"چارلز شرودر" کارمند شرکت نفت "موبیل" که در سال های پس از کودتای 28 مرداد در ایران خدمت می کرد نزدیک به 450 عکس از خوزستان، آبادان و چند شهر دیگر ایران عکاسی کرده است که مجموعه ارزشمندی از ایران دهه 30 به شمار می رود.
 
پس از کودتای 28 مرداد 1332 که منجر به سقوط دولت مصدق شد دولت ارتشبد زاهدی قرارداد کنسرسیوم بین دولت ایران و شانزده شرکت نفتی خارجی امضا کرد که حق بهره‌برداری از منابع نفتی ایران را به طرف های خارجی می‌داد.

بر اساس این قرارداد که عملا نادیده گرفتن قانون ملی شدن صنعت نفت در ایران بود اکتشاف و استخراج و فروش نفت به دست شرکت‌های خارجی سپرده شده و ایران تنها حق الامتیاز دریافت می کرد.

با امضای قرارداد کنسرسیوم پای شرکت های امریکایی و اروپایی به ایران باز شد و بسیاری از مهندسان و تکنسین های خارجی در شهرک هایی که کمپانی های نفتی احداث می کردند ساکن شدند.

"استاندارد اویل نیویورک" که بعدها به "موبیل" تغیر نام داد یکی از شرکت هایی بود که بر اساس کنسرسیوم امتیاز بهره برداری از منابع نفتی ایران را به دست آورده بود.

"چارلز شرودر" عکاس آماتور امریکایی یکی از کسانی بود که از سوی شرکت نفت استاندارد اویل به ایران فرستاده و در آبادان ساکن شد. وی که به همراه خانواده اش در سال 1337 به ایران آمده بود در طول 2 سال اقامتش در ایران بیشتر وقت خود را در پالایشگاه آبادان و خوزستان سپری کرد اما در این میان سفرهایی نیز به شهر های مرکزی ایران انجام داد. حاصل این 2 سال زندگی و سفر در ایران نزدیک به 450 عکسی شد که سال ها بعد به کتابخانه دانشگاه هارواد اعطا کرد. گرچه بسیاری از عکس های او خانوادگی و یا از محله های امریکایی خوزستان است اما از آنجا که معدود مجموعه عکس های رنگی از ایران پس از کودتا به شمار می‌آید، جالب توجه است.