امام خود را بر بالین مسلم بن عوسجه رساند و ضمن ابراز احساسات نسبت به او، فرمود: «رحمک الله یا مسلم؛ مسلم خدا تو را رحمت کند»؛ سپس این بخش از آیه را تلاوت فرمودند «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ ینْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلاً».