در کشورهای مختلف با وجود تفاوت های عمیق در برداشت دموکراسی، که بعضا همچنان متجلی در اراده ملکه یا پادشاه این کشورها است، سکان اجرایی کشور در دستان متمایل ترین نظریه به مبانی توسعه و پیشرفت آن کشور قرار دارد.
 

به عبارتی دیگر قوای اجرایی در عموم جوامع به اصطلاح پیشرفته و دموکراتیک امروز در قاعده وجودی سیاستمدارانِ اقتصاددانی فهم می گردد که ضمن برخورداری از چابکی فیزیکی و چالاکی حرکتی، از ثبات نسبی شخصیتی برخوردار و بدور از تطور و کیش شخصیت باشند.

از این رو در خوش بینانه ترین حالت انتخاب رئیس جمهور یعنی انتخاب فردی با معیارها و ویژگی های خاص به عنوان كاندیدای حزبی كه بیشترین توانایی را در رفع مشكلات جامعه داراست.

ویژگی های متمایز شخصیتی و چابکی فیزیکی و چالاکی حرکتی مجریان یک کشور، تضمینی برای پیشرفت جایگاه و موقعیت آن کشور خواهد بود.


ترکیه، مصر، سوریه، ونزوئلا و ایالات متحده آمربکا از جمله کشورهایی هستند که تجربه مرگ رییس جمهور کشورشان را به علت کهولت سن یا بیماری چشیده اند.


بنیان گذاری جمهوری ترکیه،مصطفی کمال پاشا معروف به آتاترک از جمله روسای جمهوری بود که حین ریاست فوت کرد.

مصطفی کمال، با سواری شدن بر موج نارضایتی های ناشی از بی کیفایتی سلطان محمد ششم عثمانی در جنگ جهانی،با رهبری گروه ترکان جوان علیه امپراطوری عثمانی دست به قیام زد و سرانجام موفق شد در سال 1923با حمایت گروه های ملی گرا ترکیه نوین پایه گذاری کند.

آتا ترک از همان سال 1923 تا مرگش در سال 1938در ریاست جمهوری بود،پس از آن،نخست وزیر آتاترک "عصمت اینونو"به قدرت رسید.
در حقیقت مرگ آتاترک باعث تحول و حتی سردرگمی در ترکیه نشد، با مرگ او، نخست وزیرش به قدرت رسید که سالهای سال نقش مغز متفکر دربار آتاترک را بازی می کرد.

عصمت اینونو سیاست مداری زیرکی بود و تمام برنامه های آتاترک در مسائل مختلف داخلی و خارجی در تمام ابعاد سیاسی، قومیتی، امنیتی و... پیش گرفت.
     
معروف ترین رئیس جمهور عرب،جمال عبدالناصر است که دومین رئیس جمهور مصر بود، او به همراه محمد نجیب (رئیس جمهور اول مصر)انقلاب 1952را علیه پادشاهی سودان-مصر رهبری کرد و به قدرت رسیدند. وی دومين رييس جمهور مصر از سال ۱۹۵۶ تا هنگام مرگ بود.

ناصر در دوران ریاست خود به تسريع روند مدرنيزاسيون و اجراي اصلاحات سوسياليستي دست زد و با ترويج انديشه هاي پان عربي براي مدت كوتاهي مصر را با سوريه متحد كرد و جمهوري متحده عربي را بنيان گذاشت.

ناصر سردامداری جنبش های   ضد امپرياليستي در جهان عرب و آفريقا بود، او همچنین نقش كليدي در تاسيس جنبش عدم تعهد داشت. سياست هاي ملي گرايانه او كه به ناصريسم مشهور است، هواداران زيادي در دهه هاي ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در جهان عرب داشت.

جمال عبد الناصر در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰ بر اثر سكته قلبي درگذشت. مرگ جمال عبدالناصر در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰ پس از پايان نشست اضطراري سران اتحاديه عرب و چند ساعت پس از آنكه شيخ صباح سوم، امير كويت آخرين ميهمان اجلاس را تا فرودگاه بدرقه كرد دچار سكته قلبي شد و پس از انتقال به منزل شخصي اش درگذشت.

