سرپرست اداره‌ی محیط‌زیست دورود گفت: بقاء زاگرس‌نشینان در گرو جنگلهای زاگرس است.
«ذلفی» در جمع خبرنگاران، افزود: جنگلهای زاگرس با وسعت 6 میلیون هکتار از منتهیالیه شمالغربی ایران تا جنوب غرب با گستردگی در 11 استان کشور تا حدود 40 درصد جنگلهای کشور را به خود اختصاص میدهد.
وی اظهار کرد: گونه‌ی غالب جنگلهای زاگرس درخت بلوط است و استان لرستان پس از استان فارس بیشترین مساحت جنگلهای زاگرس را به خود اختصاص داده است.
این مقام مسئول تصریح کرد: جنگلهای زاگرس سیستمهای حیاتبخشی هستند که بقاء زاگرس‌نشینان وابسته به بقای آنها است و در صورت حذف این حلقه از زنجیر، حیات منطقه به خطر می‌افتد.
ذلفی افزود: از مهم‌ترین کارکردهای جنگل بهصورت اختصار میتوان به افزایش تنوع ژنتیکی و گونهای، جذب آب و افزایش منابع آب زیرزمینی، جلوگیری از فرسایش خاک، زیستگاهی برای حیات وحش، محلی برای تفرج انسانها، تولید و غنی کردن خاک، تعدیل آب و هوا، ارزشهای بیشمار اقتصادی، تولید دارو و صمغ، جذب مواد آلاینده هوا و گرد و غبار، جلوگیری از سیل و بیابانی شدن، کنترل بیولوژیک آفات، تولید اکسیژن و... اشاره کرد.
وی خاطرنشان کرد: اهمیت جنگلها بهحدی است که بقای آن تضمینی برای بقای سایر زیست‌مندان از جمله انسان است، در چند دهه اخیر شاهد نابودی جنگلهای زاگرس و کاهش چشمگیر وسعت آنها هستیم.
سرپرست اداره‌ی محیط‌زیست دورود گفت: بیماری زوال بلوط که حدوداً 50 درصد جنگلهای استان را نابود کرده و ورود ریزگردها و اثرات نامطلوب آنها بر جنگلها تغییر کاربری اراضی جنگلی، تصرفات غیرقانونی، تهیه سوخت و زغالگیری، چرای بیشتر از ظرفیت برد جنگلها و آتشسوزی از عواملی هستند که جنگلهای زاگرس را به ورطه نابودی میکشاند.
ذلفی خاطرنشان کرد: جلوگیری از این روند تخریب رو به تزاید نیاز به عزم و اراده ملی در مردم و خصوصاً مسئولان دارد.
وی تصریح کرد: انجام کارهای مطالعاتی و اعمال نتایج آن در برنامههای مدیریت کلان جنگلها، آموزش و توانمندسازی جوامع محلی، اسکان عشایر، تغییر معیشت جنگلنشینان، تقویت و توسعه‌ی اکوتوریسم مدیریت شده، تغییر نوع کاربری از مصرفی به غیرمصرفی، مشارکت جوامع محلی و جنگلنشینان در مدیریت و در نهایت تقویت سازمانهای جنگلها و مراتع و محیط‌زیست به لحاظ امکانات و نیرو برای رفع تصرفات و برخورد قاطع با متخلفان میتواند جان تازهای به این جنگلهای در حال نابودی دهد.
