رییس شبکه انجمن‌های صنعتی و معدنی ایران گفت: بهترین کمک به بخش‌های تولیدی، صنعتی و معدنی در فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها این است که قیمت حامل‌های انرژی در این بخش‌ها افزایش پیدا نکند.

بیژن پناهی‌زاده اظهارکرد: افزایش قیمت حامل‌های انرژی در بخش تولید منجر به افزایش قیمت محصولات تولیدی و افزایش قیمت تمام‌شده کالا می‌شود که این مسایل در نهایت به مصرف‌کنندگان کالا فشار وارد می‌کند.

وی افزود: در صورت افزایش قیمت حامل‌های انرژی شوک به بخش تولید و سپس این شوک به مصرف‌کنندگان کالا منتقل می‌شود.

پناهی‌زاده تصریح‌کرد: برخی مسوولان اظهار می‌کنند که باید بهینه‌سازی مصرف انرژی در واحدهای تولیدی محقق شود اما به اعتقاد ما این کار باید قبل از این‌ها انجام می‌شد.

وی عنوان‌کرد: انتظار داریم حداقل فرصتی 2 ساله به بخش تولید داده شود و در این فرصت کمک کنیم تا واحدهای تولیدی، خطوط تولید خود را انبوسازی کنند.

رییس شبکه انجمن‌های صنعتی و معدنی ایران ادامه‌داد: تولیدکننده درگير مشکلات و مسایل تولیدی خود هستند و اغلب در تامین مواداولیه خود مانده‌اند؛ در این شرایط چگونه می‌توان انتظار داشت که تولیدکننده تکنولوژی خود را به سرعت تعویض کند.

وی بیان‌کرد: در حال حاضر در بخش تولید دسترسی به تکنولوژی روز دنیا نداریم؛ چگونه می‌توانیم مصرف انرژي را در این واحدها ماشین‌آلات مستهلک را به نصف یا یک‌سوم کاهش دهیم. از طرفی در شرایط موجود نیز امکان خرید تکنولوژي و ماشین‌آلات با کیفیت و به روز از کشورهای دیگر وجود ندارد.

پناهي‌زاده افزود: بنابراین انتظار داریم افزایش قیمت حامل‌های انرژي در بخش تولید، از دستور کار خارج شود. مشکلات قبلی تولید همواره وجود دارد و هنوز این مشکلات پابرجا هستند و اگر مشکل افزایش قیمت حامل‌های انرژي به آن‌ها اضافه شود، این مشکلات چند برابر خواهد شد.

وي اظهارکرد: مشکلاتی از قبیل قانون کار، وضعیت فضای کسب و کار، تامین‌اجتماعی، نقدینگی و نرخ دلار و سرمایه درگردش در بخش تولید وجود دارد و در حال حاضر بر اثر همین مشکلات بسیاری از واحدها تعطیل شده یا در معرض تعطیلی‌اند. ما از دولت جدید می‌خواهیم که پا جای پای دولت‌های قبلی نگذارد و به سمت شعارزدگی نرود زیرا وضعیت بخش تولید، به قول و وعده و عید درست نمی‌شود.

رییس شبکه انجمن‌های صنعتی و معدنی ایران ضمن اشاره به نام‌گذاری امسال توسط مقام معظم رهبری تصریح‌کرد: باید شعار امسال و نامگذاری مقام معظم رهبری را جامعه عمل بپوشانیم. ایشان در سال‌های پیاپی در نام‌گذاری‌ها مسایل اقتصادی را مدنظر قرار داده و مشخص است در این بخش مشکلاتی وجود دارد که رهبر معظم انقلاب بر حل این تاکید دارند.

وی ادامه‌داد: بخش تولید ما در همین شرایط فعلی توان رقابت با کالاهای چینی را ندارد، چه برسد در شرایطی که هزینه تولید افزایش یابد. پس در آن موقع بخش تولید باید چه کار کند. آيا دولت به این فکر کرده است که در صورت افزایش قیمت حامل‌های انرژی، ممکن است واحدهای بیشتری تعطیل و قیمت توليدات افزایش یابد.

پناهی‌زاده بیان‌کرد: برخی مسوولان در مصاحبه‌ها اعلام می‌کنند که افزایش قیمت حامل‌های انرژِی، تاثیری در قیمت تمام شده محصولاات نخواهد داشت؛ اما این‌ها از کجا می‌دانند و بر چه اساس می‌گویند قیمت‌ها افزایش نمی‌یابد. این مصاحبه‌ها و حرف‌ها نشان می‌دهد که برخی مسوولان تولیدکنندگان و یا مردم و مصرف کنندگان را آدم‌های ساده‌ای تلقی می‌کنند.

وی خطاب به مسوولان کشور خاطرنشان‌کرد: با دستور و فرمان قیمت محصولات ارزان و ثابت نمی‌شود. بنده معتقدم عده‌ای بدخواه به دنبال این هستند که تولیدکننده را به يك ورشکسته تبدیل کنند و تولیدکننده را از سمت تولید به سمت دلال‌بازی، سفته‌بازی و فعالیت غیرمولد بکشانند.

پناهی‌زاده اظهارکرد: هیچ تولیدکننده‌ای، برق، آب و یا گاز را از کارخانه به خانه خود نمی‌برد و مصرف انرژی با هدف تولید است. ما به جای این‌که به تولیدکننده مشوق دهیم می‌خواهیم قیمت حامل‌های انرژی را بالا ببریم، در حالی که بهترین تشویق یا کمک، عدم افزایش قیمت حامل‌های انرژي در بخش تولید است.

رییس شبکه انجمن‌های صنعتی و معدنی ایران گفت: در حال حاضر براساس شنیده‌ها، برخی از بانک‌ها در حال تملک وثایق تولیدکنندگان هستند؛ پس در این شرایط چگونه انتظار داشت كه تولیدکننده با امنيت خاطر به تولید بپردازد. باید دولت برای بخش تولید انگیزه یا مشوق ایجاد کند؛ انتظار داریم اگر دولت کمکی به تولیدکننده نمی‌کند حداقل کار غیر عقلانی نسبت به بخش تولید در دستور کار خود نداشته باشد.

پناهی‌زاده با اشاره به فعالیت شرکت‌های دولتی خاطرنشان‌کرد: ما مشکلات دولت را درک می‌کنیم اما دولت ببیند که چند درصد از بودجه‌اش در دست شرکت‌های دولتی است. اگر شرکت‌های دولتی سودده نیستند این‌ها را واگذار کند؛ اگر سودده‌اند پس چرا حجم عظیمی از بودجه را می‌بلعند.

وی افزود: دولت یک بدنه و وزنه سنگینی را به خودش بسته و آن را با خودش می‌کشد که بخش خصوصی باید تاوان این وزنه سنگین را بدهد.