تالاب شادگان، بزرگترین تالاب بین المللی ایران، تبدیل شده به یک گورستان نمکی بزرگ. لاشه های پرنده و ماهی نمک سود، در گوشه گوشه تالاب، می گویند که فاجعه نزدیک است و تا چند سال دیگر این نمک زار عظیم دامن همه را می گیرد. تالاب بین المللی شادگان با بیش از 500 هزار هکتار مساحت، در جنوب خوزستان، محل ارتزاق 100 هزار نفر از اهالی محلی بوده است. این تالاب یک سیستم زیست محیطی بینظیر متشکل از اکوسیستم آب شیرین، آب شور و آب لب شور و از مهمترین توقفگاه های پرندگان مهاجر در جهان است. در سال های اخیر با سدسازی بر روی رودخانه های کارون و جراحی، حقابه این تالاب تامین نشده است و تالاب با تخلیه پساب های 45 هزار هکتار مزرعه نیشکر در 16 سال گذشته تغذیه شده است. ساختن کارخانه فولاد شادگان در اراضی هور، تخلیه زباله و فاضلاب های شهری و صنعتی، جاده سازی و عبور خطوط لوله نفت و آب و پتروشیمی ها را نیز باید در نابودی تدریجی این تالاب دخیل دانست. تالاب بین المللی شادگان 24 سال است (از 1993) که در لیست قرمز تالاب های بین المللی (لیست مونترو) قرار دارد.