با مرگ ناصر،محمد انور سادات به قدرت رسید، سادات مسیر مصر عصر خود را از مصر ناصر جدا کرد، او بر خلاف ناصر که گرایشات شدید ضد صهیونیسیتی داشت، معتقد به مصالحه با اسرائیل بود، از همین رو سادات تبدیل به اولین رییس کشور عربی در جنگ با اسراییل گشت که با اسراییل به توافق رسید و رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت.     
     
سوریه نیز همچون مصر از جمله کشورهای است که رییس جمهوری خود را حین ریاست از دست داده است،حافظ اسد، اولین  رییس جمهور که درسال 1971به قدرت رسید در 10 ژوئن 2000حین مکالمه تلفنی با امیل لحود رییس جمهور لبنان در اثر سکته قلبی فوت کرد.

از آنجا که پسر بزرگ اسد، باسل فوت کرده بود، قدرت به بشار اسد رسید؛ بشار راه پدر خود را در سیاست های کلان ادامه داد او همچنان از مقاومت حمایت می کند.

    
ونزوئلا را شاید بتوان جدیدترین کشوری دانست که رییس جمهوری در آن حین ریاست مرده است،هوگو رافائل چاوس پنجاه و سومین رئیس جمهور ونزوئلا  که از او بعنوان رهبر انقلاب بولیویایی یاد می شود  و مجری سیاست های ضد آمریکایی در آمریکای لاتین بود،در سال 2013 در سن 58 سالگی در گذشت.

وی به دلیل ابتلا به سرطان در سال ۲۰۱۳ در سن ۵۸ سالگی درگذشت با آنكه مرگ چاوز خبر غافلگيركننده يي نبود اما بهت و سر درگمي سياسي تمام ارکان جاعه سیاسی ونزوئلا را در برگرفت.

پس از مرگ چاوز در ونزوئلا برای انتخاب رییس جمهور جدید بین انریکه کاپریلس و مادورو(معاون چاوز)رقابت برای ریاست جمهوری آغاز شد، سرانجام مادورو به پیروزی رسید .

اما بحران ونزوئلا تمامی نیافت و این کشور تاکنون بارها آشوب خیابانی را بر محور ادعای تقلب در انتخابات به خود دیده است.      
    
اما آخرین و مهمترین رییس جمهوری که در آمریکا در دوران زمام دارایش فوت کرد، فرانکلین دلانو روزولت سی  و دومین رییس جمهور آمریکا بودکه  چند ماه پیش از اتمام دوران ریاستش در سال 1945 فوت کرد.

روزولت از جمله روسای جمهوری آمریکا بود که به نبرد با ایدئولوژی ها پرداخت، او در طی ریاستش تلاش بسیار در معرفی فاشیسم به عنواتن خطر کرد و بارها اندیشه ژاپنی را تهدید دانست.

او سیاست های سخت گیرانه در قبال قدتر های نو ظهور همچون ژاپن را اتخاذ کرد و دستور بازداشت جمعی صد هزار ژاپنی را دارد.روزلت در راستای سیاست های وارد جنگ با آلمان و متحدینش شد.

با مرگ روزولت و به ریاست رسیدن هری اس. ترومن، مسیر آمریکا دگرگون نشد، ترومن همچون روزولت ایدئولوژی های حریف را تهدید می دانست و به مقابله تمام عیار با کمونیسم پرداخت و با قدرت نوظهور دوران قدرت یعنی شوروی جنگ سرد را آغاز کرد.
     
در مجموع با آنكه مرگ رییس جمهور یک کشور، آن هم به علت بیماری یا کهولت سن، موضوعی غافلگيركننده نیست، اما ایجاد بهت و سر درگمي سياسي در این کشورها كاملا طبيعي می باشد.