در اخبار چند روز پیش خواندیم که رئیس مؤسسه ملی اقیانوس شناسی کشور از اعزام دو محقق به قطب جنوب تا پایان دولت دهم با هزینه ای بالغ بر 10 میلیارد تومان خبر داد. وی همچنین اعلام کرد که قرار است یک پایگاه تحقیقاتی هم طی سه سال آینده در آن منطقه احداث شود.

نگارنده با اصل تحقیق وبررسی و موشکافی در عرصه دانش و علم مخالف نیست اما اگر یافتن دروازه های علمی را به روی علاقه مندان با طبقه بندی و اولویت توأم نمائیم در آن صورت می توان در این دسته بندی بسیاری از مطالعات و بررسی ها را درمیدانی به وسعت مشکلات و آسیب های کشورمان اولویت داد. در آن صورت بجای تلاش برای رفتن به قطب جنوب با سرمایه گذاری هنگفت می توانستیم پروژه هایی به مراتب مفیدتر به حال و آینده جامعه را مدنظر قرار دهیم. با چنین مبالغی می توان پروژه های مطالعاتی برای یافتن راه هایی جهت ایجاد اشتغال و یا حتی یافتن راه حل هایی در جهت تحکیم و تثبیت ارزش پول ملی در برابر ارزهای خارجی را در دستور کار قرار داد. در آن صورت چهره خندان جوانان و امیدواری برای آینده آنها در مناطق دور افتاده کشورمان از تحقیقات در یخ های قطبی بسیار زیبنده تر خواهد بود. بهرحال باید توجه کنیم که با ریال نمی توان به قطب جنوب مسافرت کرد بلکه باید ریال را تبدیل به ارزهای خارجی نمود و به آن منطقه رفت!

غلامرضا فروغی نیا