحت کننده و رنج آوری است که کودکان را با لباس های ژولیده و آلوده و چهره های غمگین در حال التماس رهگذاران برای گذران زندگی ببینی که تازه در ابتدای راه آن هستند.

با این واقعیت جامعه چه می توان کرد؟

ارگان های زیادی برای دفاع و حمایت از این کودکان وارد عمل شده اند اما چرا همچنان کودکان خیابانی که بیش از 90 درصد آن ها کودکان کار هستند ، کودک با کار و خیابان چه ارتباطی دارد.

عوامل اقتصادی نقش موثری در کار کردن کودکان دارند، کودک زمانی مجبور به کار می شود که خانواده اش به علت فقر از فراهم ساختن حداقل امکانات زندگی ناتوان باشد.

فقر زدایی یکی از راه های کاهش تعداد کودکان کار است ، ارائه راه کارهای مناسب از سوی دولت ها ملزم به اجرای برنامه موثر برای کاهش فقر است زیرا فقر زادایی در هر کشوری باید در بالاترین سطح برنامه ریزی ها و اقدامات عملی صورت گیرد.

در کشور ما نیز مهمترین عاملی که کودکان را بکار وا می دارد. فقر است و به همین علت برنامه ریزی برای کاهش کار کودکان بخشی از برنامه فقرزدایی است. که با ایجاد رفاه عمومی، اشتغال زایی، بهبود وضعیت اقتصادی، بهرمندی از تامین اجتماعی و سایر حقوق مدنی صورت می گیرد که از وظایف اصلی دولت است.

خوشبختانه موسسات خیریه زیادی در سطح استان خوزستان و کشور وجود دارد که با همکاری خیران به حمایت از کودکانی که توانایی مالی ندارند می پردازند با این وجود هنوز تعداد زیادی از کودکان وجود دارند که از کارکردن رنج می برند و نمی تواند لذت دوران کودکی خود را بچشند.

کار و درگیر شدن کودکان با مشکلات زیاد دنیای بزرگترها بر روحیه حساس کودکان تاثیر منفی می گذارد و زمینه را برای تبدیل شدن آن کودک به فردی خلافکار، بزهکار و کسی که رفتارهای نا بهنجار اجتماعی انجام بدهد فراهم می کند.

بنابراین می توان گفت کودک خیابانی کسی است که بیشترین ساعات زندگی خود را در محیط ناامن خیابان می گذراند و از این رو با وجود تفاوت های موجود در نحوه ی زندگی ,در معرض آسیب های فراوان قرار می گیرد.

آسیب هایی که به کودکان کار وارد می شود به حدی جدی است که اگربه موقعیت این قشر رسیدگی نشود می تواند در آینده یک جامعه خطرات زیادی را به دنبال داشته باشد.